جاوید عسگری خواننده، آهنگساز و مدرس آواز که از شاگردان ممتاز استاد محمد نوری و استاد اسفندیار قره باغی بوده است، این‌روزها بیشتر به کار تدریس مشغول است و کمتر خبر و صدایی از او به گوش می‌رسد.

درباره دلایل کمرنگ بودنش در بازار موسیقی و قطع همکاری‌اش با دفتر موسیقی صداوسیما گفتگو کردیم که می خوانید.

*شما به عنوان خواننده و آهنگساز پرکار شناخته می شدید؛ هم در مرکز موسیقی صداو سیما خیلی فعال بودید هم در ارکستر سمفونیک به عنوان سولیست و کریست. امروز اما خبر زیادی از شما نیست.

-من صد و هشتاد قطعه در قالب موسیقی پاپ، ارکسترال و تلفیقی با مضامین مختلف برای مرکز موسیقی صدا و سیما تولید کردم و به قول شما خیلی پرکار بودم، اما چند مدتی است که سلیقه ام تغییر کرده و کمتر به عنوان آهنگساز و سولیست با صداوسیما همکاری می‌کنم.

سازمان این روزها کمتر تولید دارد و بیشتر از کارهای تولید شده در خارج از سازمان استفاده می‌کنند که این کار برایشان توجیه اقتصادی دارد. حالا دیگر هزینه ای برای تولید قطعات جدید نمی‌شود. تولیدی هم اگر باشد از انتخاب اشعار گرفته تا انتخاب سازها و سبک و سیاق آهنگسازی، همه باید در قالب مشخصی که من آن را صداوسیمایی می‌نامم قرار بگیرد. همین باعث می‌شود بیشتر حالت سفارشی شده ای به خود گرفته و نقش خلاقیت را کمرنگ کند و من از جایی به بعد ترجیح دادم در آن قالب قرار نگیرم.

جالب است بدانید که صدا و سیما استودیوهای بزرگ و بسیار مجهز و به‌روزی مختص ضبط موسیقی دارد. استودیوهای ۱۰۴ و ۱۰۵ دارای بهترین و به‌روزترین امکانات است و آنقدر بزرگ و مجهز است که یک ارکستر بزرگ ۲۰۰ نفره به راحتی در آن جا می‌شود و الان در حال خاک خوردن است و دوست دارم بدانید که مهمترین دلیل بیکار ماندن چنین امکاناتی تخصیص ندادن بودجه به مرکز موسیقی است که این روز ها به دفتر موسیقی تبدیل شده است. همانطور که مرکز موسیقی ارشاد هم به دفتر موسیقی تبدیل شده است و وقتی جایگاه اداری کوچک می‌شود بودجه آن هم کوچک‌تر می‌شود. این را هم بگویم که همکاری من با ارکستر سمفونیک صداوسیما همچنان برقرار است.

*البته در ارکستر سمفونیک تهران هم فعالیت داشتید.

-بله ۲۲ سال مدام از سال ۷۵ تا سال ۹۷٫ اما بخش کرال ارکستر تهران تعطیل شد و رهبرانی هم که با آن ارکستر همکاری می‌کنند نمی‌دانم به دلیل بودجه است یا دلایل دیگری دارد که از کر استفاده نمی‌کنند. گاهی هم پیش آمده که از گروه‌های کر کم تجربه‌تر بدون پرداخت دستمزد استفاده کرده‌اند.

*همیشه برایم سوال بود که چرا با وجود آن همکاری‌های فشرده و چندین و چند ساله‌تان با صداوسیما هیچ‌وقت در تیتراژ هیچ سریالی صدای شما شنیده نشد؟

-موضوع تیتراژ‌ها یک بحث جداگانه است که کاملا برمی‌گردد به ارتباط تهیه کننده آن سریال با خواننده. البته یک موقعی اینطور بود که هر خواننده ای بیشتر به اصطلاح روی بورس بود بیشتر تیتراژها را هم به او می‌سپردند و دستمزد خوبی هم پرداخت می‌شد. امروزه اما اگر خواننده تازه واردی حالا با هر میزان توانایی، بخواهد خواننده تیتراژ سریالی باشد، باید مبلغی را هم به تهیه کننده آن سریال پرداخت کند و این مبلغ را از پنجاه میلیون تصور کنید به بالا. بنده متاسفانه نه ارتباطی با تهیه کنندگان داشتم نه می‌توانستم چنین هزینه ای پرداخت کنم. از طرفی هم بیشتر تهیه کنندگان دنبال باغی هستند که میوه‌اش چیده و دستچین شده، بار وانت هم شده و حالا منتظر یک دلال است که بخرد و ببرد. چیزی به نام استعدادیابی نداریم.

*درباره فعالیت‌هایتان در خارج از صداو سیما هم کمی گفتگو کنیم. آیا تا به‌حال آلبومی از شما منتشر شده است؟

-در سال ۸۱ آلبومی به نام «راما» از من منتشر شد با آهنگسازی مهرداد پازوکی و تنظیم بهروز صفریان و رضا تاجبخش با همکاری نوازندگان بسیار حرفه ای و به‌نام. ویلن شادمهر عقیلی، پیانو آندره آرازمونیان، سازهای زهی خاچیک باباییان، همایون رحیمیان و ارسلان کامکار، گیتار علیرضا طباطبایی، درام بهنام ابطحی با اشعاری از فریدون مشیری و رها شایان اما انتشار این آلبوم همزمان بود با انتشار آلبوم گروه آریان و همین باعث شد آلبوم «راما» کم فروغ باشد.

*تهیه کننده این آلبوم چه کسی بود؟

-مهرداد پازوکی این آلبوم را تهیه و به شرکت «پیغام سحر» واگذار کرد. بعد از آلبوم «راما»، آلبوم دیگری با نام «گل سرخ» تولید شد با تهیه کنندگی یکی از دوستانم که متاسفانه بعدها فهمیدم دلیل تهیه کنندگی‌شان فرار مالیاتی از طریق ثبت شرکت فرهنگی و هنری بود. همین هم باعث شد آلبوم «گل سرخ» منتشر نشود. درحالیکه قطعات این آلبوم در زمان خود آنقدر خوب و قوی بود که می‌توانست مرا از زمین بلند کند. بعد از آن باز هم در آلبوم دیگری به نام «اسیر» با خوانندگان دیگری همکاری داشتم که متاسفانه به انتشار نرسید. بعد از آن تک آهنگ‌هایی تولید کردم مانند «بمون کنارم» با ترانه ای از یغما گلرویی، «زندگی ساده» با ترانه ای از نهال یوسفی پور، «پروانه» با ترانه ای از مهتا پناهی، «دلخوشی» با شعری از مهدی عابدی. تک آهنگ‌هایی هم در دست تنظیم دارم مثل «حال دریا» با ترانه زیبابی از مازیار کریم که آهنگسازی آن را خودم به عهده دارم و هومن نامداری کار تنظیم این قطعه را عهده‌دار است.

*شما هیچوقت مستقیما با هیچ تهیه کننده ای کار نکردید. دلیل چیست؟

-من نمونه کارهای زیادی برای تهیه کنندگان زیادی فرستادم اما استنباط من این است که بیشتر تهیه کنندگان دغدغه اصلی‌شان بازگشت چند برابر سرمایه است. شما اصلا به حوزه تهیه کنندگی موسیقی به چشم یک حوزه فرهنگی نگاه نکنید. از مقایسه آلبوم‌هایی که در اوایل دهه ۹۰ منتشر می‌شد با آنچه که امروز در بازار موسیقی شنیده می‌شود به خوبی می‌توانید متوجه تجاری و فست‌فودی بودن این حوزه شوید.

*از حس و حال تدریس بگویید؟

-این روزها من در حال تدریس صداسازی و آواز هستم و روزگارم از این طریق می‌گذرد. هیچ‌وقت هم از تدریس خسته نمی‌شوم و برایم حس خیلی خوبی دارد. وقتی با هنرجویانی مواجه می‌شوم که بعد از دوره‌ آموزشی دچار تغییرات چشمگیر می‌شوند خوشحال می شوم که می‌توانم داشته‌هایم را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهم.

نهال یوسفی پور

پایان پیام/