حاجی مشهدی درباره معایب و محاسن گروه هنر و تجربه به صبا، گفت: اگر نیمه پر لیوان را ببینیم، هنر و تجربه یک فرصت و عرصه مناسب برای عرضه آثار کسانی است که در طول سال به جز حضور در چند جشنواره کوچک استانی یا جشنواره های مربوط به سینمای جوان ایران، هیچ گاه فرصت نمایش کارشان پدید نمی آمد. اگر آنی در وجود، ذهن و روح هنرمندان شان وجود داشت، فرصت عرضه و شکوفا سازی پیش نمی آمد. برای مثال اگر جوانی در جشنواره منطقه ای بجنورد (خراسان شمالی) دوتا نمایش تک سانسی داشته باشد، این جشنواره تا چه اندازه فرصت عرض اندام و فرصت ارائه توانمندی به این هنرمند را می دهد؟ چه تعداد مخاطب در آن روز بخصوص حضور دارند؟ فکر می کنم اگر از این دید مثبت نگاه کنیم، هنر و تجربه این فرصت را فراهم کرده که بعضی از فیلمسازها که با قواعد پیچیده، روابط ویژه خوارانه و به اصطلاح معروف رانتی در سینما، ارتباطات ناسالم و نامطلوب آشنایی نداشتند، حداقل این فرصت برایشان فراهم شد که بتوانند کارشان را برای امکان داوری آثارشان عرضه کنند.
وی در ادامه افزود: در همین فاصله کوتاه یکی دو ساله خیلی از چهره ها معرفی شدند. اگر جدول نمایش و برنامه هنر و تجربه را ببینید، متوجه می شوید که بعضی از کارها به لحاظ اثرگذاری در حد بعضی از پژوهش های پردامنه و جدی تاثیرگذار بوده است. در این دوره هنر و تجربه فیلم «بزم رزم» را داریم که راجع به تاریخچه موسیقی در دوران دفاع مقدس است و اثری جدی و آکادمیک بوده است. آقای علیزاده و استادهای بنام موسیقی نظر داده اند.
او درباره میزان علاقه مندی جوانان فیلمساز بیان کرد: در بدنه سینما علاقه مندی وجود ندارد، فرصت نیست و بازده مالی هم ندارد. به همین جهت شما یا باید عاشق انجام چنین پژوهش هایی باشید و یا اعتقاد داشته باشید. اگر فقط  بدنبال انتفاع مادی و مالی باشید، این عرصه جواب نمی دهد. سینمای هنر و تجربه یکی از مناسب ترین شرایط را برای معرفی فیلمسازهای شهرهای دور ایجاد کرده است. برای کسانی که خلاقیت و ابتکار عمل دارند و کارشان را به بهترین شیوه ارائه می دهند. کجا فرصت نمایش یک اثر کوتاه مدت یا میان مدت وجود داشت؟ اما این فرصت در زمان حال هست. در موزه سینما از ابراهیم مختاری اثر «برگ جان» را رونمایی کردیم که ادامه مستند «زعفران» بود. در این رونمایی در سالن سینمای باغ فردوس که خیلی کوچک هم نبود یک چهارم جمعیت سرپا ایستاده بودند.
او درباره راهنمایی درست جوانان فیلمساز گفت: درباره حمایت گروه هنر و تجربه با رییس سازمان سینمایی صحبت کردیم. به این نکته ظریف اشاره شد که ما نباید به فیلمسازان جوان آدرس اشتباهی بدهیم. اگر کسی توان و طاقت کار مستقل ندارد و نمی تواند با تکیه بر ذهنیت و اندیشه خود کار ناب هنری تحویل دهد، تشویق و تقویتش آدرس نادرست دادن است. یعنی آن آدم دچار سرخوردگی شدید می شود و بعد از یکی-دو ناکامی برای همیشه حذف می شود. در حالی که اگر صمیمانه بگوییم فیلم شما حتی برای فیلم های مهجور، فیلم های از دایره اکران عمومی بازمانده هم پایین تر است و نمی تواند در گروه هنر و تجربه اکران شود، در واقع به او خدمت کرده ایم. او می رود و تلاش می کند و کاری را که با حداقل استانداردهای متوسط این گروه همخوانی دارد تولید می کند. ما باید در گروه هنر و تجربه مراقب این ظرایف هم باشیم. مهرورزی بیش از حد و نگاه ملاطفت آمیز به کسانی که حداقل توان را در تولید فیلم تجربه گرا به معنی اکسپریمنتال ندارند، ظلم به آن آدم هاست. چون این افراد بعد از شکست شان، تشویق کننده های خودشان را سرزنش می کنند. اعتقاد دارند که به جای راه نشان دادن، نگاه بی دلیل مهرورزانه داشتند و به جای اینکه دست شان را بگیرند انگار از گردونه تولید دورشان کرده اند.
این منتقد سینما در پایان گفت: برآیند کلی حرکت سینمای هنر و تجربه را مثبت می دانم. من در ویژه ماهنامه هنر و تجربه هر ماه دو-سه تا مطلب دارم و می بینم که استقلال رای همه نویسندگان رعایت می شود و با این همه تجربه ای که این سال ها دارم، سردبیر و یا هیئت تحریریه هیچ چیزی را به همکاران ما در این مجموعه تحمیل نمی کنند. جزو نکات مثبت هنر و تجربه این است که حتی غیر مستقیم سفارش اینکه به یک فیلم بیشتر بها بدهند و یکی دیگر را تحویل نگیرند در این مجموعه وجود ندارد. همین نگاه در انتخاب فیلم ها هم باید تسری پیدا کند.