به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، مجید برزگر تهیه‌کننده فیلم سینمایی «علت مرگ: نامعلوم» در گفتگو با ویژه‌برنامه صبا پلاس درباره راه نیافتن این اثر به چهلمین جشنواره فیلم فجر گفت: ما ۲ بار پروانه ساخت گرفتیم، ولی یک بار امکان ساختش پیش نیامد. دو شورای متفاوت پروانه ساخت سازمان سینمایی در چهار سال گذشته این فیلمنامه را بررسی کردند و ما همان فیلمنامه را ساختیم.

او توضیح داد: در فیلم‌هایی که ساختم و تهیه کردم، این رویه را داشتم که فیلم‌هایی بسازم که کمتر تهیه‌کنندگان سینمای ایران به سمت آن می‌روند. البته این ممکن است درباره «بیرو» صدق نکند، چون ساختن آن فیلم، تصمیم دیگری بود. ۱۰ یا ۱۲ فیلمی که در این سال‌ها تهیه‌کننده‌شان بودم، فیلم‌هایی کاملا مستقل و متفاوت بودند که حداقل در جریان اصلی سینمای ایران نبودند. این که خوبند یا بد، کاری ندارم، ولی حداقل خیال می‌کنم سینمای ایران حتما نیاز به این سینما دارد.

برزگر با اشاره به پذیرفته نشدن فیلم علی زرنگار در فجر امسال ادامه داد: فیلم «علت مرگ: معلوم» را در شرایط سختی ساختیم و تقاضای شرکت در جشنواره کردیم. اعضای هیات انتخاب فیلم را دیدند و بعد به ما زنگ زدند و تبریک گفتند. همین طور که خودشان هم بعدا گفتند، از ۷ نفر ۶ رای آورد و جزو ۲-۳ فیلم اول هیات انتخاب بود.

این تهیه‌کننده و کارگردان سینما بیان کرد: نمایش فیلم اولم ۱۰ سال طول کشید و «پرویز» هم چهار سال در همین برزخ بود تا دولت عوض شد و اکران شد. وقتی اکران شد، هیچ اتفاقی هم نیفتاد. از زمانی که معتقد بودند مطلقا نباید نمایش داده شود، تا زمانی که اکران شد، این فیلم تغییری نکرد و جامعه ما هم تغییر نکرد، بلکه سلیقه و بدفهمی تغییر کرد. از هر فیلمی، هر معنایی می‌شود کشید.

او با اشاره به فیلم «علت مرگ: نامعلوم» اظهار کرد: به نظر من در سلیقه و نگاه جمعی، فیلم ما حتما می‌توانست جایگاه خوبی داشته باشد، اگرچه مساله داوری فرق دارد. با این حال مساله بزرگتر من این است که چرا یک نگاه از بالا به پایین در سینما هست؟ چرا باید لایه ششم یک فیلم را رو بیاورند و بگویند معنای فیلم این است؟ در حالی که این نیست و ممکن است لایه‌های دیگری داشته باشد.

این سینماگر ادامه داد: هر فیلم داستانی را تعریف می‌کند و مشخصا فیلم ما درباره طمع است. چرا باید از فیلم ساختن درباره طمع نگران باشیم؟ این فیلم سیاسی نیست. حتی اگر اشارات مستقیم به دوران، زمان و رجال سیاسی داشت، می‌گفتیم کاری کردیم و باید جوابگو هم باشیم.

او تصریح کرد: فیلم ما حتما این‌طور مسایل دارد، اما مسایلش جدی‌تر از چیزی است که بخواهم سطح فیلم را به عنوان یک فیلم اجتماعی در تعریف این روزها پایین بیاورم. فیلم خیلی انسانی‌تر است و خیلی‌ها را مخاطب قرار می‌دهد و اگر ما هم جزو آن‌ها باشیم، به ما برمی‌خورد.

مجید برزگر خاطرنشان کرد: واقعیت این است که من در ۲-۳ هفته بعد از اعلام فیلم‌های بخش مسابقه، هیچ واکنشی نشان ندادم. تمام تلاشم را کردم که در سازمان سینمایی درباره فیلم گفتگو کنم، اما هیچوقت در گفتگو باز نشد و هیچکس را ندیدم که بپرسد که مساله این فیلم چیست؟ آیا محتوای فیلم به طور کلی غیرقابل نمایش است یا صلاح نیست؟

او در پاسخ به پرسش علی مرادخانی مجری برنامه درباره پاسخ دبیر جشنواره بیان کرد: آقای نقاش‌زاده گفتند آیین‌نامه امسال ما اعلام کرده ۲۲ فیلم می‌گیریم و آن را بیشتر نمی‌کنیم. من پرسیدم این را درباره فیلم‌های رزرو می‌گویید یا درباره فیلمی که مساله دیگری دارد؟ اگر مساله‌اش را در مثلا قوه قضاییه حل کند، حاضرید آن را وارد جشنواره کنید؟ این فیلم یک کلاف سردرگم شده است.

برزگر در پایان گفت: فیلم خوب هیچ‌وقت تا آخر در قوطی نمی‌ماند. الان هم هیچ مرجع یا مرکزی اشکالی به فیلم ما نگرفت یا دست‌کم من خبر ندارم. آنچه که به ما گفتند، این است که شورای پروانه نمایش تصمیم گرفت که این فیلم در جشنواره نباشد. این که آن‌ها نماینده چه طیف فکری‌اند یا فیلم به چه کسی برخورده یا چه تعبیری از آن کرده‌اند، نمی‌دانم و نیت‌خوانی نمی‌کنم. شورای پروانه نمایش، اجازه نمایش فیلم را در جشنواره فیلم فجر نداد.

انتهای پیام/