تلویزیون همواره تلاش
کرده با تولید آثار درخور و باکیفیت مخاطبانش را راضی نگه دارد؛ هرچند، این روند
همواره با کاستی‌‌های بسیاری مواجه بوده و حال نیز هجوم انواع رسانه‌‌های دیداری و
شبکه‌‌های مختلف ماهواره‌ای این وظیفه مهم را خطیرتر کرده است؛ پس لازم است
مسئولان و برنامه‌سازان با دقت بیشتر به تولید آثار مختلف بپردازند تا از این طریق
بتوانند مخاطبان تلویزیون‌گریز را پای گیرنده‌هایشان بنشانند و به‌اصطلاح، آن‌ها را
با رسانه ملی آشتی دهند.

اما در حال حاضر ایجاد این رغبت در مخاطب بسی دشوارتر از
پیش است و صبر، حوصله و وسواس بسیاری را از سوی مدیران و برنامه‌سازان می‌طلبد؛ زیرا
همان‌طور که همگان می‌دانند نابسامانی‌‌های اقتصادی و تورم بیش از حد، زندگی مردم
را تحت تاثیر قرار داده و باعث شده هم‌وطنان ما عصبی‌ترین مردم جهان باشند که در
این زمینه گوی سبقت را از دیگر کشورها نیز ربوده‌‌ایم و متاسفانه در صدر جدول قرار
داریم. بنا به همین دلایل لازم است که برنامه‌سازان نگاه ویژه‌ای به آثار کمدی
داشته باشند و مانند دهه‌‌های گذشته سریال‌ها و برنامه‌‌های طنز بیشتری را تولید کنند
و کمتر به سوژه‌‌ها و موضوعات تلخ اجتماعی بپردازند، تا به این ترتیب، لبخندی
هرچند کم‌رنگ بر لب مخاطبان بنشانند؛ البته پرداختن به حقایق جامعه و انعکاس شفاف
و بی‌طرفانه اخبار یکی از بزرگ‌ترین مسئولیت‌‌های رسانه ملی است، اما با این حال
لازم است تا مردم غمگین این روزها را با تولید آثار طنز به خنده واداریم که گرچه
سخت است، اما امکان‌پذیر و شدنی است. به هر روی مسئولان فراموش نکنند که مخاطبان
تلویزیون مردمی هستند که طی این سال‌ها سختی‌‌های بسیاری را پشت سر گذاشته‌اند؛ از
هشت سال جنگ تحمیلی گرفته تا تحمل تحریم‌‌های سنگین اقتصادی و بلایای طبیعی و هزار
اتفاق دیگر. مسئولان عزیز! برنامه‌سازان گرامی! مردم را دریابید آن‌ها حالشان خوب
نیست.