«مهمانخانه»؛ مجله ظهرگاهی شبکه‌چهار
سیما با اجرای امیرحسین مدرس و رویکرد سبک زندگی ایرانی، اسلامی به‌تهیه‌کنندگی
سید‌محمدرضا ضرغامی است که از شنبه تا چهارشنبه از ساعت‌۱۴:۳۰ تا ساعت‌۱۶ روی آنتن
شبکه چهار‌سیما می‌رود. مدرس
بعد از نزدیک به ده‌سال با این برنامه اجرای روتین را دوباره آغاز کرده است. او
موضوع برنامه و شبکه پخش آن را عوامل مهمی در انتخابش می‌داند. در‌ادامه متن کامل
گفت‌وگو با امیرحسین مدرس را مشاهده می‌کنید.

بعد از گذشت تقریبا ده‌سال با «مهمانخانه»
اجرای یک برنامه روتین را از سر گرفتید؛ چطور شد که به این برنامه پیوستید و
فعالیت در شبکه‌چهار‌سیما را انتخاب کردید؟

طبیعتا این‌که برنامه از شبکه‌چهار پخش می‌شود برای من مهم
بود؛ چراکه مخاطبان این شبکه برای من بسیار ارزشمند و مهم هستند؛ نکته بعدی این
بود که احساس کردم موضوع برنامه و ۱۴بخشی که تشکیل‌دهنده آن هستند به روحیات من
نزدیکند و می‌توانم به‌سبب حضور مهمانانی که هر‌روز به برنامه می‌آیند، به‌عنوان
اولین بیننده و دیدار‌کننده در «مهمانخانه» از آن‌ها یاد بگیرم؛ ضمن این‌که فکر
کردم این دوری نزدیک به ده‌سال تجربیاتی را به من افزوده است که می‌توانم از آن‌ها
در یک برنامه هر‌روزه استفاده کنم.

بپردازیم به ۱۴بخش «مهمانخانه»؛ به‌نظر شما
تعداد این بخش‌ها زیاد نیست؟ چقدر در هدایت و چیدمان این بخش‌ها سهیم هستید؟

ما در هر برنامه ۱۴بخش را نداریم؛ این بخش‌ها در یک‌ماه
برنامه تقسیم می‌شوند و در یک‌ماه مهمانانی در برنامه حضور می‌یابند که متناسب با
این بخش‌ها باشند؛ به‌عنوان مثال بخش «تماشاخانه» فارغ از ایام برگزاری جشنواره
تئاتر و فیلم فجر، بود که هر‌روز به آن نمی‌پرداختیم یا مقوله روانشناسی، طب سنتی،
و… هر‌روز در برنامه نیست بلکه در روزهای ماه تقسیم می‌شوند؛ ین بخش‌ها نوعا آن‌هایی
هستند که من در موردشان مطالعه داشته‌ام و با آن‌ها بیگانه نیستم، حتی در بخش‌هایی
تجربه هم داشتم و شاید به آن‌ها پرداخته باشم؛ مثلا در حوزه طب سنتی من تخصص ندارم
اما مطالعه دارم و به این حوزه علاقه‌مندم؛ بنابراین در ‌همین جهت سوالات خودم را
هم مطرح می‌کنم و شاید از خوانده‌های خودم در آن بخش هم استفاده کنم و آن‌ها را
پایه سوال قرار دهم؛ این است که اگر در‌مورد نکته‌ای سوال داشته باشم و اشراف
زیادی با آن نداشته باشم قطعا با خود مهمان برنامه که متخصص رشته مربوطه است صحبت
خواهم کرد و از مفاهیمی که اتاق فکر در‌اختیار من قرار می‌دهد به‌صورت کلی و نه در‌مورد
هر مهمانی مطالعه خواهم داشت و با دوستانی‌که در حوزه‌های مختلف دارم پرس‌وجو می‌کنم
تا با دستی پر مقابل مهمان بنشینم.

قبل از «مهمانخانه»، برنامه نیم‌روزی شبکه‌چهار
«اردیبهشت» بود؛ این برنامه را دیده بودید؟ عملکرد «مهمانخانه» را در مقایسه با آن
برنامه چطور ارزیابی می‌کنید؟

خیر؛ به این دلیل که درگیر کار بودم و در آن ساعت روز نمی‌رسیدم
که برنامه را مشاهده کنم. دیدن تلویزیون من منوط می‌شد به حوالی غروب که از سر‌کار
بر‌می‌گشتم. بنابراین چون آن برنامه را ندیدم نمی‌توانم قضاوتی کنم و یا مقایسه‌ای
داشته باشم.

به‌عنوان مجری و کسی‌که به‌عنوان فرد اول
برنامه به مخاطب معرفی می‌شود، چه‌میزان تلاش می‌کنید تا در بحث جذب مخاطب هم موفق
عمل کنید؟

طبیعتا هر برنامه‌ای مخاطبان خاص خود را دارد و طبیعی است
که در طی این سال‌ها طوری اجرا کرده‌ام که مخاطبان خاص خودم را دارم و شاید همه اقشار
و طیف‌ها، نوع اجرا و گرداندن برنامه توسط من را نپسندند؛ بنابراین با مخاطبان
خاصی روبه‌رو هستیم اما سعی کرده‌ایم با‌توجه به این‌که این برنامه در شبکه‌چهار
(شبکه‌ دانایی) پخش می‌شود و مخاطبان ویژه‌ای دارد، به‌شکلی برخورد‌ وگفت‌وگو کنیم
که اقشار و مخاطبان بیشتری را به برنامه جذب کنیم؛ بحث‌ها خیلی تخصصی نیست، گرچه
که مباحث در حوزه‌های تخصصی انجام می‌شوند اما گفت‌وگوها با بیانی صورت می‌گیرند
که مخاطبانِ در منزل هم پای آن نشسته و از آن بهره‌مند می‌شوند؛ با اطلاعات سخت،
علمی و آکادمیک در این برنامه مواجه نیستیم، حتی اگر اصطلاحاتی توسط مهمانان به‌‌کار
برده شود هم من درخواست می‌کنم که در‌خصوص آن‌ها توضیح دهند و البته مهمانان را به‌سمتی
می‌برم که صمیمانه و به‌دور از حالت خشک برنامه‌های تلویزیونی صحبت کنند. همیشه
قبل از شروع برنامه به مهمانان می‌گویم که ما گفت‌وگویی صمیمانه در این برنامه
داریم؛ اسم برنامه «مهمانخانه» است و باید به‌نحوی گفت‌وگو کنیم که متناسب با نام
برنامه باشد.

می‌توان امیر‌حسین مدرس را مجری کارشناسی دانست
که اغلب اجرای برنامه‌های تخصصی را بر‌عهده می‌گیرد؟ قصد ندارید در برنامه‌هایی که
بعد تخصصی آن‌ها کم‌رنگ‌تر و فضای سرگرمی و مفرح در آن ملموس‌تر است ظاهر شوید؟

حتی اگر بخواهم چنین برنامه‌هایی را اجرا کنم با مدل مختص
به خودم اجرا خواهم کرد، نه با تعریف رایجی که در عرف برنامه‌های به‌اصطلاح سرگرم‌کننده
وجود دارد. این به‌معنای تخصصی بودن نیست بلکه به‌معنای آن است که به‌هر‌حال من در
مسیری افتاده‌ام که سبک و سلیقه خودم هست و تعریف مشخصی در ادامه راه برای خودم
دارم.

بازخوردهایی که پس از اجرای «مهمانخانه» داشتید
چطور بود؟

خیلی‌خوب؛ از دوستانی که اهل تخصص و تجربه در حوزه‌های
مختلف اعم از فرهنگ، هنر، سیاست، اقتصاد و … هستند بازتاب‌های خیلی‌خوبی داشتم
به‌طوری که بسیاری اظهار تمایل کرده‌اند که در این برنامه حضور داشته باشند و این
نقطه موفقیت یک برنامه است، حداقل به‌لحاظ مخاطب متخصص ما؛ البته مخاطبان هم اقبال
خوبی به برنامه نشان داده‌اند و این به‌نظرم یکی از پایه‌های موفقیت هر برنامه
تلویزیونی است.

تقدیر، تشویق و برگزیده شدن در تلویزیون چقدر
برای شما حائز اهمیت است؟ (با‌توجه به نزدیک شدن مراسم اختتامیه جشنواره تلویزیونی
جام‌جم).

من ۳۱‌سال است که در تلویزیون مشغول به‌کار هستم و همه کار
هم کرده‌ام؛ اما این‌که کاری کنم تا به من جایزه بدهند نه، هیچ‌وقت این کار را
نکرده‌ام؛ طبیعتا هر‌کسی که کارش دیده شود و مورد تحلیل و ارزیابی قرار بگیرد باعث
خوشحالی است.‌

کلام آخر.

همان‌طور که از اسم «مهمانخانه» پیداست، مهمان‌پذیر است؛
این برنامه یک مهمان‌پذیر تلویزیونی است اما با رویکردی خاص؛ فکر می‌کنم یک برنامه
آرام خانواده‌محور، با مدل تعریف شبکه‌چهار در‌خصوص ارائه برنامه باشد؛ می‌دانم که
برنامه مورد‌استقبال خیلی‌خوبی قرار گرفته است؛ در پیامک‌هایی که برای برنامه
ارسال می‌شود عمدتا می‌گویند شما با «مهمانخانه» کاری کردید که ما بیننده شبکه‌چهار
هم هستیم.

باکس

مباحث را بدون پارتی‌بازی وتعارف مطرح می‌کنیم

«ساعت۲۵» تنها برنامه تخصصی حوزه موسیقی در
تلویزیون است که به‌طور خاص به این عرصه می‌پردازد؛ این برنامه تا چه میزان در
روند اتفاقاتی که در حوزه موسیقی رخ می‌دهد موثر است؟

بله، با همه محدویت‌ها و موانعی که در کل کشور در حوزه
موسیقی وجود دارد این برنامه تنها برنامه تخصصی تلویزیون است؛ در این دو‌سالی که
من خدمت دوستان هستم سعی بر این بوده که مقداری برجسته‌تر از قبل به موضوعات
بپردازیم و حرکت کنیم. طی این دو‌سال مهمانانی که ازحوزه موسیقی تا‌به‌حال به
تلویزیون نیامده بودند و یا بهتر است بگویم با تلویزیون قهر بودند مهمان ما شدند و
خیلی هم راضی بودند؛ نمونه‌های بسیاری را می‌توانم فهرست کنم و نام ببرم که در هیچ
برنامه تلویزیونی نبودند اما در «ساعت۲۵» حضور پیدا کردند و بحث‌های خیلی‌خوبی هم
با آن‌ها انجام شده است و اظهار تمایل هم کرده‌اند که اگر باز‌هم دعوت شویم به این
برنامه خواهیم آمد.

در پرداختن به موضوعاتی که در دایره موسیقی
قرار می‌گیرند چقدر آزادی عمل دارید؟

ما در این برنامه راجع‌به کلیت و اجزای موسیقی با هنرمندانی
که در این رشته شاخص هستند یا حداقل مردم به آن‌ها اقبالی دارند صحبت می‌کنیم؛
نقدهای مفصلی هم به جریان موسیقی اعم از شعر و ترانه، تنظیم موسیقی، ملودی‌سازی و
آثاری که ارائه می‌شوند کرده‌ایم؛ نقدها به‌هیچ‌وجه آرام نبودند بلکه خیلی تند و
تیز بودند اما با ادبیاتی که شایسته هنر و فرهنگ است؛ طبیعتا موج‌هایی را هم ایجاد
کرده و مورد استقبال قرار گرفته است. ما در طرح مباحث هیچ محدودیتی نداریم؛ ممکن
است که در دعوت از هنرمندان و اشخاص محدودیت داشته باشیم، آن هم به‌دلیل سیاست‌هایی
که سازمان در این زمینه دارد و ربطی به اشخاص و ما اهالی موسیقی ندارد اما بدون در‌نظر
گرفتن تعارف، پارتی‌بازی و… مسائل را مطرح می‌کنیم.

لی‌لا سلمانی