یکی از رویدادهای مهمی که هفته پیش در حوزه
تلویزیون رخ داد خداحافظی علی‌اصغر ‌‌پورمحمدی از شبکه سوم سیما بود؛ اتفاقی که
واکنش‌‌های مختلفی را از سوی مسئولان و هنرمندان در پی داشت و اغلب اهالی رسانه را
متاثر کرد. اگر به تعویض‌‌ها و جایگزینی‌‌های اداری در سال‌های اخیر نگاهی
بیندازیم به این نتیجه واقعی می‌رسیم که کمتر پیش می‌آید هنرمندان و مسئولان از
رفتن مدیر یا مسئولی چنین اظهار تاسف کنند؛ اما درباره علی‌اصغر ‌‌پورمحمدی این
اتفاق افتاده و این موضوع به شخصیت والا و هنردوست این مدیر ۶۱ساله مرتبط است.

پورمحمدی طی سال‌های حضورش در تلویزیون، مدیریت گروه فرهنگی
و اجتماعی رادیو، مدیریت گروه فرهنگی و اجتماعی شبکه‌های یک و سه سیما، مدیریت شبکه
پنج سیما(شبکه تهران) را به عهده داشت و در برهه‌ای، مسئول شورای سیاست‌گذاری و هماهنگی
ورزش صداوسیما بود و آخرین سمتش مدیریت شبکه سوم سیما بود که هفته گذشته با تصمیم
مرتضی میرباقری؛ معاون سیما، از این شبکه خداحافظی کرد و علی فروغی به جای او مدیر
این شبکه شد.

بی‌شک علی‌اصغر ‌‌پورمحمدی یکی از محبوب‌ترین مدیران این
سال‌های تلویزیون است؛ زیرا طی سال‌های مدیریتش با تعامل مثبت و مفیدی که با برنامه‌سازان
داشت، توانست سطح کیفی برنامه‌‌های تولیدی را به طرز چشمگیری بالا ببرد.‌‌ پورمحمدی
از معدود مدیرانی است که طی سال‌های مدیریتش از عوامل و سازندگان شبکه سوم دفاع
کرد و همواره آن‌ها را مورد حمایت خود قرار داد و به این ترتیب محبوبیت فراوانی
برای خود به دست آورد. نحوه ارتباط او با برنامه‌سازان هیچ‌گاه رابطه‌ای رئیس و
مرئوسی نبود و با هنرمندان تعامل و مراوده‌ای دوستانه داشت. خلاصه این‌که،
پورمحمدی در شبکه سوم سیما تغییرات مثبتی ایجاد کرد که پرداختن به جزییات آن در
این مقاله نمی‌گنجد.

موضوع مهم‌تر این‌که همه ویژگی‌‌ها و محبوبیت علی‌اصغر
پورمحمدی، مسئولیت علی فروغی؛ مدیر جدید شبکه سوم سیما را دشوارتر می‌کند و البته
ادامه روندی که پورمحمدی آغازگر آن بود آن‌چنان راحت نیست. بنابراین بهتر است علی
فروغی با رویه‌ای درخور، سیاست‌‌های قبلی این مدیر محبوب را ادامه دهد، تا به این
ترتیب هنرمندان او را جایگزین خوبی برای پورمحمدی بدانند و در آخر باید گفت کاش صداوسیما
در مراسمی شایسته‌تر و شاید باشکوه‌تر با این مدیر محبوب خداحافظی می‌کرد.