علی اصحابی؛ خواننده پاپ، متولد ۳۰شهریور۶۰ در
دامغان است، او سه برادر و سه خواهر دارد. اصحابی به مدت پنج سال افتخار شاگردی افرادی چون حمید پناهی،
استاد صادقیانی و زندهیاد استاد محمد نوری را داشته است. او در سال۸۵ با انتشار آهنگ
«اگه عشق منی» و هیت شدن این قطعه به شهرت دست یافت و در همین سال آلبوم «لاف عاشقی»
را منتشر کرد. اصحابی در سال۸۹ آلبوم
«تو راست میگی» را منتشر کرد و در سال۹۰ علاوه
بر انتشار آلبوم انفرادی «کولاک»، طی همکاری با مازیار فلاحی، محسن چاوشی، شهاب رمضان
و پیام صالحی آلبوم مشترک «خاص» را به مخاطبان ارائه کرد. وی همچنین در سال۹۳ آلبوم «دیره» را
منتشر کرد. اصحابی همچنین آلبومهای «EP» و «EP2» را سال۹۵ به انتشار رساند که بهترتیب شامل
چهار و سهقطعه بودند. از سال۹۵ تا
امروز چندین و چند تکآهنگ
را در فضای مجازی منتشر کرده است. این خواننده پاپ در ۱۶سالگی به موسیقی علاقهمند شد و موسیقی را کمی دیر شروع کرد
اما خیلی زود و با نخستین آلبومش توانست نظر مخاطبان موسیقی پاپ در ایران را به خود
جلب کند. باتوجه به
وضعیت اخیر موسیقی پاپ خوانندگان اغلب ترجیح میدهند بهجای انتشار آلبوم به
انتشار تکآهنگ بپردازند تا بتوانند با قطعات جدید کنسرتهایشان را برگزار کنند؛
علی اصحابی هم از این قاعده مستثنی نبوده است بنابراین درباره مسائل مبتلابه امروز
موسیقی پاپ ایران با وی گفتوگو کردهایم که در ادامه میخوانید.
برای آمادهسازی قطعات جدید با کدام ترانهسراها همکاری کردهاید؟
سعی کردم از بهترین ترانهسراهای حال حاضر موسیقی پاپ ایران ترانه بگیرم.
از روزبه بمانی دو شعر گرفتم. از عبدالجبار کاکایی، ترانه مکرم و مهرزاد امیرخانی هم
شعرهایی گرفتهام.
تنظیم قطعات بر عهده چه کسانی است؟
میلاد ترابی، اشکان آبرون، کوشان و…
چرا با ترانهسراهای اسمورسمدار کار کردهاید در حالی که بیشتر خوانندهها
با همین اسمهایی که گفتید، کار میکنند؟ احساس نمیکنید فضای آهنگهایتان و شعرها
تکراری از آب دربیایند؟
واقعیتش را بگویم خیر، فکر نمیکنم تکراری شوند چرا که قصد دارم این آلبوم
را قوی ببندم. برای دو ترانه از روزبه بمانی ۱۰میلیون تومان پرداخت کردم. قبلا کمی مغرور شده بودم و تصور
میکردم باید با ترانهسراهای شناختهنشده کار کنم اما به این نتیجه رسیدم که کار درستی
نیست. به هرحال هر کس که نامی در این عرصه برای خود دست و پا میکند، دلیلی داشته که
به این شهرت رسیده است و بیدلیل هیچ کس معروف نمیشود. به هر حال ترانهسراهای معروف
نبض اجتماع در دستشان است و سلیقه مخاطب موسیقی پاپ را میشناسند. از سوی دیگر خود
ترانهسراها هم برای خودشان طرفدارانی دارند که علاوه بر طرفداران خودم به مخاطبان
آلبوم اضافه میشوند. نمیخواهم با کسی تعارف کنم، در سالهای اخیر قطعات هیت در موسیقی
پاپ بسیار کم داشتهایم، مگاهیت پیشکش. میخواهم بگویم همه این تکراری شدن فضاها به
دلیل سپردن کارها به افراد غیرمتخصص است.
اگر بخواهید آلبومی منتشر کنید که قطعات «هیت» داشته باشد، ظاهرا خرجش
بالا درمیآید. درست است؟
بله، خرج مطمئنا بالا میرود اما این هزینهای است که ما برای قوی بستن
یک آلبوم باید بپردازیم. احتمالا هزینه آلبوم جدیدم از ۱۰۰میلیون تومان بیشتر میشود. نمیخواهم درباره این آلبوم جای
هیچ بحثی باقی بگذارم و برایم مهم است که کیفیت تکتک قطعات بالاتر از حد استاندارد
موسیقی پاپ ایران باشد.
مگر هزینه آلبوم را تهیهکننده نمیدهد؟
چرا، تهیهکننده هزینهها را میدهد اما خوانندهها هم هزینههایی را
برای یک آلبوم میپردازند.
غیر از بحثهای مالی، چند سالی است که ملودیهای بهیادماندنی در موسیقی
پاپ ایران تولید نمیشود و به قول شما هیچ آهنگی مگاهیت نمیشود و بدتر از آن، این
که مدتهاست آهنگهای پاپ بهشدت یکبارمصرف شدهاند. چرا؟
با شما موافق نیستم که میگویید غیر از بحثهای مالی. همهاش مربوط به
بحثهای مالی است. خود من در آلبوم یکی مانده به آخرم آهنگ هیت داشتم فقط به این دلیل
که ماشینم را فروختم و خرج آن آلبوم کردم. در موسیقی پاپ تردید نباید بکنید که اگر
خرج نکنید، زمین میخورید.
آیا در آلبوم جدیدتان فکر میکنید قطعه هیت و مگاهیت داشته باشید؟
نمیشود از الان پیشبینی کرد چون بستگی به شرایط دارد. بالاخره خود کسانی
که کاری را انجام میدهند، در همان استودیو قوت و ضعف ملودیها و دلنشین بودن یا نبودن
قطعات و برجستگیهای تماتیکشان را میتوانند برآورد کنند.
اگر از این نظر میگویید مطمئنم قطعات بهلحاظ ملودیک عالی هستند و باید
چند قطعه هیت در این آلبوم باشد و خدا را شکر ملودیهای بسیار خوبی داریم اما تجربه
ثابت کرده است که اگر پیش از انتشار بگوییم بسیار عالی شده است، عالی میشود، اگر بگوییم
خیلی قشنگ میشود، نسبتا قشنگ میشود و اگر تنها بگوییم قشنگ از آب درمیآید، مطمئنا
کار ضعیفی بیرون میآید بنابراین اجازه دهید پیشبینی نکنیم.
در این آلبوم آهنگ کاور هم دارید؟
بله، یک قطعه کاور داریم که بسیار زیباست. ایکاش همه خوانندهها وقتی
کاور میکنند، بگویند کاور کردهایم و نام خوانندهای که از او کاور کردهاند را هم
بیاورند. مگر چه اشکالی دارد که بگوییم کاور کردهایم. مگر آهنگ «خاطرات خوب» من که
آنقدر هم پرطرفدار شد و شعرش را هم عبدالجبار کاکایی سرود، کاور یکی از آهنگهای
«سلن دیون» نبود. پشت سر هم از رادیو و تلویزیون مردم آن را درخواست میکردند با آن
که همه میدانستند کاور است. بحث این است که در کاور هم باید کیفیتهای استاندارد
اجرا را رعایت کنید. بدون تردید مردم دوست خواهند داشت.
واهمهای از این که سروصدا راه بیندازند و بگویند کاور میخواند، ندارید؟
خیر، فضای اینترنت فضای فریبدهنده است. در بسیاری از شهرستانها اصلا
خبر ندارند در فضای اینترنت چه میگذرد و کسی خبر ندارد تو آهنگت را کاور کردهای یا
نه. بگذار دویست، سیصد نفر هم در شبکههای مجازی سروصدا راه بیندازند. اتفاقی نمیافتد.
همین الان آقای عقیلی که این همه قطعهاش گرفته و آن طرف دارند بهطور مرتب پخشش میکنند،
کل قطعهاش کاور از آهنگ «نانسی» است. هیچ اشکالی هم ندارد اما بگویند کاور کردهایم.
.
این طور باب شده است که کنسرتها بعد از انتشار آلبوم برگزار میشوند.
شما از این قاعده پیروی نمیکنید؟
در شهرستانها که هیچ فرقی نمیکند آلبوم جدید داشته باشید یا خیر اما
در کنسرتهای تهران چون «منممنم»های فراوان هست و با سروصدا برگزار میشود، به
این صورت جا افتاده است. باید «منم»ها و خودبزرگبینیها را کنار گذاشت و تأمل و اندیشهورزی
درست را بر کارها حاکم کرد. همین که یک خواننده حسابشده کارش را انجام دهد، کفایت
میکند. مثلا خواننده باید بداند وقتی در ایران قرار است «تریپهاپ؛ داون تمپو» کار
کند، برای تنظیم قطعه باید برود سراغ میلاد ترابی. اگر میخواهی دو چهار کار کنی، باید
به پازلباند مراجعه کنی و اگر قطعه ترانس بخواهی ببندی، امیر یا آرون حسینی به بهترین
نحو این کار را برایت انجام میدهند.
علی مینایی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است