به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، سینمای ایران در چند سال اخیر با گروهی از افراد مواجه شده است که با پول و امکاناتی که در اختیار دارند هم دولت را به تسخیر خود درآوردند و هم با تولید فیلم‌، تجارت خود را ادامه می‌دهند اما در این میان فیلمسازان مستقل که از سوی اکثر نهادها حمایتی نمی شوند آثار خود را با تمام مشکلات خلق می‌کنند تا در برابر مافیای قدرت و ثروت بایستند و نگذارند سینما را به تسخیر خود درآورند.

یکی از فیلم‌هایی که به صورت مستقل ساخته شده و قرار است به زودی اکران خود را در سراسر کشور آغاز کند «بندر بند» ساخته منیژه حکمت است. در آستانه اکران این فیلم به سراغ عباس رافعی یکی از فیلمسازان سینما رفتیم و با او درباره وضعیت سینمای مستقل گفتگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.

عباس رافعی تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس و کارگردان در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا، با اشاره به اینکه نسلی که عاشق سینما بودند برای تماشای فیلم به سینما می‌رفتند و عاشقانه فیلم می‌ساختند با آمدن گروهی که شغل‌شان فیلمسازی بود رفته رفته کنار گذاشته شدند، بیان کرد: تکنسین‌ها و کارمندان فیلمساز باعث شدند کسانی که با دل و جان و عشق اثری را خلق می‌کردند به حاشیه بروند چراکه پول و امکانات در اختیار کسانی قرار گرفت که قصد داشتند تجارت خود را به وسیله فیلم ادامه دهند.

قدرت مافیایی مراجع تصمیم گیرنده سینمایی را در اختیار دلالان گذاشته است

وی ادامه داد: این افراد که احتمالا از ساخت و ساز مسکن، دلالی و … به سینما آمده بودند، توانستند قدرتی را در سینما به وجود آورند که حتی دولت نیز تحت تاثیر آن‌ها قرار گرفت در حقیقت قدرت مافیا باعث شد سازمان سینمایی و مراجعی که درباره فیلم‌ها تصمیم می‌گیرند در اختیار این افراد قرار بگیرد به همین دلیل فیلم‌های هجو و کمدی‌های نامتعارف اکران شد تا سرمایه مافیا چند برابر شود.

کارگردان «غیبت موجه» با بیان اینکه این روزها این پرسش مطرح می‌شود که تهیه‌کنندگان دیروز از کجا آمده‌اند و تهیه‌کننده امروز از کجا می‌آیند؟ مطرح کرد: می‌توان گفت برخی از تهیه‌کنندگان امروز در گذشته دلال ماشین، واردکننده روغن، انبوه‌ساز و… بوده‌اند اما تهیه‌کنندگانی مانند حسین زندباف که در ابتدای انقلاب کار می‌کردند از کانون پرورش فکری می‌آمدند و درس خوانده این حرفه بودند.

شاخ اینستاگرام وارد عرصه کارگردانی شده است

رافعی با بیان اینکه فیلمسازان پیشکسوت مانند رخشان بنی‌اعتماد از مسیر داستان‌نویسی، مستندسازی و… به سینما راه پیدا کرده‌اند، گفت: متاسفانه در حال حاضر کسی که به اصطلاح شاخ اینستاگرام است وارد عرصه کارگردانی شده است و چیزهای عجیب و غریبی در این زمینه شنیده می‌شود که تنها می‌توان گفت حیف از سینما که به این روز افتاده است.

کارگردان «بهت» با اشاره به اینکه در دهه ۶۰ اگرچه سینما در دستان دولت قرار داشت اما عاشقان سینما تلاش می‌کردند اثر خود را بسازند، اظهار کرد: علی ژکان در اواسط دهه ۶۰ فیلمی کاملا دلی و مستقل به نام «مادیان» ساخت اما بعد از آن نتوانست این تجربه را تکرار کند. همچنین هنرمندان دیگری از جمله حسن هدایت، مرحوم سیف الله داد و… فیلم‌هایی ساخته‌اند که شاید تصور ما این باشد که دولتی بوده‌اند اما مستقل ساخته شدند.

سینمای مستقل را نباید در مقابل سینمای دولتی قرار داد

وی با بیان اینکه تلاش سینمای مستقل و فیلمساز آن این است که حتی اگر تحت نظارت هم قرار بگیرد باید فیلم خودش را بسازد، مطرح کرد: سینمای مستقل را نباید در مقابل سینمای دولتی قرار داد چرا که در دل سینمای دولتی هم امکان ساخت فیلم مستقل وجود دارد. منیژه حکمت در اواخر دهه ۷۰ «زندان زنان» را ساخت که برای سال‌های سال خواهد ماند چراکه اثر خودش را خلق کرد همچنان که رخشان بنی‌اعتماد آثاری که از دلش برآمده، ساخته است.

تهیه‌کننده «فصل فراموشی فریبا» افزود: اما متاسفانه در چند سال اخیر کسانی وارد سینما شدند و اسم خود را سینماگر و تهیه‌کننده گذاشتند که بیشتر از دولت، دشمن فیلمساز مستقل بودند و هستند چراکه اگر اثر مستقلی پیش روی آن‌ها نمایش داده شود، می‌گویند توجیه اقتصادی ندارد و به همین دلیل بازیگران این آثار در جشنواره ملی فیلم فجر حرف‌های نامتعارف می‌زنند چراکه جزو آن بدنه محسوب می‌شوند و از زبان آن‌ها سخن می‌گویند.

تنها دولت راه را بر فیلمسازان مستقل تنگ نکرده است

رافعی با اشاره به اینکه تنها دولت راه را بر فیلمسازان مستقل تنگ نکرده است، بیان کرد: می‌توان گفت علاوه بر دولت تهیه‌کنندگان دلال و سودجو هم بر سر راه فیلمسازان مستقل سنگ‌اندازی می‌کنند چراکه اکران را در دست گرفته‌اند و حاضر نیستند فیلم‌ها را روی پرده سینما ببرند این اتفاق باعث می‌شود سینمای پویای ایران رفته رفته رنگ ببازد.

کارگردان «ملاقات» ادامه داد: در حالی که آبروی سینمای ایران از فیلم‌های مستقل آمده است یعنی اگر فیلمسازان مستقل نبودند که سینما را نجات دهند و آبرو و اعتبار برای سینما به وجود آورند این مافیا و دلالی شکل نمی‌گرفت این افراد به ظاهر کارگردان و تهیه‌کننده پا روی شانه فیلمسازان مستقل گذاشته و بالا آمده‌اند و دولت نیز با آن‌ها همدم، همراه و هم‌سو شده است.

سینمای کودک ایران سینمایی پاک در دنیا بود

نویسنده «راز مینا» با بیان اینکه عده‌ای می‌گویند فیلم کودک نیز باید توجیه اقتصادی داشته باشد، اظهار کرد: سینمای کودک ایران سینمایی پاک در دنیا بود که حتی عباس کیارستمی هم با ساخت فیلم «خانه دوست کجاست؟» به شهرت رسید اما سینمای کودک ما در حال حاضر به وضعی گرفتار شده است که دوستان تنها به دنبال فروش فیلم هستند که با این اتفاق باید گفت دیگر فرهنگسازی هم رخ نمی‌دهد.

به گفته رافعی، فیلمسازان مستقل از سوی صنف و خانه سینما حمایت نمی‌شوند چراکه خانه سینما هم وابسته به دولت است و روی هنرمندان نظارت دارد.

این کارگردان سینما با بیان اینکه فیلمسازان مستقل بی دلیل زیر بار دستورهای دولت نمی‌روند، عنوان کرد: در همه جای دنیا سینمای هنری و تجاری در کنار یکدیگر فعالیت می‌کنند اما در ایران دولت می‌گوید ما می‌خواهیم همه فیلم تجاری بسازند تا سینما رونق پیدا کند درحالی که به دنبال رونق پیدا کردن سینمای مستقل نیست و از آن واهمه دارد چراکه فیلمسازان مستقل زیر بار خرده فرمایشات دولت نمی‌روند.

عباس رافعی در پایان خاطرنشان کرد: حرکتی که منیژه حکمت با ساخت و اکران فیلم «بندر بند» برای ایستادگی در مقابل مافیای قدرت و ثروت آغاز کرده ستودنی است. ایشان همیشه صراحت کلام داشته‌ و این صراحت در بسیاری از موارد باعث شده است که درب‌ها روی ایشان بسته شود اما امیدوارم هیچ‌گاه این صراحت کلام را از دست ندهد.

انتهای پیام/