سمیه پناهی هنرمندی که نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های او با عنوان «هموگان/ انقلاب تابستانی» تا سه‌شنبه ۲۹ تیر ماه در گالری اکنون اصفهان برپاست، در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا گفت: مجموعه‌ «هموگان» از کنار هم قرار گرفتن ۲ مجموعه‌ «نیمْگان» و «برفسالی» شکل گرفت. آثار مجموعه‌ «نیمگان» اغلب به صورت مونوکروم هستند و شروع جمع‌آوری آن‌ها به سال ۹۶ بازمی‌گردد، این مجموعه بعد از ۲ نمایش انفرادی در گالری‌ شمیده تهران و گالری آبان شیراز همچنان دغدغه‌ ذهنی من است و در هر اثر جدید تجربه و شعف تازه‌ای را برایم به همراه دارد و سعی می‌کنم در هر مرحله به آنچه در ذهنم جریان دارد نزدیک‌تر شوم. الهام گرفتن از بافت‌های رنگی موجود در طبیعت اصلی‌ترین ابژه‌ این مجموعه است.

او ادامه داد: مجموعه‌ «برفسالی» هم در سال‌های ۹۸ و ۹۹ شکل گرفت، در این مجموعه که تاثیر گرفته از شرایط مضطرب اجتماعی روز بود، حس سرما و رنگ‌های سفید و خاکستری فضای گسترده‌تری در کارها را به خود اختصاص داد و نتیجه آن شکل‌گیری کادرهایی از طبیعت شد که با برف پوشیده شده‌اند.

این هنرمند درباره ایده تشکیل نمایشگاه «هموگان» توضیح داد: تلاش من بر این است که نگاهی میانه و همراه با تعادل به روابط و شرایط اجتماعی داشته باشم. از این‌رو نمی‌خواستم با توجه به شرایط سخت پاندمی و دیگر مسایل روز جامعه با نمایش آثار «برفسالی» فضای سرد و ناامیدی را به نمایش بگذارم، پس تصمیم گرفتم با در کنار هم قرار دادن ۲ مجموعه‌ پیشین تعادلی برقرار شود. «هموگان» به معنی اعتدالین است؛ زمین در هر سال ۲ اعتدال بهاری و پاییزی را تجربه می‌کند که در آن‌ها طول شب و روز در تمام نقاط کره زمین برابر است.

او افزود: «هموگان» در ۲ نمایش جداگانه در گالری‌های شمیده و اکنون روی دیوار رفته است. نمایش اول با عنوان «هموگان/ اعتدال زمین» شامل ۲۱ اثر بود و در نمایش جاری گالری اکنون با عنوان «هموگان/ انقلاب تابستانی» ۱۷ اثر وجود دارد. آثار با ۲ تکنیک رنگ روغن روی کاغذ و مقوا و همچنین اکریلیک روی بوم اجرا شده‌اند.

او تصریح کرد: من تقریبا روزانه زمانی را برای دیدن و مطالعه‌ بصری عکس‌های طبیعت که خودم عکاسی کرده‌ام و یا از جاهای مختلف آرشیو دارم، می‌گذارم. اما زمانی که شروع به نقاشی می‌کنم فقط به سکوت نیاز دارم و ابزار کارم. از اینکه به صورت مستقیم به تصویر ثبت‌شده‌ای نگاه کنم، پرهیز می‌کنم چون دوست دارم فضایی که بوجود می‌آید علی رغم اینکه بازتابی از طبیعت باشد اما در ذهن من شکل گرفته باشد و تصویر لزوما مابه‌ازای عینی در طبیعت نداشته باشد.

پناهی درباره تاثیر شیوع کرونا بر فضای هنری جامعه بیان کرد: اکثر هنرمندان در ۲ سال گذشته با شوک افزایش قیمت ابزار و متریال مورد نیاز مواجه شده‌اند که می‌تواند بر کیفیت و حتی سایز آثار نیز تاثیر داشته باشد. در این مدت برخی از گالری‌ها غیر فعال شدند و یا به صورت خیلی محدود به فعالیت خودشان ادامه دادند. برخی از هنرمندان نمایش‌شان را لغو کردند و گاهی هم با اوج‌گیری ناگهانی اپیدمی نمایش‌های آماده، متوقف و بسیاری از هنرمندان با تاخیر در نمایش آثارشان مواجه شدند. برای من هم تصمیم به نمایش دادن مجموعه‌ای که آماده داشتم کار آسانی نبود و نگرانی‌های متفاوتی از شروع تصمیمم تا اجرا شدن آن به همراه دارم. اما نکته‌ مثبت آن، این بود که امکان نمایش آنلاین به وجود آمد و دیدن آثار محدود به شهر و فضای فیزیکی گالری نبود و به این ترتیب مخاطبین بیشتری از هر کجای جهان قادر به دیدن آثار هر چند به صورت مجازی شدند، که بنظرم اتفاق خوبی بود.

این هنرمند درباره تاثیرات شیوع کرونا بر کار و بینش خود تشریح کرد: شیوع کرونا روی موضوع آثارم تاثیر نداشته است اما قطعا تجاربی که در این مدت به دست آوردم نگاه و بینشم را نسبت به زندگی شخصی و اجتماعی و همچنین مسایل زیست‌محیطی بسیار آگاهانه‌تر و روشن‌تر کرده است که همین امر‌ دریچه و افق‌های تازه‌ای را به روی خلق آثار جدیدم باز خواهد کرد.

سمیه پناهی در پایان درباره مجموعه‌هایی که در حال حاضر مشغول آن است، خاطرنشان کرد: من معمولا همزمان درگیر کار روی چند مجموعه‌ متفاوت‌ام و نوع متریال و اجرای هر کدام را بر اساس محتوای خودش انتخاب‌ و خودم را محدود به سطح و رنگ نمی‌کنم. یکی از مجموعه‌هایی که در حال اجرا دارم مجموعه‌ «الف_با» است که تقریبا از یک سال پیش شروع شده و به شروع یادگیریِ خواندن و نوشتن در دوران کودکی اشاره دارد، همچنین مجموعه‌ دیگری که این روزها مشغول آن هستم مربوط به تالاب هورالعظیم و ساکنان آن از گذشته تا به امروز است که متاسفانه در سال‌های اخیر مثل بقیه مناطق آبی کشور رو به خشکسالی‌ست و حال خوبی ندارد. اتودها به‌صورت فتومونتاژاند و فکر می‌کنم در اجرای نهایی از چاپ دیجیتال و چاپ سیلک اسکرین در سایز بزرگ استفاده کنم.

ندا زنگینه

انتهای پیام/