خازنی درباره فعالیت اخیرش در عرصه موسیقی به صبا، گفت: کنسرت پرفورمنس «تار و دیوار» با کارگردانی رضا موسوی، دی ماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار می شود. این کنسرت از آلبومی به نام «همهمه کاشی ها» الهام گرفته است.
این هنرمند درباره اینکه چرا مخاطبان از تیتراژ سریال ها و برنامه های تلویزیونی استقبال می کنند، بیان کرد: بزرگ ترین مشکل جامعه موسیقی نداشتن رسانه است. اهالی موسیقی، شبکه تلویزیونی و رادیویی ندارند. منظورم رسانه ای مستقل برای موسیقی است. هنرمندان مجبور می شوند، برای عرضه آثارخود  از یک سری چیزهای دیگر استفاده کنند. تیتراژ از جریان هایی است که خواننده، آهنگساز و ناشر در اصل از آن سوءاستفاده رسانه ای و تبلیغاتی می کند. اگر رسانه ای برای انتشار آثار بود، هیچ موقع موافق این نبودیم که در هر سریالی، یک خواننده برای تیتراژ انتهای فیلم بخواند. در آن صورت موسیقی می شنیدیم. موسیقی ای که برای محتوای آن فیلم و براساس فیلمنامه نوشته شده باشد. ما به فیلم فارسی های ۴۰ سال قبل برگشتیم. در ابتدا، وسط و آخر فیلم شاهد موسیقی با کلام هستیم. می گوییم موسیقی فیلم، ولی چیزی به نام موسیقی فیلم نمی شنویم. از اول تا آخر حضور کلامی را می شنویم که بعد از آن سریال، برنامه یا فیلم قرار است یک بهره برداری سیاسی شود. یا کنسرت ها با این موسیقی ها پر شود یا آلبوم ها با این موسیقی فروش برود. این یکی از ضعف های نداشتن رسانه است. برای مثال اینستاگرام در همه جای دنیا یک اپلیکیشن سرگرم کننده است، ولی در ایران شغل خیلی از افراد شده است. بعضی از دوستان در اینستاگرام نمایشگاه نقاشی و عکس می گذارند و تابلو می فروشند و یا سفارشات انجام می دهند. در خیلی از موارد امکانات نداریم و تا یک محفظه ای ایجاد می شود از آن سوءاستفاده می کنیم. من با مبحث موسیقی فیلم به این شکل مخالف هستم.
او ادامه داد: فیلم دارای یک فیلمنامه است. فیلمنامه مفهوم ادبی-داستانی را نمایش می دهد و ما نیاز نداریم دوباره در انتهای فیلم مضمون قصه را با کلام در موسیقی یادآوری کنیم. آن هم کلامی کلیشه ای که از ممیزی صدا و سیما رد می شود و طبیعتا دارای یک سری استانداردهایی است که تلویزیون تعریف کرده است. واژه ها از یک حدی بیشتر نمی تواند پیشروی کند و نمی تواند جذابیت بیشتری برای مخاطب ایجاد کند. بخاطر این محدودیت ها مخالف تیتراژ با کلام هستم.
تیتراژ فیلم در این سالیان تبدیل به یک کلیشه تجاری شده است. تیتراژها از فیلم ها سوا هستند و به صورت جداگانه صحبت، ساخته و پخش می شوند. ۹۰ و چند درصد تیتراژهایی که شاهدش هستیم توسط گروه و تیم دیگری خوانده می شود و چندین بار هم خواننده عوض می شود. تیتراژ یک چیزی سوا از موسیقی ساخته می شود. قضیه همان آشپزی است که شده دو تا.  
وی درباره بازار موسیقی این روزها افزود: در طول تاریخ کنار موسیقی های خوب، درست، نجیب و استاندارد موسیقی های غلط هم بوده است. ما چون در این لحظه زندگی می کنیم، از همین لحظه شکوه داریم. احساس می کنم گذر زمان، موسیقی خوب، صحیح و استاندارد را در جای خودش قرار می دهد و موسیقی ای که شعر، رویکرد، نگاه و آهنگ  زودگذر، سطحی و غلط دارد پایین می رود. تاریخ کاتالیزور بسیار خوبی است.