در روایات آمده است که در یکی از غزوات پیامبر اکرم (ص) جبرئیل بر او نازل می‌شود و برای در امان ماندن از آسیب‌های جنگ به او دعایی در صد بند شامل هزار اسم از اسماء الهی را تعلیم می‌دهد، که امروزه آن را با عنوان دعای «جوشن کبیر» می‌شناسیم. این دعا که برخی از علما از آن برداشت‌های فلسفی و مضامین عرفانی کرده‌اند، در لغت به معنی سپر و محافظت‌کننده است.

سید مهدی شجاعی نویسنده معاصر در تازه‌ترین اثر خود با عنوان «جوشن حسینی» با کمک گرفتن از این عنوان هزار عبارت کوتاه شامل متن صلوات و سلام بر امام حسین (ع) را مکتوب کرده است.

این عبارت‌ها در کتاب در کنار موزون بودن به همراه با نثری که شجاعی سال‌هاست با آن به نگارش ترجمه‌های خویش از ادعیه و همچنین بازنویسی‌های داستان‌های کهن مذهبی مشغول است، در هر بند خود صفاتی از امام حسین (ع) را روایت می‌کند و در ادامه به یکی از تاثیرات زیست و حیات او بر زندگی و زیست انسانی پس از وی اشاره دارد.

شجاعی در این اثر سعی کرده نسب و نسبت الهی و آسمانی امام حسین(ع) را با دقت و البته با هدف نمایش حلقه اتصال زیست و زندگی امامان با انبیا و علت معصوم بودن آن ها را به تفصیل بازگو کند و پس از بازگشایی این دریچه است که او به سراغ معرفی کوتاه صفات و خصایص منتسب به امام می‌رود.

کوتاهی عبارات به کار رفته در این مسیر از سویی باعث تاثیرگذاری بیشتر جملات و عبارات در ذهن مخاطب شده و از سوی دیگر امکان تمرکز در آن موضوع خاص را پیش روی وی قرار می دهد.

این کتاب در حجم کوچک ۷۲ صفحه‌ای خود منظومه‌ای است برای بازخوانی و یادآوری صفات امام حسین(ع) و دریچه ای تازه برای ایجاد ارتباطی نو با این شخصیت است.