بهناز متولی باشی نائینی کارگردان نمایش- کروگرافی «دارائیت A نامساوی A» که از دوشنبه ۱۵ شهریورماه تا یک مهرماه ۱۴۰۰ در تماشاخانه سپند روی صحنه است در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا درباره داستان این نمایش گفت: داستان این نمایش درباره اثرات تخریبی اتفاقات زندگی یک انسان با دو وجه است. در واقع سعی داریم دوگانگی محض در یک زندگی که میتواند زندگی هر کدام از ما باشد را به تصویر بکشیم؛ انسانی که میخواهد برود اما تصمیم به ماندن میگیرد.
به گفته او، ایده نمایش – کروگرافی «دارائیت A نامساوی A» از دو اتفاق ساده یعنی از آشنا شدن دو نفر با دو دیدگاه متفاوت همسو و غیرهمسو شکل گرفته است.
متولی باشی نائینی درباره علت نامگذاری این اثر مطرح کرد: نام نمایش مصدر جمع از کلمه دوئیت به معنی دوگانگی است. ما با این نمایش هر آنچه نشان میدهیم حول محوریت واژه دوگانگی به معنی کامل نه صرفا تعریفی از دوگانگی موجود در زندگی و بشریت است. در این داستان در طول تمام اتفاقات فلسفه دوگانگی را به نمایش کشیدهایم.
این کارگردان درباره نمایش – کروگرافی و تفاوت آن با دیگر سبکهای نمایشی خاطرنشان کرد: کروگرافی به طراحی و تنظیم حرکات هماهنگ و موزون بازیگران در نمایش گفته میشود که در چهارچوبِ یک ساختار برنامهریزی شده و معین، حرکات بدنی را به نمایش میکشد که حاوی پیام است.
متولی باشی نائینی ادامه داد: تفاوت بارز این سبک با دیگر سبکهای نمایشی نداشتن دیالوگ و تاکید بر موسیقی و دقت بیشتر نسبت به انتخاب نوع حرکت بازیگر است مثلا پیام ترس یا دلهره را بر اساس داستان و با تکیه بر حرکات بدن، به زیباترین شکل ممکن به تصویر بکشد.
او درباره کروگرافی این اثر اظهار کرد: برای داستان نمایش «دارائیت A نامساوی A» به یک متخصص شناخت حرکت نیاز داشتم که بتواند در انتخاب نوع حرکت و ژستهای بازیگران برای نشان دادن حال و هوای فضای داستان با میزانسنهای آن، به من کمک کند به همین دلیل از یکی از افراد حرفهای این رشته یعنی سعید خزاعی کیان دانشآموخته کروگرافی از ایتالیا کمک گرفتم. در واقع کروگرافر میتواند کارگردان هم باشد، اما در این پروژه طراحی حرکت را از کارگردانی جدا کردیم و توانستیم یک کار قابل تامل را به اجرا برسانیم که آسان هم نبود.
پیدا کردن مکان مناسب برای تمرین واقعا سخت بود
کارگردان نمایش «شطرنج روی آب» درباره سختیها و چالشهای روی صحنه بردن این اثر در دوران کرونا خاطرنشان کرد: اولین چالش بزرگ ما تعداد زیاد بازیگرانمان بود که به دلیل شرایط ویروس کرونا خیلی مواقع مجبور بودیم، آنها را آفیش یا مکانهای بزرگ را برای تمرینهایمان پیدا کنیم که خود این امر مستلزم هزینههای زیادی میشد. از طرف دیگر پیدا کردن مکان مناسب از لحاظ تهویه هوا و رعایت کردن پروتکلهای بهداشتی واقعا سخت بود.
متولی باشی نائینی افزود: همچنین در انتخاب بازیگر و ماندگاری همکاری بازیگران در این پروژه به دلیل نوع اجرا، خیلی به مشکل برمیخوردیم. متاسفانه اکثر اهالی تئاتر ذهنیت محدودی از این نوع اجرای بدون کلام دارند که باعث حذف یا به نتیجه نرسیدن همکاری خیلی از افراد با ما شد.
این کارگردان تاکید کرد: زیباترین چالشی که داشتم همکاری با یک کارگردان و کروگرافر دیگر بود. همکاری دو کارگردان کار آسانی نیست اما با درایت، صبوری، مسئولیت پذیری و رفاقت هرچیز غیرممکنی، ممکن میشود و نتیجه هم دلپذیر خواهد شد، همچنین تجربههای بسیاری برای دو طرف به وجود میآید.
او در پایان درباره استقبال از نمایش در شب اول و دوم آن بیان کرد: شب اول و دوم استقبال خوبی از نمایش شد و فروش اینترنی خوبی داشتیم، امیدوارم که حمایتها ادامه داشته باشد. با توجه به اینکه مشکلات زندگی زیاد است و شرایط سختی را پشت سر میگذاریم، امیدواریم مخاطبان ما را در این راه سخت حمایت کنند چراکه روشن نگهداشتن چراغ کم سوی تئاتر بسیار سخت است و فقط با حمایت تماشاچیان و جامعه هنری امکان وجود دارد.
عوامل این نمایش عبارتند از بهناز متولی باشی نائینی: کارگردان، سعید خزاعی کیان :نویسنده و کروگرافر، گروه اجرا شامل: الهه آسوده، دلارا سادات میرطالبیان، امیر دشتی، رویا آذر، سیدجوادموسوی، سجاد یاراحمدی، میلاد ساسانی، مهرآرا سادات میرطالبیان، مریم سیف اللهی، روژینا رستم پور، پرناز اکبری، حنانه اسمعیلی، صبا منادی، فاطمه شادمهر، زهرا رشیدی نیا، شقایق اردانی، ملیکا ذکاوت، ساحل علیزاده، امیرحسین شعبانی، فاطمه طهماسبی، امیررضا فیضی: نوازنده گیتار سعید خزاعی کیان: طراحی حرکت، علی تهرانی: طراح نور، ماه منیر صادقیان: طراح لباس، علیرضا فلاحت: طراح صحنه، نرگس زارعی: طراح گریم، مهیار مهدیخانی: دستیار کارگردان، محدثه آلیا: دستیار صحنه، میلاد ساسانی: مدیر تولید، عطیه اخوان: امور اجرایی، مجری طرح ، فرشاد فیضی، ریحانه صفوی: عکاس و فیلمبردار و اردلان قنبری: روابط عمومی و تبلیغات.
فروغ گشتیل
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است