به گزارش صبا، منوچهر شاهسواری مدیر عامل خانه سینما شامگاه جمعه بیست و دوم مرداد ماه مهمان برنامه «پرانتز باز» رادیو نمایش به تهیه کنندگی و سردبیری مارال دوستی بود و مطالبات و توصیههای خود به وزیر جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بیان کرد.
در ابتدای این گفتگو مارال دوستی با اشاره به خلاصه صحبتهای شهرام گیل آبادی مدیر عامل خانه تئاتر، گفتگو را به علیرضا بهرامی سپرد.
بهرامی کارشناس برنامه گفت: در بیانیه کانون کارگردانان سینما و انجمن بازیگران و چند روز پیش خانه تئاتر این بود که مطالبه صنوف هم به کف رسیده و هم تبدیل به یک مطالبه عمومی شدهاست. تمرکز بیانیهها روی تقاضای واکسیناسیون گسترده بود. اگر امیدوار باشیم که واکسیناسیون انجام شود، چندی بعد میتوانیم از این مرحله عبور کنیم و با یک کالبدی مواجه هستیم که در طول این یک و نیم سال خیلی از ساختارهای آن هم در جریان تولید و هم در جریان عرضه مورد تضعیف واقع شدهاست. یعنی فراتر از مقوله معیشت، ما تغییراتی در ساختارهای هنریمان داشتیم و طبیعتا توقع داریم که مهندسی و استراتژی برای بهبود و یا تغییر این ساختارها در آینده وجود داشته باشد. با فرض اینکه آقای اسماعیلی وزیر پیشنهادی دولت به مجلس برای اخذ رای اعتماد شنونده این سخنان باشند، توصیههای خود را برای یک چشمانداز کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بیان کنید.
شاهسواری گفت: من نمیدانم که الان باید به محمدمهدی اسماعیلی از باب اخلاق خوشآمد بگویم یا خیر، اما در همین حد هم به ایشان بگویم از اینکه در حوزه فرهنگ نامزد وزارت فرهنگ و ارشاد هستید به شما خوشآمد میگویم. از نظر اخلاقی به سید عباس صالحی هم در همینجا از زاویه خودم خسته نباشید میگویم. از نظر من هم صنوف باید در یک فضای سامان یافته با قبول فرآیندهایی که امروزه ما برای تغییر و تحول به آن نیاز داریم بر سر این ماجرا صحبت کنند.
او افزود: ما در جاهایی مطالبه حقوقمان را میکنیم و در یک جاهایی میبایست به تکالیفمان عمل کنیم و این در مورد محمدمهدی اسماعیلی و همچنین شهرام گیل آبادی هم صدق میکند. این قاعده حق و تکلیف از نظر من نباید فراموش شود و مبنا و ذات رابطه حق و تکلیف در تعادلش است. اگر از تعادل خارج شود خدای ناکرده ممکن است به زیادهخواهی منجر شود. چه من از اسماعیلی و چه او از من و ۲ طرف ممکن است که خواستههایشان نسبت به هم از حالت تعادل خارج شود و به زیادهخواهی برسد. بهویژه در حوزه فرهنگ که فضای رفتاری ما مبتنی بر نگهداشت آن چیزهایی است که داریم و کاشتن چیزهایی برای دیگران در آینده. یعنی فرهنگ، زمین بولدوزر، کلنگ و چکش نیست، ظرافتهای زمین فرهنگ اقتضائات خودش را دارد. نکته مهم دیگر این است که از نظر من اگر بخواهیم این مساله را کمی کانالیزه کنیم این است که تمدن جهان امروز مبنای خودش را بر تصویر گذاشتهاست. تصویری که از جهان به دست میآوریم و تصویری که از خودمان به جهان ارائه میکنیم. از نظر من این تصویر در حوزه فرهنگ و هنر تجلی پیدا میکند و وقتی که در حوزه فرهنگ و هنر تجلی پیدا کند به همه امور ما سرایت میکند. هیچ بخشی از فعالیتهای زیستی ما از روابط عادی روزمرهمان تا اقتصاد و سیاستمان و… به نظر من بنیانش در تصویری که از خودمان ارایه میکنیم و تصویری که از جهان دریافت میکنیم است. در اینجا فکر میکنم که این جمله را باید گفت که صنعت تصویر و تصویر در جهان امروز یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و توجه به ماهیت این تصویر از هر چیزی مهمتر است.
ما همچنان در جهان ماقبل دیجیتال مدیریتِ امر صنفی میکنیم
مدیر عامل خانه سینما عنوان کرد: ما همچنان در جهان ماقبل دیجیتال مدیریت امر صنفی میکنیم و گروه زیادی از همکاران خلاق و دوستان جوانی که در این فضا کار میکنند از ارتباطات تشکیلاتی به دلیل اتکای آن به نظام عرضی که الان دیگر وجود ندارد محروم هستند و این به نظر من یک خطای بزرگ است بنابراین وقتی که صنف در حوزه عمل چنین شده است در حوزه مدیریت هم قطعا باید مورد توجه قرار بگیرد. من یقین دارم که محمدمهدی اسماعیلی با مشورتها، گفتگوها و مطالعاتی که دارد حتما متوجه است که با شیوههای سابق امکان ادامه مقتدرانه وجود ندارد. یک موقع ممکن است شما فکر کنید که ما ۲ فیلم سینمایی و چهار سریال میسازیم، رادیو و تلویزیون را هم داریم، پس همین برای ما کافی است اما در جهانی که ساعت به ساعت در آن اتفاقاتی میافتد باید به شیوه دیگری رفتار کرد. درواقع باید به تنوع و تکثری که در نیاز مخاطب ایجاد شده است، پاسخ داد و اگر این اتفاق رخ ندهد بلافاصله کسی دیگر جای پاسخگویی ما را میگیرد و آنجاست که از نظر من یک خطر فرهنگی بزرگ اتفاق میافتد.
او ادامه داد: جهان آینده به زعم من، جهان تفاوتهای فرهنگی است و این تفاوتها خیلی به جغرافیا ربطی ندارند. حتی مرزها هم دیگر به آن اعتبار سابق نیستند. درواقع آنچه معین میکند که من ایرانی هستم فرهنگ، زبان، ادبیات، تئاتر، سینما، موسیقی و رسانه من است. اگر این را نفهمیم ما حاشیه نشین جهان خواهیم بود. اگر به همه اینها توجه کنیم و مطابق وضعیتی که وجود دارد خودمان را بسازیم حتما در متن جهان قرار میگیریم و برای در متن جهان بودن فرهنگ، فرهنگمداری، هنر و هنرمندانه زندگی کردن یکی از بزرگترین معیارها است واگرنه میشود پولدار بود و در حاشیه زندگی کرد، میشود خیلی از نیازهای دیگر را برطرف کرد ولی در حاشیه جهان باشیم. ملت ما، جغرافیا، تاریخ و اعتقادات ما هیچگاه حاشیهنشین جهان نبوده و قطعا هیچوقت هم نخواهد بود اما برای اینکه ما از این مساله مراقبت کنیم نیازمند همافزایی، همدلی و محبت به یکدیگر هستیم.
شاهسواری خاطرنشان کرد: جهان آینده، جهان تولید محتوا است و هر کسی بر اساس تمدن بنیان تصویر باید بتواند در پیشخوان جهان محصولات بیشتری با کیفیتهای مناسبتر و در ارتباط با تمام مردم جهان عرضه کند. ما دیگر نمیتوانیم فقط بر مبنای ارتباط با مخاطب خودمان عمل کنیم. این جهان از لحاظ فرهنگی، جهان به هم پیوستهای شدهاست و باید در این جهان یکپارچه با اقتدار، عاقلانه، مبتکرانه و خلاقانه حضور پیدا کرد. وقتی که این نیاز به ابتکار و خلاقیت بر این فضا حاکم است بر مدیریت یک چنین مجموعهای هم قاعدتا باید همین دیدگاه حاکم شود و فکر میکنم که اگر همه ما به این باور برسیم و دست از لایهبرداریهای گذشته به معنای گرفتوگیرهایی که به لحاظ خلقی برایمان به وجود میآید برداریم و درواقع انقدر کالبدشکافی نکنیم. من همیشه با این عبارت آسیب شناسی خیلی مساله دارم چون به نظرم پیش از اینکه ما آسیب شناسی کنیم کینهورزی میکنیم. یعنی گویا ما آسیب شناسی میکنیم برای اینکه مقصر را پیدا کنیم و دادگاه تشکیل دهیم و من دیگری و دیگری من را محکوم کند. عرصه فرهنگ، عرصه چنین محکومیتهایی نیست. باید نسبت به زمان و مکان و تاریخ خودش همه چیز را سنجید. معنای این حرف این نیست که اشتباه نکردیم بلکه معنای این حرف این است که از همه امکاناتمان به درستی استفاده نکردیم، واقعیتش این است که اشتباه کردیم، مسیرهای اشتباه را رفتیم. مسیر اصلی مسیری است که باید آگاهی، دانایی و توانایی با همدیگر بتوانند این مسیر را بسازند مسیرهای فرعی کوچک و منفعتهای شخصی و دیدگاههای جناحی گاهی اوقات ما را از این مسیر اصلی دور میکند چون در مسیر اصلی شما باید اصالت داشته باشید، در مسیر اصلی باید میل به ذات فرهنگ که نگهدارندهی اصلی جامعه است تمرکز پیدا کند. زبان فارسی و محصولات باید مورد تکریم قرار گیرند، حوزه موسیقی، هنرهای تجسمی، تئاتر و سینما باید فعال باشند و قدرت انتخاب را در بین آحاد مخاطبین نه فقط در مملکت خود که در همه جای جهان بالا ببرد. ما فقط با گستردگی و رنگارنگی این فضا که متشکل از تکثر اندیشه و فعالیت و دیدگاه است میتوانیم به آنچه که حق واقعی ماست دست پیدا کنیم و امیدوارم که ایشان با هر برنامهای که میآید موفق باشد و برای شما هم آرزوی موفقیت میکنم.
بهرامی در واکنش به صحبتهای شاهسواری گفت: اسماعیلی در زمانی میخواهد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شود که شرایط از هر لحاظ با زمانی که فرد قبلی میخواست این مسئولیت را قبول کند، متفاوت است. اگر در آن دیداری که متصورید قرار باشد که مواردی را مطرح کنید که او سرلوحه کارش قرار دهد، آیا از او خواهید خواست که در سیاستگذاری دوره جدید ملاحظات تولید و عرضه دورهی جدید را در نظر بگیرند و حتی سیاستهای حمایتی را در این راستا قرار دهند؟
طوفان تغییرات چند سالی است که در حال وزیدن است
مدیرعامل خانه سینما پاسخ داد: به این مساله طوفان تغییرات میگویند. طوفان تغییرات چند سالی است که در حال وزیدن است و البته دوران کرونا جهش ویژهای را در این تغییرات در همه حوزهها به وجود آوردهاست. برای مثال فرض کنید که موضوع عرضه کالا در همه بخشهای حرفهای ما از همه میزانسنهای سنتی قبل عوض شده و دیگر حتی کارا و کافی نیست. آخرین بررسیهای علمی و کارشناسی به استناد آماری که در جهان صورت گرفته است نشان میدهد که میزان علاقه مردم برای دریافت محصولات فرهنگی در شیوههای سنتی به شدت کاهش پیدا کرده است و در شیوههای مدرن که مبتنی بر همین جهانی که عرض کردم بنیادش بر تصویر است دیگر فقط عرضه نیست، بلکه تولیدش هم عوض شدهاست. حتی میخواهم به شما بگویم که دیدگاههای ممیزی ماقبل دوران دیجیتال و مابعد دوران دیجیتال هم تفاوتهای جدی کردهاست. دیگر ما از نسخه واحد به معنای سنتی آن عبور کردهایم، ما امکان نسخ متعدد از یک متن را همین الان هم داریم. دسترسیها به ما حکم میکند که برای تمام آنچه که به عنوان تجارب مدیریتی در گذشته وجود داشته احترام قایل شویم و به نیکی از آنها یاد کنیم ولی باور کنیم که دیگر کارآییشان را از دست دادهاند. به همین خاطر من فکر میکنم که حداقل در ارتباطاتی که به هر شکل به طور طبیعی بین ما، خانهی تئاتر، خانهی موسیقی و هنرهای تجسمی وجود دارد و حتی فعالیتهای صنفی ما هم تابع از این ماجرا باید تغییر و تحول کنند. حتی مدیریت صنفی ما هم به استناد همین نکتهای که شما میگویید باید عوض شود. نوع عضوگیری و تعاملات ما با همکارانمان هم باید تغییر پیدا کند.
«پرانتز باز» که در گروه برنامههای مستند و ترکیبی نمایشی رادیو نمایش تولید میشود، از موزه سینما به صورت زنده و هفتگی ساعت ۲۱:۰۰ تا ۲۳:۰۰ پخش میشود.
بهمن فرمان آرا، داریوش مهرجویی، علی نصیریان، مهران مدیری، رضا کیانیان، ابوالحسن داوودی، علی سرتیپی، سید جمال ساداتیان، مصطفی کیایی، علیرضا خمسه، محمود پاکنیت، فرشته صدر عرفایی، میلاد کیمرام، جواد نوروزبیگی، محمدحسین فرحبخش، محمدمهدی عسگرپور، محمود دینی، مهدی یزدانی خرم، محمود حسینیزاد، سجاد نوروزی، حمیدرضا نوربخش، سید ضیا هاشمی و … تاکنون مهمانان این برنامه بودهاند.
انتهای پیام/
There are no comments yet