آزاده زارعی در چندمین تجربه سینمایی‌اش این بار نقش اصلی زن را در
یک مینیمال عاشقانه، روبه‌روی پژمان بازغی بازی می‌کند و شاید این فیلم جزو نقاط
عطف زارعی در کار بازیگری‌اش به‌حساب بیاید. گفت‌وگوی ما با آزاده زارعی را که به
مناسبت اکران «هایلایت» در جشنواره فجر انجام شده می‌خوانید.

خانم
زارعی لطفا در ابتدا کمی درباره فضای فیلم «هایلایت» توضیح دهید.
من تنها چیزی که می‌توانم درباره کار بگویم این است که فیلم «هایلایت»
یک ملودرام عاشقانه و مینیمال است.

لطفاً کمی از نقشتان در فیلم «هایلایت» بفرمایید.
وقتی من فیلمنامه را خواندم، مجذوب نقش لیلی شدم چون بسیار متفاوت
بود و آن شخصیت برای من قابل احترام و دوست‌داشتنی بود. لیلی، نماینده قشری از
جامعه زنان است که حضورشان در جامعه کم هم نیست و لیلی بودن و لیلی ماندن در این
جامعه، دردناک و سخت است.

نقش لیلی چه اندازه به خود واقعیتان نزدیک است و چطور خود را به نقش
نزدیک کردید تا برای مخاطب باورپذیر باشید؟
من بسیار با لیلی هم‌ذات‌پنداری کردم و فکر می‌کنم که تنها وجوهی از
شخصیتش به من نزدیک است اما اتفاقاتی که‌ در زندگی برایش می‌افتد را من هرگز لمس
نکرده‌ام. یکی از جذابیت قصه و شخصیت لیلی برای من این بود که احساس کردم تمامی
زنان و شاید هم مردان می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند و برای مخاطب قابل لمس
باشد.

پارتنر‌‌های مقابل شما در فیلم چه کسانی هستند و چطور همدیگر را
تکمیل کردید؟
پارتنر اصلی من، پژمان بازغی بود که بسیار هم پارتنر خوبی بود چون
تنها به نقش خودش فکر نمی‌کرد و با من و کارگردان درخصوص دیالوگ‌هایم بحث می‌کرد و
این بسیار خوب است که یک بازیگر تنها به فکر خودش نباشد. چون دو طرف بازی، باید نقششان را خوب بازی کنند و تحلیل
درستی از نقش داشته باشند.

از همکاریتان با جمشید هاشم‌‌پور بگویید، این‌که حضور این ستاره در
فیلم چه اندازه به شما کمک کرد و حس شما نسبت به این حضور چیست؟
جمشید هاشم‌پور، یک اسطوره و یک سوپراستار تمام‌نشدنی و تکرارنشدنی
است و کار کردن کنار این ستاره، یک کلاس آموزشی به‌حساب می‌آید. من وقتی سر صحنه
رفتار و هنر ایشان را می‌دیدم، بسیار تجربه کسب می‌کردم و این مسئله را فهمیدم این
که کسی متوقف نمی‌شود، همیشه بزرگ می‌ماند و بزرگ هم خواهد ماند، بی‌دلیل نیست. من
خوشحالم که این اتفاق برای من افتاد و من با ایشان کار کردم. شخصیت جمشید هاشم‌‌پور
برای من قابل ستایش است.

ملاک شما برای انتخاب نقش‌هایی که بازی می‌کنید چیست و چطور شد که
حضور در فیلم «هایلایت» را قبول کردید؟
فیلمنامه این کار برای من بسیار جذاب بود و نقشی که قرار بود بازی
کنم را هم دوست داشتم چون لیلی، شخصیت خاصی دارد. من سعی کردم که اگر کم کار می‌کنم،
حداقل درست کار کنم و نقشی را انتخاب کنم که با نقش‌‌های قبلی‌ام متفاوت باشد.
مثلاً من در فیلم «آمین خواهیم گفت» نقش یک پسر را بازی کردم و این برای من خیلی
مهم بود و به نظرم شاید سال‌ها طول بکشد یا شاید اصلاً کسی در زندگی کاری‌اش، شانس
ایفای چنین نقشی را نداشته باشد. اما من خوش‌شانس بودم که این نقش متفاوت را بازی
کردم و از نظر من، هر انتخاب، باید با نقش قبلی متفاوت باشد.
هیچ‌کس تکرار را دوست ندارد و من هم از این قضیه، مستثنی نیستم. برای
من، کارگردان و قصه مهم است ولی بیکاری را به پذیرفتن هر نقشی در فیلم‌ها ترجیح می‌دهم
و سعی می‌کنم نقش‌های خاص را بپذیرم.

لطفاً در مورد اولین همکاری با آقای نعیمی صحبت کنید و این‌که فکر می‌کنید
در دوره‌ای که موضوع عاشقانه در سینمای ما کم شده، این فیلم عاشقانه چه اندازه با
بقیه فیلم‌ها متفاوت است؟
من همه فیلم‌های دیگر را ندیده‌ام که بتوانم بگویم کار ما چقدر با آن‌ها
متفاوت است ولی بحثی که «هایلایت» مطرح می‌کند، بسیار به‌روز است و حتی در کشورهای
دیگر هم موضوع قابل لمسی است. چون در اطراف خودمان وجود دارد و این جذابیت قصه را
دوچندان می‌کند.

شما به‌عنوان بازیگری که در این کار حضور دارد، کارگردانی اصغر نعیمی
را چطور ارزیابی می‌کنید و چه اندازه از کار راضی هستید؟
مطمئناً از کار راضی هستم؛ چون اصغر نعیمی سر صحنه به ما آرامش می‌داد
و این مسئله از نظر من، مهم‌ترین ویژگی است تا ما بتوانیم به‌راحتی با او بحث کنیم
و پرسش‌هایمان را مطرح کنیم. اصغر نعیمی انعطاف‌پذیر است و نظر بازیگران را می‌شنود
و اگر مخالف نظری باشد، سعی در متقاعد کردن بازیگر دارد چون از نظر من، اصغر‌ نعیمی،
کارگردانی باسوادی است و جدا از کارگردانی، منتقد توانایی نیز هست.

فکر می‌کنید فیلم «هایلایت» که یک فیلم عاشقانه است نسبت به بقیه فیلم‌های
اصغر نعیمی چه وجه تمایزی دارد؟
به نظر من این اثر، با کارهای قبلی او متفاوت است و من هم بسیار راضی
بودم.

در مورد تجربه حضورتان در جشنواره به‌عنوان بازیگر چه احساسی دارید و
فکر می‌کنید که فیلمتان در جشنواره چه اندازه مورد توجه مخاطب قرار بگیرد؟
من قبلاً هم با فیلم «آمین خواهیم گفت» که اولین فیلم من بود، به
جشنواره آمدم و نقش عجیبی را بازی کردم ولی اتفاقی که باید برای آن فیلم می‌افتاد،
نیفتاد. امسال هم با فیلم «هایلایت» در جشنواره هستم و نمی‌توانم پیش‌بینی کنم که
چه اتفاقی رخ خواهد داد، اما می‌توانم بگویم که این فیلم، یک اثر قابل قبول، باآبرو
و استاندارد است. البته این مسئله هم اتفاق خوبی است که فیلم ما در فجر امسال حضور
دارد و من وقتی متوجه شدم که «هایلایت» با قاطعیت آراء به جشنواره راه پیدا کرد،
بسیار خوشحال شدم

یگانه عرب