مریم امیرجلالی را مخاطبان به‌عنوان بازیگر
طنز می‌شناسند. امیرجلالی از اواسط دهه۷۰ فعالیت هنری‌‌اش را با بازی در سریال
«زیر گنبد کبود» به کارگردانی زنده‌یاد بهمن زرین‌‌پور آغاز کرد و کمی بعد در
سریال‌های « تهران۱۱–۵۹۵ ج ۴۸» و «هتل» ساخته مرضیه برومند ایفای نقش کرد و سپس
در سریال‌های «داستان یک شهر» ساخته اصغر فرهادی، «چای قندپهلو» ساخته ناصر هاشمی،
«ستاره باران» ساخته نوید محمدی و «پشت‌کنکوری‌ها» ساخته پریسا بخت‌آور ایفای نقش
کرد؛ اما آنچه باعث شهرت امیرجلالی شد آثار طنزی بودند که در اوایل دهه۸۰ تولید
شدند. «نقطه‌چین» ساخته مهران مدیری، «خانه به‌دوش»، «متهم گریخت» و «ترش و شیرین»
ساخته رضا عطاران، برخی از این آثار هستند.

سریال «هیات‌مدیره» به تهیه‌کنندگی مهران رسام و کارگردانی
مازیار میری آخرین اثر تلویزیونی مریم امیرجلالی است که پخش آن از ابتدای فروردین
آغاز شده و روند تولید آن همچنان ادامه دارد. از دیگر بازیگران این سریال تلویزیونی
که علی خودسیانی آن را نوشته و از شبکه پنج سیما پخش می‌شود، می‌توان به احسان
کرمی، حدیث میرامینی، ثریا قاسمی، الیکا عبدالرزاقی، امیررضا دلاوری، کمند
امیرسلیمانی، لیلی رشیدی و ثریا قاسمی اشاره کرد. قصه کلی این سریال درباره زوج جوانی
است که با نقل مکان به ساختمانی جدید درگیر اتفاقاتی تازه می‌شوند.

در ابتدای گفت‌وگو بفرمایید که در تلویزیون و
سینما نقش‌هایتان را بر چه اساسی انتخاب می‌کنید؟ و چه عواملی بر نوع انتخاب شما
تأثیر می‌گذارند؟

مسلما در وهله اول به فیلمنامه توجه می‌کنم و پس از آن نام
کارگردان برایم مهم است و سپس به اکیپ سازنده توجه می‌کنم و این‌که پارتنر و هم‌بازی‌‌های
من چه کسانی هستند.

فیلمنامه «هیات‌مدیره» چه ویژگی‌‌هایی داشت که
بازی در آن را پذیرفتید؟

راستش پیش از آن‌که فیلمنامه به‌طور کامل به دستم برسد و آن
را خوانده باشم بازی در سریال «هیات‌مدیره» را پذیرفتم.

یعنی از قصه و چند و چون نقشتان بی‌اطلاع بودید،
اما آن را پذیرفتید؟

بله به این دلیل که کارگردان آن مازیار میری بود و همین
موضوع باعث شد که چشم‌بسته قرارداد را امضا کنم.

مگر پیش از «هیات‌مدیره» با مازیار میری همکاری
کرده بودید؟

خیر. اولین بار است که با مازیار میری همکاری می‌کنم و پیش
از این جلوی دوربین ایشان نرفته بودم.

پس بر چه اساسی نقش را پذیرفتید؟

از آن‌جایی که آثار قبلی آقای مازیار میری را دیده بودم و
می‌دانستم که کارگردانی کاربلد است، بازی در سریال «هیات‌مدیره» را پذیرفتم؛ به
اضافه این‌که آقای میری فیلمساز خوش‌نامی است و آن‌هایی که او را می‌شناسند از
اخلاق و منش خوبشان می‌گویند. همه این‌ها باعث شد که به ایشان اعتماد کنم و به‌عنوان
بازیگر در سریالش حضور داشته باشم.

از نقشتان در سریال «هیات‌مدیره» بگویید.

نقش من در این سریال خیلی طولانی نبود و آن‌طور نبود که
زمانی طولانی با پروژه همراه باشم. اما با این حال آن را را دوست دارم.

یعنی نقش شما در سریال کم‌رنگ است؟

بله. نسبت به بقیه بازیگران، حضور کم‌رنگ‌تری در «هیات‌مدیره»
داشتم؛ اما با این وجود خیلی خوشحالم که آقای میری از حضورم راضی بود تا آن‌جا که
این رضایت باعث شد چند سکانس برای من بنویسند و حضورم را افزایش دهند؛ و درنهایت
به من گفتند که به نقش، گرما و انرژی خاصی داده‌ام و ریتم مناسبی را برای آن در
نظر گرفته‌ام. همین رضایت کارگردان برای من از هر چیزی مهم‌تر است.

شیوه مازیار میری در نحوه هدایت بازیگر و
رساندنش به نقش چگونه است و در کل چقدر اهل تعامل و گفت‌وگو هستند؟

بی‌اغراق می‌گویم که طی بیست‌وسه سالی که در سینما و
تلویزیون حضور داشته‌ام، کمتر پیش آمده که با چنین کارگردانی همکاری کنم. زیرا
ایشان به معنی واقعی کلمه کارگردان کاربلدی هستند و با بازیگر مراوده‌‌های مفید
دارند و دست بازیگر را جلوی دوربین باز می‌گذارند و اجازه می‌دهند بازیگر با نقش
زندگی کند.

به‌عنوان بازیگر چقدر در کامل‌تر کردن نقشتان
در سریال «هیات‌مدیره» موثر بوده‌اید؟

همه تلاشم را در این زمینه کرده‌ام تا شخصیت کاملی را به
مخاطب ارائه دهم. به‌نوعی با نقش زندگی کرده‌ام و با شناختی که از آن داشتم در نوع
و نحوه دیالوگ‌‌ها تغییراتی ایجاد کردم که مورد قبول کارگردان قرار گرفت و ایشان
در این‌باره دست مرا باز گذاشتند.

اما با این وجود به نظر می‌رسد که نقش شما در «هیات‌مدیره»
با دیگر نقش‌هایتان در آثار دیگر تفاوتی ندارد و به‌نوعی خود را تکرار کرده‌اید.

من اصلا و به هیچ عنوان به متفاوت بودن اعتقادی ندارم و با
این مسئله موافق نیستم؛ زیرا من در این کاراکتر جا افتاده‌ام یعنی زنی که مدیر است
و زیر بار حرف زور نمی‌رود و عصبی است. اگر توجه کنید بیشتر نقش‌‌هایی که آن‌ها را
بازی کرده‌ام همین مشخصات را دارند.

آیا این تکرار شما را اذیت نمی‌کند؟

مگر در سینما و تلویزیون کشورهای دیگر این‌گونه نیست؟ آیا
مثلا «نورمن ویزدم» در دوران فعالیتش غیر از نقش خودش، نقش دیگری بازی کرده است؟
یا به‌طور مثال «جولی اندروز» به‌جز نقشی که همیشه ایفاگرش بوده در قالب شخصیت‌‌های
دیگر متفاوت ظاهر شده است؟ یا «جری لوئیس» به‌جز شخصیتی که در همه آثارش به ایفای
آن پرداخته در اثری متفاوت ظاهر شده است؟! لذا فکر می‌کنم این حساسیت تنها در کشور
ما وجود دارد و البته موضوع مهم‌تر این‌که، بازیگران زن در ایران با محدودیت‌‌های بسیاری
مواجهند.

کمی در این‌باره توضیح دهید.

بازیگران زن با محدودیت مواجهند و خیلی نمی‌توان روی ظاهر
آن‌ها مانور داد. من اکبر عبدی نیستم که تمام و کمال با گریم تغییر می‌کند و انواع
نقش‌‌ها را از پسربچه تا جوان و زن پیر را بازی کند. دست ما بازیگران زن، بسته است.

اما به نظرم بالاخره می‌توان تفاوت‌‌هایی ایجاد
کرد. مثلا می‌توان حتی با گریم تغییرات ظاهری ایجاد کرد. این اتفاق بارها افتاده
است و هستند بازیگرانی که با وجود محدودیت‌‌های موجود، متفاوت ظاهر شده‌اند.

ما را با معدود بازیگران سفارش‌شده که با گریم‌های آن‌چنانی
تغییر می‌کنند مقایسه نکنید. من بازیگر تلویزیون هستم نه بازیگر سینما. مردم برای
من خیلی باارزش هستند و من برای آن‌ها کار می‌کنم، که اگر قرار بود برای خودم کار
کنم به خانه می‌رفتم و کار دیگری انجام می‌دادم. واقعیت این است که مردم مرا این‌گونه
پذیرفته‌اند و نقشی را از من می‌خواهند که در آن جا افتاده‌ام؛ البته بگذریم از آن‌هایی
که معترض هستند و می‌گویند تو فقط همین نقش را بلدی؟

اما در کارنامه شما نقش‌‌های غیرطنز و
غیرتکراری هم دیده می‌شود.

بله همین‌طور است. در کارنامه‌ام نقش‌‌های جدی و متفاوت هم
دارم. مثلا سریال «زیر هشت» را با آقای سیروس مقدم کار کردم و در فیلم «دم صبح» به
کارگردانی حمید رحمانیان ایفای نقش کرده‌ام و در «تابان» ساخته سیامک خواجه‌وند
نیز حضور داشته‌ام که هر سه اثر ملودرام‌‌های سنگینی هستند؛ پس به این ترتیب می‌توانم
نقش‌‌های متفاوت نیز بازی کنم، ولی نقشی را بازی می‌کنم که مردم دوست دارند.

بازخورد مخاطبان نسبت به سریال چطور بوده است؟

آن‌هایی که درک بالاتری از مشکلات جامعه دارند سریال را
دوست داشته‌اند.

یعنی چه کسانی؟

آن‌هایی که دوست دارند معضلات مردم به‌صورت سریال دربیاید،
«هیات‌مدیره» را دوست دارند و با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. اما گاهی نیز با
واکنش مردم روبه‌رو شدم که این چه سریالی است! شاید گفتنش درست نباشد اما مردم از
بس که با آثار لوده روبه‌رو شده‌اند و شوخی‌‌های زشت دیده‌اند و دیالوگ‌‌های زننده
شنیده‌اند مسلمأ سریال سنگین و رنگینی مثل «هیات‌مدیره» را دوست ندارند، درصورتی‌که
چنین آثاری به معضلات جامعه می‌پردازند اما برخی مخاطبان دیدن چنین آثاری دوست ندارند
و دلشان می‌خواهد به دیدن آثاری بنشینند که مملو از لودگی است. آن‌ها فکر می‌کنند
سریال طنز باید رقص و آواز داشته باشد و به مسخره کردن دیگران بپردازد.

نظر خودتان درباره آثاری مثل «هیات‌مدیره»
چیست؟

«هیات‌مدیره» می‌تواند تلنگری باشد به اشخاصی که در مجتمع‌‌های
مسکونی زندگی می‌کنند و بی‌اخلاقی می‌کنند. به نظرم بد نیست هر از گاهی چنین آثاری
تولید شود تا مقداری بر نگرش اشتباه مردم تأثیر بگذارد.

برنامه‌تان برای آینده نزدیک چیست و به چه کاری
مشغول خواهید شد؟

در حال حاضر قصد دارم به سفر بروم، زیرا روال کاری‌ام این‌گونه
است که پس از پروژه‌‌هایی که در آن‌ها بازی می‌کنم به سفر می‌روم و تا دو،سه ماه
پیشنهادی را قبول نمی‌کنم؛ مگر این‌که در رودربایستی قرار گیرم یا کاری باشد که به
حضورم نیاز باشد.

و سخن آخر؟

از تهیه‌کننده سریال «هیات‌مدیره» آقای مهران رسام تشکر می‌کنم
و از گروه تولید نیز بابت زحمت‌‌هایی که کشیدند ممنونم و از همه بازیگران و عوامل
این سریال بابت همکاری‌شان سپاسگزارم.

وحید خانه‌ساز