به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا، علیرضا بهرامی شاعر، روزنامه‌نگار و ناشر در متنی که به طور اختصاصی در اختیار صبا قرار داده از رنج و درد مردم افغانستان نوشت.

این متن بدین شرح است: «آنچه که بر زنان و کودکان افغانستان می‌گذرد و خواهد گذشت، قصه یک سرزمین و قوم و حکومت نیست؛ آوردگاه انسانیت است.

لازم نیست که انسان سیاست ورزی باشی، کافی است که یک انسان باشی تا به درونمایه وظایف خویش واقف شوی؛ چراکه اصالت، مفهومی نیست که داشتن و نداشتنش در شرایط سیاسی رنگ عوض کند. اصالت همان کرامت انسانی مورد عنایت و تاکید خداوند است که نوع بشر یا دارد، یا ندارد. یا به دستش خواهد آورد، یا از دستش خواهد داد. این آوردگاه آزمون بزرگ است.»

وی همچنین شعری از خود را ضمیمه این متن کرد:

این‌بار هم کفتار، یک طاووس خواهد برد
آری! تو را چنگال اختاپوس خواهد برد

ای شرم بر ما، شرم بر ما… سایه‌های شب…
خوابیم و یک‌باره تو را کابوس خواهد برد

دردانه‌های نورس باغ اقاقی را
انگاره‌های عهد دقیانوس خواهد برد

خورشید تابان دو چشم نیمروزت را
یک اژدهای تیره‌ی منحوس خواهد برد

دیو دوسر این‌بار جنگ نابرابر را
در غیبت رستم و کی‌کاووس خواهد برد

آفت که نم نم در وجود باغ می‌روید
محصول ما را دزد نامحسوس خواهد برد

بر ما ببخش ای نسترن، ای یاسِ در توفان
قاموس ما را قوم بی‌ناموس خواهد برد

علیرضا بهرامی

انتهای پیام/