به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی صبا، این روزها که ژاپن میزبان مسابقات المپیک ۲۰۲۰ است ویدیوآرتی با عنوان «باد می‌لرزاند» از آنیتا هاشمی مقدم هنرمند ایرانی در نقاط مختلف شهر توکیو به نمایش درمی‌آید. شبکه تلویزیونی NEO Shibuya TV با شعار «تخیلات خود را به اشتراک بگذارید» در پروژه «۱۵seconds museum» در ۳ صفحه نمایش بزرگ دیجیتال و ۸۵ صفحه نمایش کوچک این ویدیوآرت‌های ۱۵ ثانیه‌ای را در خیابان‌های ژاپن در معرض تماشای افراد قرار داده است.

آنیتا هاشمی مقدم در گفتگو با خبرنگار تجسمی صبا درباه نحوه آشنایی خود با این پروژه گفت: من از طریق صفحه اینستاگرام‌ بین‌المللی new-media-art با پروژه شیبویا آشنا شدم و با آن‌ها ارتباط برقرار کردم. البته قبل از من هم هنرمندان ایرانی دیگری مانند سیاوش حاتم و درسا بسیج با این شبکه همکاری داشته‌اند.

او درباره پروژه «۱۵seconds museum» توضیح داد: این پروژه کاری است که شبکه تلویزیونی Shibuya هرچندوقت یک‌بار انجام می‌دهد. این پروژه اینگونه بود که پخش آثار روی ال‌سی‌دی‌های سطح شهر از ۳ مرداد ماه شروع شده است و به مدت یک هفته ادامه دارد. این آثار در زمینه‌های مختلفی مانند موشن‌گرافیک یا ویدیو آرت‌های ۱۵ ثانیه‌ای در چند نقطه مهم شهر توکیو روی صفحه نمایش‌های بزرگ و کوچک ارایه می‌شوند.

این هنرمند با اشاره به اینکه همزمانی پخش ویدیوآرت‌ها با بازی‌های المپیک در این کشور تصادفی بود، عنوان کرد: همزمانی پخش اثر من با برگزاری بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ در ژاپن برای من هم جالب بود اما انتخاب و پخش آثار ارتباطی با برگزاری بازی‌های المپیک نداشت و اتفاقی بود. البته به دلیل شیوع ویروس کرونا امسال المپیک نسبت به سال‌های دیگر متفاوت برگزار شده است اما این همزمانی تصادفی باز هم اتفاق خوبی است و می‌تواند امکان دیده شدن بیشتر آثار را به همراه داشته باشد.

این ویدیوآرتیست تشریح کرد: این ویدیو مربوط به نمایشگاه انفرادی چیدمان و ویدیوآرت من به نام «پوسته» است که در اسفند ماه سال ۹۹ در گالری والی برگزار شده بود. این ویدیو به نوعی تجربیاتی است که من در زندگی و فضای شخصی خود کسب کردم اما این تجربیات یک بخش بیرونی و اجتماعی هم داشت که مخاطب با آن همراه می‌شد و هم‌ذات‌پنداری می‌کرد.

آنیتا هاشمی مقدم در پایان درباره محتوای ویدیوی «باد می‌لرزاند» بیان کرد: این ویدیوآرت یکی از آثاری بود که در نمایشگاه «پوسته» بسیار دیده شد و مورد توجه قرار گرفت. این ویدیو یک گفتگوی شخصی با خودم است و بیشتر به مثابه یک درددل شخصی و درونی است. جملاتی که می‌گویم درباره آدم‌هایی است که شاید حتی متوجه کلماتی که می‌گویند و آسیب‌هایی که با آن حرف‌ها به وجود و روح باقی انسان‌ها می زنند، نباشند. جملاتی که در این فیلم‌ بیان می‌شود برای من مانند یک راز است درنتیجه این گفتگوها به دلیل شخصی بودن، معکوس شده است. شاید مخاطب ابتدا فکر کند در این فیلم به زبان دیگری صحبت می‌کنم اما صحبت‌ها به زبان فارسی معکوس شده است.

ندا زنگینه

انتهای پیام/