سیدرضا امیری نائینی کارگردان و دراماتورژ نمایشنامه‌خوانی «هذیان‌ دو (۳) نفره» که شنبه ۱۳ شهریورماه روی صحنه خانه نمایش مهرگان رفته بود در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا از تمدید این اجرا خبر داد و گفت: به دلیل استقبال تماشاگران، علاقه خودمان به اجرای این اثر و کمبود آثار اجرایی تئاتر تصمیم داریم «هذیان دو (۳) نفره» را شنبه ۲۷ شهریورماه بار دیگر روی صحنه خانه نمایش مهرگان ببریم تا لحظات خوشی را برای تماشاگران رقم بزنیم.

او ادامه داد: این کار نوشته اوژن یونسکو است اما هم ترجمه آن توسط نسیم خادم عباس و هم دراماتورژی توسط خودم انجام شده و می‌توان گفت به اثری ایرانی تبدیل شده است. لحظات کمدی بسیاری در این نمایشنامه‌خوانی وجود دارد که در سبک ابزورد روی صحنه می‌رود.

امیری نائینی درباره داستان این اثر خاطرنشان کرد: این اجرا درباره زن و شوهری است که در خانه‌ای محقر زندگی می‌کنند، بیرون از این خانه صداهای مختلفی به گوش می‌رسد که به نوعی باعث مفقود شدن این زوج در خانه می‌شود. در این میان دیالوگ‌هایی رد و بدل که لحظات کمدی زیبایی را می‌آفریند.

این کارگردان درباره علت پرداختن به این داستان عنوان کرد: سلیقه شخصی من به تئاتر ابزورد است و احساس می‌کنم آنطور که باید به این سبک از تئاتر پرداخته نمی‌شود و احتمالا اجراهای بعدی‌ام را هم در همین سبک ادامه می‌دهم. «هذیان‌ دو (۳) نفره» ازجمله آثاری بود که کمتر کار شده بود، من هم سعی کردم آن را سنگین نکنم و به صورت ایرانیزه و مطابق با سلیقه تماشاگر به اجرای آن بپردازم.

دستیار کارگردان نمایش «خانه پدری» ادامه داد: در این اجرا مسائل روز جامعه را به تصویر می‌کشیم. بحث قرنطینه در دوران کرونا و تاثیراتی‌ که می‌تواند روی زندگی یک زوج داشته باشد، در این اجرا به خوبی نمایان می‌شود.

«هذیان‌ دو (۳) نفره» اجرایی مستقل است

او با اشاره به اینکه این اجرا برای افراد زیر ۱۵ سال مناسب نیست، درباره علت این مساله بیان کرد: «هذیان‌ دو (۳) نفره» درباره زندگی زناشویی‌ست و اتفاقات بدی را به تصویر می‌کشد که شاید این ماجراها برای افراد زیر ۱۵ سال که در سن بلوغ هستند، مناسب نباشد. زن و شوهر قصه روزی عاشق یکدیگر بوده‌اند و حالا اینگونه نیست به همین دلیل ممکن است نگاه این افراد به عشق را تغییر دهد، همچنین اتفاقاتی می‌افتد که حجم کار را سنگین می‌کند.

امیری‌نائینی با اشاره به اینکه این اجرا، کاری مستقل است خاطرنشان کرد: به دلیل مستقل بودن کار سعی کرده‌ایم از جوانان در اجرای آن استفاده کنیم، تمام عوامل از تهیه‌کننده تا بازیگران و جوانان دیگر، همگی جوان و کاربلد هستند. برخلاف دیدی که میان بسیاری از افراد جامعه غالب شده است، بی‌تجربگی در میان جوانان این اجرا وجود ندارد و کم‌تر می‌توان از این نظر به آن ایرادی وارد کرد، باید به جوان‌ها اعتماد کنیم.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره سبک تئاتر ابزورد تاکید کرد: برخلاف تصور همگان که معتقدند تئاتر ابزورد سبک پوچ‌گرایی و تئاتر هیچ نام دارد به نظر من زندگی خالص است، البته در لایه‌های این سبک از تئاتر، پوچ‌گرایی را شاهد هستیم اما در روایت آن از یک نقطه شروع می‌کنیم، دایره‌وار می‌چرخیم و باز به همان نقطه اول می‌رسیم.

او در پایان خاطرنشان کرد: مانند زندگی که اتفاقات میان تولد و مرگ از اهمیت بالایی برخوردار است، در تئاتر ابزورد نه شروع داستان مهم است و نه پایان بلکه میانه راه از اهمیت بالایی برخوردار است. شما نباید به دنبال پایان ماجرا باشید بلکه از داستان میانی لذت ببرید و مجبور به تفکر شوید چراکه پایان خاصی به شما تحویل داده نمی‌شود. تفکر چیزی‌ست که امروزه به آن نیاز داریم و وظیفه هنر اجبار تماشاگر به این مساله است.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/