افشین نکوبخت از نزدیکان زنده یاد داریوش اسدزاده در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا درباره سرنوشت دست‌نوشته‌های به جا مانده از پدرش و اینکه امکان چاپ آنها فراهم است یا خیر، گفت: داریوش اسدزاده در تالیفاتش به دنبال ثبت و روایت تاریخی بود به همین دلیل آنچه از دست‌نوشته هایش به جا مانده متون تخصصی محسوب می شود که من نمی توانم آنها را تکمیل و یا ساماندهی کنم.

وی افزود: همچنین اگر قرار باشد کسی دیگر این نوشته ها را بررسی و کامل کند باید فردی باشد که به اندازه پدرم به تاریخ تسلط داشته باشد زیرا او فردی بود که اگر کسی سوال تاریخی داشت از وی می پرسید. همچنین باید فردی دنبال این کار را بگیرد که در کنار اطلاعات تاریخی اندازه زنده‌یاد اسدزاده صداقت داشته باشد زیرا پدرم به دقت به جزییات می پرداخت و قلم محتاطی داشت؛ محتاط بدین معنا که مراقب روایت درست، صادقانه و منصفانه تاریخ بود.

وی با اشاره به اینکه شاید این دست نوشته‌ها برای همیشه منتشرنشده باقی بمانند، عنوان کرد: ممکن است قسمت این باشد که این دست نوشته ها ناتمام باقی بمانند و ایشان بخشی از خاطرات را با خودش به یادگار ببرد.

نکوبخت در پایان خبر داد: البته پس از درگذشت ایشان همه کتابخانه شخصی و بخشی از دست‌نوشته هایش را تقدیم موزه تئاتر کردیم.

داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت که چندی پیش درگذشت در کنار کار هنری همواره به پژوهش های تاریخی در زمینه فرهنگ و تهران می پرداخت و بخشی از تلاش وی در قالب کتاب هایی چون «تماشاخانه تهران به روایت داریوش اسدزاده»، «خاطرات طهران»، «لاله‌زار و خاطرات» و… منتشر شده است.

وی هنگام فوت در حال پژوهش و نگارش بود که این بخش کار وی ناتمام ماند.

انتهای پیام/