به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، علی ورامینی منتقد سینما و روزنامهنگار به مناسبت سالگرد ۱۰ سالگی مجموعه رسانهای صبا طی یادداشتی به تشریح وضعیت رسانههای کشور پرداخت.
متن این یادداشت بدین شرح است: «پرسش اساسی برای بسیاری از مردم، تقریبا هر قشری که کار حرفهای رسانه انجام نداده این است که با گسترش شبکههای اجتماعی، بودن رسانهها دیگر چه ضرورتی دارد؟ این پرسش مهم برای پژوهشگران ارتباطات و رسانه یک جمله خبری است و نه یک پرسش به این صورت که؛ در زمانه فراگیری شبکههای اجتماعی وجود رسانههای حرفهای ضرورتی بیش از گذشته دارد. اما چرا؟
کار ژورنالیستی، خلاف کار آکادمیک، به مباحث روز میپردازد. تفسیر آنچه در روز اتفاق میافتد برای قریببهاتفاق مردمان از هرچیز دیگری بیشتر اهمیت دارد. آدمیان ابعاد زندگی را با ابعاد طول حیات خود میسنجند و آنچه را در طول حیات خود میگذرد مهمتر از هرچیز دیگری میدانند. برای همین علاقه دارند که از وضعیت روز و آنچه در امروز میگذرد آگاه باشند و نیاز خود را به طریقی بر طرف میکنند. مردم در غیاب رسانهای حرفهای که نیازشان را پاسخ ندهد به سمت بدیلها میروند که این مسیر تبعات ناخوشایندی برای جامعه دارد.
رسانههای حرفهای، هر هدف و نیتی که داشته باشند، کار را حرفهای انجام میدهند. کار حرفهای یعنی در پس آن مثلاً اصول ابتدایی نوشتن و صحیح نوشتن حفظ شود، کار حرفهای در رسانه یعنی اینکه بدانید وقتی با انسانهای زیادی طرف هستید برای گفتن یا نوشتن هر کلمه باید برنامهریزی داشته باشید. اشتباهی میتواند منجر به فجایع اجتماعی شود یا فردی را در ساحتهای مختلف به فروپاشی برساند. در کار حرفهای رسانه؛ کار گروهی، بودن افراد حرفهای در کنار افراد تازهکار، پیشینۀ نظری و آگاهی از اصول و… باعث میشود که امکان اشتباه کمتر شود.
بهعنوان مثال در کار خبرنگاری، ما چیزی داریم به نام دروازهبانی خبر و خیلی خلاصه یعنی اینکه یک خبر از وقتی به رسانه میرسد تا هنگام منتشر شدن فیلترهای متعددی را طی میکند تا به دست مخاطب برسد. شاید این کار در نظر به ضرر جریان آزاد گردش اطلاعات برسد، و شاید یک پیامد منفی آن هم باشد، ولی نفع جمعی آن، اگر با اصول حرفهای-اخلاقی رسانه انجام بگیرد، بسیار بیشتر از زیانش است و حتی باید که باشد. مثلاً در کار رسانه اصول و قواعدی برای بازتاب خبر خودکشی وجود دارد که عدم رعایت آن اصول میتواند ضررهای جبرانناپذیری به افراد جامعه بزند.
در رسانههای بدیل، همچین دروازهبانی وجود ندارد. ذات شبکههای اجتماعی این را میطلبد که فقط دیدهشدن بیشتر در دستور کار قرار داشته باشد، و طبیعی است که بیشمار کاربر که همزمان مخاطب و همزمان صاحب رسانه هستند، بدون مهارت خبررسانی این کار را انجام میدهند. همین یک دلیل برای ضرورت کار رسانهای حرفهای در این روزگار بس است. اما بهانه نوشتن این یادداشت دهسالگی گروه رسانهای صبا است که در حوزه هنر کار تخصصی انجام میدهند.
حوزه متمرکز گروه صبا یکی از پرمخاطبترین حوزههاست و کار در این حوزه را سختتر میکند. از این بابت که همزمان با حفظ اصول حرفهای پیشتر گفته شد، باید که با رقبای غیرحرفهای و بعضاً غیر اخلاقی هم رقابت کرد. صبا و امثالهم میان بیشمار صفحه و کانال غیرحرفهای در شبکههای اجتماعی که خود را رسانه هنر معرفی میکنند مشغول کار حرفهای است.
به نظر گروه صبا توانسته با کار حرفهای و مستمر تا حد زیادی موفق شود. احتمالا کسانی که مخاطب این رسانه هستند با من همدل باشند که خستگیناپذیری، کار مدام، رعایت اصل انصاف در بازتاب اخبار، پوشش اخبار همه گروهها با رویکردها و عقاید مختلف، دعوت به گفتوگو و پرهیز از یکهگویی از ویژگیهای این رسانه است.
ویژگیهایی که در استمرار یک کار حرفهای نقش داشته است. جز اینها استفاده بهجا از شبکههای اجتماعی در امتداد کار رسانهای حرفهای از مزیتهای صبا است. حقیقتا سخت است که در همزمان بدون سوگیری به نفع جریان، گروه یا فردی در حوزه هنر و بخصوص سینما هم مورد اعتماد طیفهای مختلف بود، هم کار اطلاعرسانی انجام داد و هم فضای گفتوگو را باز کرد. از این بابت به همکاران صبا تبریک میگوییم و امیدوارم در گامهای بعدی به توسعۀ این گروه بیاندیشند.»
انتهای پیام/
There are no comments yet