پندار اکبری فرزند
عبدالرضا اکبری است و از سال ۱۳۸۰ تا به امروز در زمینه بازیگری فعالیت می‌کند. به
گفته خودش بعد از این‌که مجموعه « معراجی‌ها» به کارگردانی مسعود ده نمکی را به
کارنامه کاریش اضافه کرد، انتظار داشت پیشنهاد فیلمنامه‌های خوبی داشته باشد، اما این
اتفاق برایش رخ نداد.

اکبری علاوه بر بازیگری در این چند سال اخیر در
حوزه عکاسی و نمایشگاه‌های خیریه حضور فعالی را از خود نشان داده است و همه این
موارد بهانه‌ای شد تا «صبا» با این بازیگر به گفت‌وگویی بپردازد که در ادامه می‌خوانید.

در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟

در حال حاضر در یک فیلم سینمایی به کارگردانی حسین تبریزی مشغول
هستم، این فیلم در جشنواره هندوستان پذیرفته شد و ابتدا باید سیر نمایشی خود را
بگذراند و پس از آن در کشور ما به اکران درآید. یک پیشنهاد سریال تلویزیونی به
کارگردانی محمدرضا ورزی دارم که قرار است آن را بازی کنم و یک برنامه تئاتر در
آذرماه آماده اجرا داریم که در سالن سنگلج روی صحنه می‌رود.

پدر شما از بازیگران مطرح سینما و تلویزیون هستند، این مورد تا
چه میزان در انتخاب بازیگری برای شما تاثیرگذار بود؟

من و خیلی از افرادی که در خانواده هنرمند رشد کردیم و با این فضای
شکل گرفتیم، درواقع متولدین سینما و تلویزیون هستیم. به‌‌طبع این علاقه از سن کم
برایم پیش آمد، وقتی فیلم‌های پدرم را در سینما و دوستان هنرمندش را در فضای منزل می‌دیدم، اولین جرقه‌ها برای جذب شدن به
این حرفه در من شکل گرفت، پس از آن با گذراندن دوره‌های بازیگری نزد پدرم، این
علاقه تبدیل به یک نگاه حرفه‌ای در بازیگری شد و از سال ۸۰ تا به الان در حال
انجام این کار هستم.

زمانی شما حضور مداومی در قاب تلویزیون داشتید و این اتفاق بعد
از مدتی کم رنگ شد، دلیل این امر چه بود؟

راستش در کنار نبود پیشنهاد برای فیلمنامه خوب، تولیدات
تلویزیون هم کم شد و عده‌ای ترجیح دادند که فیلمنامه خوبشان را به دست دوستان و
عوامل خود دهند. مجموعه « معراجی‌ها» در سال۹۳ خیلی پرفروش شد، من نقش اصلی را در
آن ایفا کردم و به طبع انتظار این را داشتم که پس از پایان آن اتفاقات بهتری برایم
رخ دهد، اما نشد و همه این عوامل دست به دست هم دادند تا یک‌سری از نقش‌هایی که از
لحاظ کیفی، از درجه دو هم پایین‌تر بودند را نپذیرم، بنابراین کار نکردن را ترجیح
دادم و در تئاتر متمرکز شدم، در این فاصله هم با ساخت فیلم‌کوتاهم، کارگردانی را
تجربه کردم.

پس کم رنگ شدن حضور شما در تلویزیون به نفع خودتان تمام شد؟

می‌شود گفت که در آن فاصله تجربه جدید و پر از چالشی را در عرصه
بازیگری خصوصا در تئاتر به دست آوردم اما به هر حال علاقه اصلی من فعالیت در بازیگری
است. وقتی کار نمی‌کنید، ناخودآگاه غمگین می‌شوید. به نظرم، در این مواقع خیلی
باید صبوری و تحمل به خرج داد تا بتوان از این شرایط به‌خوبی بیرون آمد. خیلی از
دوستان و همکاران عزیز در این حرفه، بی‌کار هستند و نمی‌دانم چرا به آن‌ها و امثال
من نقش نمی‌دهند. همیشه برایم جای سوال بود که چرا وضعیت ما باید این چنین باشد؟
این در حالی ‌است که خانه اصلی ما تلویزیون است و کم لطفی این رسانه در حق بچه‌هایی
که خودش پرورش داده است، برایم جای سوال دارد؟ امیدوارم وضعیت برای من و همه
دوستان خصوصا نسل جوان، همچنین پیشکسوتانی که در حال حاضر خانه‌نشین شده‌اند، به
این صورت باقی نماند.

تا حالا کسی به شما گفته است که صدای خوبی دارید؟

بله دوستانی که در صداپیشگی و رادیو بودند به این مورد که صدای
خوبی دارم، اشاره کردند. به نظرم، گویندگی به دلیل این‌که شاخه‌ای از هنر محسوب می‌شود،
حرفه جذابی است اما تا حالا ریسک نکرده‌ام و به سمتش نرفته‌ام.

شما جزو بازیگران بی‌حاشیه هستید، دلیل این امر چیست؟

دلیل این مورد برایم کاملا روشن است، از آنجایی‌که در این حرفه
بزرگ شدم، همیشه نگاهم به مسیری بوده که پدرم آن را طی کرده است و با این دیدگاه
که کوچک‌ترین حواشی برای من، به نام و اعتبار او لطمه‌ وارد می‌کندف سعی بر این
داشتم تا از حاشیه دور باشم. هر روز شاهدیم افراد پرحاشیه‌ در فضای مجازی٬ مطبوعات و
خیلی از جاهای دیگر بیشتر دیده می‌شوند و گاهی هم این مورد به‌طور عمد از سوی
خودشان صورت می‌گیرد، یعنی به هر بهانه و قیمتی حواشی ایجاد می‌کنند تا تعداد
فالوورشان زیاد شود، بلکه به این واسطه بر سر کار بروند.

به نظر شما ضعف این مورد که برخی از هنرمندان عمدا حاشیه می‌سازند
تا بیشتر دیده شوند، چیست؟

به نظر من٬ مطبوعات زرد عامل
اصلی این ضعف هستند. زمانی این مطبوعات را سر چهار راه‌ها می‌فروختند، امروزه
شاهدیم که وارد صفحات مجازی شده‌اند و هدفشان این است که بتوانند هر روز تیتر زردی
را برای یک هنرمند به وجود آورند؛ وقتی این مورد اتفاق می‌افتد حس کنجکاوی اغلب
مردم، نسبت به فرد مورد نظر بر انگیخته ‌می‌شود و این‌جاست که آن هنرمند مجاب می‌شود
برای بیشتر دیده ‌شدن٬ در مورد خودش حاشیه‌‌سازی کند.

فکر می‌کنید تا چه حدی مردم در دامن‌زدن
به حواشی مقصر هستند؟

به نظر من٬ مردم در بحث دامن
زدن به حاشیه‌سازی هنرمندان بی‌تقصیرند، چراکه آن‌ها فقط کنجکاو هستند و حس دانستن
این که زندگی٬ غذای مورد علاقه و… یک بازیگر به چه صورت است، از دیرباز تاکنون
در بینشان وجود داشته است؛ این مورد نه تنها در ایران، بلکه در همه جای دنیا به‌طور
عمومی مشاهده می‌شود. متاسفانه وقتی مطبوعات غیراستاندارد این جو و فضای تو خالی
را درمورد افراد سرشناس جامعه ایجاد می‌کنند، برخی از مردم را نسبت به حریم شخصی هنرمندان
حریص‌تر می‌کنند و تنها راهکار این معضل در این است که مدیران، جاهایی را که به
اسم مطبوعات، اما به شکل غیر استاندارد فعالیت‌ می‌کنند، مدیریت کنند. این در حالی
است که مطبوعات استاندارد هیچ‌وقت تا سند موثقی از رخ دادن یک اتفاق برای هنرمندی در
دست نداشته باشد، خبری را منتشر نمی‌کند.

از نظر شما یک بازیگر خوب باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

به نظر من، انتخاب فیلمنامه خوب در کارنامه کاری یک بازیگر، تاثیر
شگرفی در شکوفایی او دارد. ما شاهد این هم بوده‌ایم که خیلی ‌از بازیگران در سنین
بالا و برخی در اولین تجربه، درست پیش رفتند و خودشان را بالا کشیدند. فکر می‌کنم،
مهم‌ترین رمز موفقیت آن‌ها هم همین انتخاب درست است. پس از این مورد، مطالعه،
تحقیق و تجربه عملی، همگی ویژگی‌های یک بازیگر خوب به‌شمار می‌روند.

به غیر از بازیگری چه فعالیت دیگری انجام می‌دهید؟

در گذشته با تعدادی از دوستان هنرمندم نمایشگاه عکاسی برگزار و
مبلغ دریافتی فروش هر کدام از عکس‌ها را صرف کمک به نیازمندان کردیم..

هدف شما از برگزاری چنین نمایشگاهی چه بود؟

وقتی ما به‌عنوان یک نماد فرهنگی در چنین مکان‌هایی حضور پیدا
می‌کنیم، به‌طور قطع می‌خواهیم مردم را به انجام کارهای خیر و کمک به هم‌نوع دعوت
کنیم؛ متاسفانه برخی از افراد گمان می‌کنند ما برای نمایش و گرفتن عکس یادگاری به
این مکان‌ها سر می‌زنیم، در صورتی‌که اصلا این‌طور نیست.گروهی تحت عنوان «فوتبال
هنرمندان»، داریم که هدف آن این است تا مردم را علاوه بر تماشای فوتبال، برای کمک
به نیازمندان دعوت ‌کند؛ درواقع ما واسطه‌ای بین مردم و موسسات خیریه می‌شویم و تلاش
می‌کنیم تا همه ملت عزیز ایران در آن سهیم باشند اما متاسفانه خیلی‌ها نسبت به این
اقدامات بدبین هستند.

در چند سال اخیر حضور هنرمندان را در نمایشگاه‌های مربوط به
خیریه بیشتر دیده‌ایم؛ این امر چه بازتابی از سوی مردم در پی داشت؟

من معتقدم، کنترل نشدن یک‌سری از موارد در امر خیریه موجب شده
است اغلب مردم نسبت به این اقدامات بدبین شوند و گمان ‌کنند بانیان و هنرمندان قصد
بازی کردن با احساسات مردم را دارند یا سهمی از پول‌های دریافتی می‌برند، در صورتی
که ما فقط با هدف کمک به نیازمندان سراغ جاهای ثابت و معتبر می‌رویم. طبق نظرسنجی که
در صفحات مجازی انجام دادیم، به این نتیجه رسیدیم که هنوز هم نتوانسته‌ایم به‌خوبی
اعتماد مخاطبان را به این اقدام جلب کنیم. امیدوارم حضور پررنگ مردم را چه در
زمینه کمک مالی و چه معنوی شاهد باشیم.

شما باتوجه به حرفه‌ای که دارید همیشه زیر ذربین هستید و حتی
گاهی هم زندگی شخصی ندارید. تا چه حد توانسته‌اید خودتان را با این موضوع وفق
بدهید؟

ما نمی‌توانیم مثل خیلی از افراد عادی، در اجتماع رفتار کنیم چراکه
همیشه مردم دوست دارند، هنرمند محبوبشان را در بهترین شرایط ببینند و این مورد به
همان کنجکاوی برمی‌گردد، این در حالی است که همه این موارد من بازیگر را به رعایت
یک‌سری از نکات موظف می‌کند.

شما به‌عنوان یک
هنرمند چه درخواستی از مردم دارید؟

مردم همیشه به ما لطف دارند، از این‌که همراه همیشگی ما هستند و
ما را دنبال می‌کنند تشکر می‌کنم؛ ولی این موضوع را در نظر بگیرند که ما هم همانند
آن‌ها انسانیم، هرکدام از ما حریم خصوصی در زندگیمان داریم، مثل خودشان گاهی
ناراحتیم یا زمانی دنبال تنهایی و آرامش می‌گردیم، قلبا از آن‌ها می‌خواهم با هر
خبری کسی را قضاوت نکنند و اگر هم در جایی شاهد این اتفاقات بودند، جلوی آن را
بگیرند.

در گذشته ورود به عرصه بازیگری قواعد و چارچوب‌های سختی داشت و
هرکسی نمی‌توانست وارد آن شود، امروزه تا چه حدی این امر صادق است؟

به نظر من، در حال حاضر ورود به عرصه بازیگری همچنان قواعد سختی
دارد و در آن تنها افراد لایق و با استعداد، خوب می‌درخشند. بازیگرانی که در این
عرصه پر کار هستند واقعا سعی و تلاش کردند و به اصطلاح در تئاتر خاک صحنه خوردند. من
در تلویزیون و سینما موردی را مبنی بر این‌که کسی بدون زحمت در همه فیلم‌ها و،
جشنواره‌ها موفق شود، ندیدم.

یعنی شما فضای سینما را درخصوص ورود افراد خوب می‌بینید؟

در عرصه بازیگری کسی جای شخص دیگری را نمی‌گیرد و همیشه هم همین‌طور
بوده است. بالاخره هر نسلی فعالیت خودش را انجام می‌دهد و نسل بعدی وارد می‌شود،
این نیاز سینما و تلویزیون ما است؛ اما به شرط این‌که عدالت بین فرد باتجربه و
تازه‌وارد رعایت شود.

چه توصیه‌‌ای به علاقه‌مندان و دوستداران خود دارید؟

علاقه‌مندان در این عرصه همیشه سعی کنند علاوه‌بر صبوری،
در حال یادگیری و کسب تجربه باشند و به پیشکسوتان خود احترام بگذارند..

شیبا یاقوتی