برهان احمدی کارگردان فیلم مستند «مردی از رش هرمه» که امروز ۲۷ مهرماه در بخش حضوری به صورت هم‌ زمان در سالن‌های ۵ و ۹ پردیس سینمایی ایرانمال در ساعات ۱۹ و ۲۰:۳۰ و همچنین در بخش آنلاین سی‌وهشتمین جشنواره بین المللی فیلم‌های کوتاه تهران اکران می‌شود، در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا گفت: موضوع این فیلم با موضوع فیلم سینمایی «درخت گردو» ساخته محمدحسین مهدویان یکسان است با این تفاوت که این یک فیلم مستند است و به تمام زوایای پنهان و واقعی بمباران شیمیایی روستای رش‌ هرمه که همزمان با شهر سردشت بمباران شده و ماجراهایی که برای خانواده قادر مولان‌پور در بیمارستان های تبریز و تهران اتفاق افتاده است، می‌پردازد.

وی ادامه داد: ساخت این مستند از سال ۱۳۹۳ یعنی پنج سال قبل از ساخت فیلم سینمایی «درخت گردو» و با حضور خود زنده یاد قادر مولان‌پور و پسر بزرگش آغاز شد و به دلایل مختلفی از جمله فوت مولان‌پور در سال ۱۳۹۶، تامین هزینه‌های ساخت، ثبت و ضبط تحولات آن منطقه در طول هفت سال فیلمبرداری و … تا سال جاری به طول انجامید.

او در پاسخ به این پرسش که چقدر موضوع این مستند با فیلم «درخت گردو» هم‌پوشانی داشته است، توضیح داد: فیلم من روایت مستند آن واقعه است. شخصیت‌ها و اتفاق‌های این فیلم همه واقعی‌ هستند نه تخیلی و به نظر من کسانی که فیلم «درخت گردو» را دیده‌اند، علاقه‌‌مند هستند تا این فیلم را هم ببینند و بیشتر با واقعیت آشنا شوند.

این کارگردان با تاکید بر اینکه فیلم «درخت گردو» محمدحسین مهدویان با فیلم او هم‌پوشانی پیداکرده است نه برعکس، توضیح داد: اگر حمایت‌هایی که در تهران از هنرمندان انجام می‌شود حتی یک سوم آن از فیلمسازان ساکن شهرستان‌ها که به مثابه سرمایه‌های فرهنگی و اجتماعی پراکنده در تمام ایران هستند، انجام می‌شد ساختن این فیلم و پروژه‌های مشابه آن خیلی سریعتر به اتمام می‌رسید.

احمدی افزود: ساختن فیلم صرفا به منظور گیشه و کسب جوایز جشنواره ملی فیلم فجر کار درستی نیست. در فیلم مهدویان ما شاهد این هستیم که یک زن و شوهر در نقش معلم و پزشک از مرکز به سردشت و رش هرمه می‌آیند و … در حالی که روستای رش هرمه تا همین چندسال پیش حتی مدرسه هم نداشت. قادر مولانپور در تمام طول عمرش در سختی و محرومیت زندگی کرد. کسی که در دادگاه لاهه در شهر هلند در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷  علیه دلالان و تاجران مواد شیمیایی و سلاح‌های کشتارجمعی شرکت کرد تا سرانجام منجر به محکومیت فرانس وان آنرات (فروشنده مواد شیمیایی به کشور عراق در زمان جنگ ایران و عراق) شد تا اواخر عمر در شرایط سختی به سر برد. اکنون نیز مردمان روستای رش هرمه در محرومیت زندگی می‌کنند و من از مسئولان تقاضا دارم توجه ویژه‌ای به این روستای شیمیایی شده داشته باشند و حداقل جاده خاکی روستا را که مسافتی کوتاه اما ناهموار و نامساعد دارد برای این مردم ستم‌دیده آسفالت کنند.

کارگردان فیلم «مردی از رش هرمه» در پایان توضیح داد: سینمای مستند در ایران دارای ظرفیت‌های بالایی برای سرمایه‌گذاری است و اگر به این حوزه توجه‌های لازم صورت بگیرد می‌توانیم در عرصه‌های داخلی و جهانی شاهد کسب افتخارات دایمی و بزرگی در این حوزه باشیم.

رضا باقری

انتهای پیام/