<img class=”news_corner_image” src=”/files/fa/news/1397/3/26/200945_474.jpg” align=”left”><p dir=”RTL”><span lang=”FA”></span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>یادداشت مهمان: کوچکتر که بودیم لحظات قبل از افطار ماه رمضان وقت شنیدن
حرف های پدربزرگ بود. قصه هایی تعریف می کرد و تا آخر شب من و برادرانم را به فکر
فرو می برد. اهمیت قصه های پدربزرگ از این حیث بود که سیاه و سفید نبودند. شخصیت
های داستان همه خاکستری بودند و خوب و بد با هر میزان از تفاوتی که داشتند مکمل هم
بودند. گاهی فکر می کردم اگر همه چیز باب میل نقش اول داستان بود اصلا قصه ای شکل
نمی گرفت که سی شب ما را پای حرف های پدربزرگ بنشاند و سرگرم شویم. بزرگتر که شدم
فهمیدم اگر تفاوت های آدم ها نبود درسی هم نبود که در این سی شب بگیریم و هیچ وقت
نمی فهمیدیم آدم ها را باید همان طور که هستند دوست داشته باشیم. از روزهای رمضان
آن سال ها چیزهای زیادی آموختیم ولی چند سالی بعد از فوت پدربزرگ دیگر خبری از
اندیشه و فکر کردن به ذات این زندگی و آدم ها نبود. او رفته بود و ما همه در فکر
دغدغه های خودمان بودیم تا اینکه امسال انگار قصه های کودکی زنده شده باشند تمام
آنچه شنیده بودم و تمام شخصیت های آن داستان ها را درون قاب تلویزیون پیدا کردم. </span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>یکی یکی جان گرفته بودند و مقابل چشمانم داستان تفاوت
هایشان را تعریف می کردند. از <span style=”font-weight: bold;”>”ماه و ماهی”</span> ویژه برنامه افطار شبکه یک
سیما حرف می زنم. کاملا اتفاقی از همان شب اول برنامه با تیم برنامه سازی همراه
شدم که برخلاف تصورم زرد نبودند و زور نمی زدند برای درآوردن اشک مخاطب. </span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>مجری برنامه را بعد از کمی تحقیق شناختم. سیاوش عقدایی از
مجری کارشناسان شبکه ی رادیویی جوان که این روزها با برنامه ی کاوشگر اش بر سر
زبان هاست و این را با جست و جوی نام اش درشبکه های اجتماعی می توان به سادگی
دریافت. </span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>تصویر اما به لحاظ زیبایی شناسی برای یک بیننده حرفه ای
تلویزیون و شاید کسی که دستی به قلم دارد و از قضا نقدنویس هم هست در روزهای اول
راضی کننده نبود. قاب های کج تصویربرداری پرتابل, نشان دادن پشت صحنه که بنظر هدف
خاصی را دنبال نمی کند, عدم هماهنگی بین مجری و تصویربرداران, میزان سن هایی که به
دلیل کم تجربگی مجری در مدیوم تلویزیون لو می رفت و سر و صدای پشت صحنه که گاهی
موجب حواس پرتی بیننده می شد البته که از ایرادات ماه و ماهی بخصوص در روزهای اول
بود اما اندیشه عمیق و در عین حال ساده برنامه سازان اش که همان تفاوت بین آدم
ها است باعث شد از دنبال کردن آن دلسرد نشوم. با سابقه ای که از افشین حسین‌خانی
تهیه کننده «ماه و ماهی» سراغ داشتم مطمئن بودم اتفاق جدیدی در انتظار بیننده های
برنامه ی افطار سیماست. حسینخانی تهیه کننده جوانی ست که همه او را با <span style=”font-weight: bold;”>فرمول یک</span> و
برنامه هایی که با علی ضیا روی آنتن شبکه اول سیما برده می شناسیم؛ او اهل ریسک
است و استعدادها را به خوبی پیدا می کند. این بار برگ برنده اش سیاوش عقدایی بوده؛
مجری مسلط و بامعلوماتی که اجرایش نه فقط به صرف داشتن دایره لغات زیاد یا صدای
زیبا و دلنشینی که دارد بلکه به دلیل دانش و آگاهی او در زمینه های مختلف ادبی,
اقتصادی, علمی, فلسفی, معارفی و … مورد توجه قرار گرفته. او یک وزنه سنگین
برای برنامه و البته این نوید را به مدیران سیما می دهد که ستاره ای جدید در
قاب تلویزیون ظهور کرده است. </span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>عقدایی به راحتی بحث را پا به پای کارشناس برنامه پیش می
برد, از کارشناس هم جلوتر است و گاهی حتی خویشتن داری می کند که مبادا جای مجری و
کارشناس عوض شود. او مجری باهوشی ست که حالا بعد از چند برنامه به خوبی توانسته
خود را با مدیوم تلویزیون وفق دهد و بسیاری از مشکلاتش در قاب تصویر را حل کند. او
در این چند شبی که از پخش برنامه می گذرد ثابت کرد که جایش در قاب تصویر خالی بوده
و حالا نوبت حضور نسل جدیدی از مجریان است که تلویزیون را متحول کنند. </span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>از همه ی این ها که بگذریم برمی گردیم به قصه ی تفاوت ها. «<span style=”font-weight: bold;”>ماه و ماهی</span>» تصویری ست از آنچه باید بپذیریم. تفاوت میان من و تویی که گاهی عدم
پذیرش اش قرار ازدواجی را برهم می زند, یک فرد یک طبقه و یا یک اندیشه را تحقیر می
کند, خشونت و بزه را به دنبال می آورد و یا حتی در زندگی روزمره و خانواده ی
کوچکمان مشاجره به همراه دارد اما آنچه این برنامه را یک سر و گردن از همتایان خود
بالاتر قرار می دهد اول پیوند این قصه های متفاوت با داستانی ست از تمدن و دانش
اسلامی. اگر فرزندانی دارید که نگران شناخت آن ها از ابن سینا, ملاصدرا, ابوریحان,
فارابی, عطار و ده ها دانشمند دیگر پر افتخار این سرزمین هستید همراه با آن ها پای
برنامه بنشینید و تشویقشان کنید تا از تفاوت و تمایز دانشمندان مسلمان نسبت به
دیگر دانشمندان جهان آگاه شوند. </span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>و نکته دوم آن است که می توانید مطمئن باشید این تیم
برنامه ساز قصد سواستفاده از احساسات شما را ندارند. آن ها برای اشک های شما
نیامده اند؛ آمده اند تا دعوتتان کنند به اندیشیدن و این کار را به زبانی ساده و
روان انجام می دهند. اعتبارشان به قدرت تفکر و دانشی ست که با معرفت عجین شده تا
برنامه ای شایسته و محترم برای لحظات پیش
از افطارتان رقم بزنند. با وجود کم و کاستی هایی که هست و نقدهایی که می توان به
این برنامه هم همچون هر برنامه ی دیگری وارد کرد اما حالا بعد از چند قسمت که کفه
های ترازو را خوب سنجیده ام و تصمیم گرفته ام درباره ماه و ماهی بنویسم و می توانم
با خیال راحت بگویم قابل اعتماد بودند. <br></span></p>

<p dir=”RTL”><span lang=”FA”>ماه و ماهی را در ماه مبارک رمضان هر روز بعد از
خبر ساعت ۱۹ از شبکه یک سیما پخش می شد.</span><span dir=”LTR” lang=”EN-GB”></span></p>