مسعود یوسف‌ حصیرچین مترجم کتاب «خورد و خوراک دیکتاتورها» نوشته ویتولد شابوفسکی در گفتگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا گفت: نشر گمان این کتاب را برای ترجمه به من پیشنهاد داد و با توجه به اینکه ترجمه‌های پیشین من نیز در همین حوزه نظام دیکتاتوری در کره شمالی، چین و… بود، ترجمه این کتاب را پذیرفتم.

مترجم کتاب «فرار از اردوگاه ۱۴» خاطرنشان کرد: زمانی که من کتاب‌های کره شمالی را برای ترجمه انتخاب می‌کردم هرکدام حرف جالب و جدیدی برای گفتن داشتند ولی کتاب «خورد و خوراک دیکتاتورها» صرفا درباره دیکتاتورها نیست که بگوییم یک کتابی منتشر شده است که اطلاعات کلی درباره تعدادی از دیکتاتورهای تاریخ ارائه می‌کند.

او ادامه داد: پل‌پوت نخست وزیر کامبوج برای من آدمی‌ست نزدیک به شر مجسم انقدر که در طول تاریخ آدم کُشت و چند کتاب هم درباره او به فارسی ترجمه است اما در این کتاب ما در حلقه نزدیکان پل‌پوت قرار می‌گیریم و با آدمی مواجه هستیم که روزی سه وعده غذا برای این دیکتاتور سرو کرده است و نشان می‌دهد پل‌پوتی که در طول حکومت خود تقریبا یک سوم‌ مردم کشور کامبوج را یا کشت یا از گرسنگی به کشتن داد، با این آدم چطور رفتار می‌کرده است.

مترجم کتاب «آداب دیکتاتوری» در ادامه با مثال‌های دیگری از کتاب توضیح داد: فیدل کاسترو برای بسیاری از افراد یک دیکتاتور است اما باید دید آیا به نظر آشپز او هم کاسترو دیکتاتوری‌ست که اگر برایش غذا درست نکند کشته می‌شود، یا عاشقانه برای او غذا درست می‌کند؟

وی افزود: آشپز صدام حسین برای این کتاب ابتدا قصد مصاحبه نداشته است و مخفی شده بود البته نه از ترس و شرم اینکه مردم او را بشناسند زیرا با این مساله مشکلی ندارد و به آشپز صدام بودن افتخار هم می‌کند بلکه نگرانی او از این بابت بوده است که مبادا آمریکایی‌ها او را برای اینکه با صدام کار کرده، بکشند.

این مترجم اظهار کرد: کتاب «خورد و خوراک دیکتاتورها» این جنبه از رابطه را نشان می‌دهد که یک دیکتاتور با اطرافیان خود چه رفتاری داشته است؛ مبحثی که در بسیاری از کتاب هایی که درباره دیکتاتورهای قرن بیستم نوشته شده است، دیده نمی‌شود.

یوسف حصیرچین در پایان درباره کتاب‌هایی که در دست انتشار دارد، بیان کرد: امسال چیز جدیدی از من منتشر نخواهد شد اما امیدوارم سال آینده حدود ۳-۴ کتاب جدید با ترجمه من به چاپ برسد که یکی درباره چین، یکی درباره تاریخ پول و یکی درباره شوروی است.

ندا زنگینه

انتهای پیام/