کورش شاهونه کارگردان نمایش «مانستر» در گفتگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره ایده این نمایش اظهار کرد: من یک روز در موقعیتی مابه ازای آنچه در نمایش می بینید حضور داشتم یعنی آقایی را دیدم که عروسکی در آغوش داشت و با دیدن من به عروسک گفت به آقای شاهونه سلام کن! در ابتدا فکر کردم این فرد در حال شوخی با من است ولی بعد از مدتی متوجه شدم کاملا جدی است و این فرد بعد از فوت همسرش دچار اسکیزوفرنی شده است و با آن عروسک حرف می‌زد، شام می‌خورد و ‌‌‌‌‌‌…

بازیگر نمایش «اسکورسیزی» درباره پیام و مفهوم نمایش اظهار کرد: این نمایش به ما نشان می دهد که رفتار ما ناخودآگاه می تواند تاثیر بدی در جریان زندگی آدم ها داشته باشد و باید در برخورد با آدم های اطراف خود بسیار محتاط عمل کنیم.

وی گفت: این ماجرا نزدیک به شش ماه تا یک سال ذهن مرا درگیر کرد تا اینکه آرام آرام به فضاسازی ذهنی و تخیل در مورد آن پرداختم.

کارگردان نمایش «شرم و دغدغه» عنوان کرد: یک طرح صفر تا صدی شامل یک شروع، میانه و پایان از اثر را ایجاد کردم و شخصیت هایش را کنار هم چیدم.

کارگردان نمایش «مانستر» ادامه داد: پس از طی مراحل اولیه طرح با حمیدرضا اسدزاده گفتگو کردم و با توجه به اینکه در آن زمان در حال پژوهش کاری بودم وقت کافی برای نگارش متن نداشتم از او تقاضا کردم تا نگارش کار را آغاز کند.

نویسنده نمایشنامه «پلتیک» بیان کرد: متنی که نوشته شد کمی با دنیای ذهنی من فرق داشت ولی با این وجود تمرین ها را آغاز کردیم و از همان ابتدای تمرین به بازنویسی اثر پرداختم. در نهایت با همکاری حمیدرضا اسدزاده متن را با عنوان «مانستر» برای اجرای روی صحنه آماده کردیم.

این نویسنده و کارگردان تئاتر مطرح کرد: در مجموع حدود یک سال تخیل و فضاسازی اثر و دو ماه بازنویسی  آن در حین تمرین زمان برد.

بازیگر نمایش «چاروسی» ادامه داد: گروه نمایش «مانستر» چهار ماه برای روی صحنه آمدن کار تمرین داشت.

این طراح و کارگردان نمایش عنوان کرد: «مانستر» سال ۱۳۹۸ با اجرایی موفق روی صحنه رفت که ما در طول ۴۰ اجرا ۳ هزار مخاطب تئاتر داشتیم و نمایش برگزیده منتقدان و مخاطبان شد و توانستیم در سالن صنوبر پردیس شهرزاد رکوردار تماشاگر این تماشاخانه شویم ولی متاسفانه کرونا کار را تعطیل کرد.

یکی از نویسندگان نمایش «مانستر» با اشاره به تصمیم برای اجرا در سالن های خصوصی بیان کرد: متاسفانه برای رزرو سالن های دولتی وقتی سعی داری زمان اجرا بگیری اینقدر دچار فرسایش و صرف زمان می شوی که ممکن است ایده مدنظر دیگر اولویت اجرایی‌ات نباشد.

بازیگر نمایش «بی پدر» افزود: با توجه به شرایط سالن های دولتی برای زمان اجرا و دغدغه من مبنی بر این که هنرمند باید به مسائل روز خود توجه کند و البته حمایت تهیه کننده کار سالن صنوبر را برای اجرا در نظر گرفتم.

این کارگردان تئاتر گفت: سجاد افشاریان به عنوان تهیه کننده اثر تمام هزینه های سالن و تولید نمایش که دغدغه یک گروه است را تقبل کرد و این بزرگ ترین حمایت از یک گروه نمایش است.

شاهونه در پایان اظهار کرد: قدردان گروه بازیگران و تمامی عوامل کار به ویژه ریحانه رضی بازیگر، طراح صحنه صحنه و لباس این کار هستم.

نگار امیری

انتهای پیام/