مهین اسکویی در خانواده‌ای هنری به‌دنیا آمد و در ۱۶سالگی به‌عنوان
بازیگر در تئاتر فردوسی که در آن دوران زیر نظر عبدالحسین نوشین فعالیت می‌کرد، پا
بر صحنه گذاشت. اسکویی گام‌های اولیه آموزش بازیگری را از او فرا گرفت و از نخستین
زنان ایرانی بود که بر صحنه نمایش ظاهر شد. او در نمایش «پرنده آبی» اثر موریس مترلینگ،
نویسنده بلژیکی به کارگردانی عبدالحسین نوشین در نقش گربه، مورد توجه قرار گرفت.

مهین اسکویی در گروه نوشین با بازیگرانی چون نصرت کریمی، عزت‌اله
انتظامی، مصطفی اسکویی و… همکاری می‌کرد و در سال۱۳۲۴ با مصطفی اسکویی ازدواج کرد
و پس از اجرای چند نمایش به همراه او به فرانسه و سپس به مسکو رفت. اسکویی در دانشکده
هنرهای تئاتری مسکو(لونا چارسکی) در رشته کارگردانی تحصیل کرد و با درجه ممتاز از این
دانشکده فارغ‌التحصیل شد. او همچنین سیستم استانیسلاوسکی را در همین دانشکده آموزش
دید و در سال۱۹۶۹ در این زمینه دیپلم افتخار دریافت کرد.

سپس مهین اسکویی به همراه همسرش در آلمان اقامت گزید و پس از
بازگشت به ایران، در کنار مصطفی اسکویی تئاتر آناهیتا را بنا گذاشتند.

پس از تعطیلی تئاتر آناهیتا و جدایی از مصطفی اسکویی، گروه تئاتر
«زمان» را تشکیل داد و به‌عنوان مترجم زبان روسی به استخدام کارخانه تازه تأسیس ذوب‌آهن
اصفهان درآمد.

او با گروه تئاتر «زمان» نمایش‌های «در اعماق» نوشته ماکسیم
گورکی و «سه خواهر» و «خرس» و «خواستگاری» نوشته چخوف را به صحنه برد.

یکی از مهم‌ترین کارهای مهین اسکویی انتشار مجموعه آثار استانیسلاوسکی
در ارتباط با بازیگری بود و این آثار پس از سی سال تأسیس آناهیتا و ورود اسکویی‌ها
به ایران به‌طور کامل توسط انتشارات سروش در سال۶۸ در دسترس علاقه‌مندان قرارگرفت.
پس از آن، مهین اسکویی دوباره آموزش هنرجویان خود را آغاز کرد که تا پایان عمر او
این تدریس ادامه داشت.

مهین اسکویی که سابقه ۲۵سال تحقیق و پژوهش در تئاتر را داشت
یکی از آخرین کارهایش با همراهی ناصر حسینی شکل گرفت که کتاب «‌آخرین درس بازیگری»
نوشته کنستانیتن استانیلاوسکی را ترجمه کردند. از وی در بیست‌و‌سومین جشنواره تئاتر
فجر نیز تقدیر به عمل آمد ولی او به‌دلیل بیماری نتوانست در این مراسم حضور یابد.

صبح روز ۱۲دی‌ماه۸۴ پس از ماه‌ها بیماری در بیمارستان پاستور
تهران درگذشت. او پس از گذشت حدود دوماه از فوت مصطفی اسکویی دیگر بنیانگذار تئاتر
آناهیتا درگذشت.