پدرام
کریمی، مجری و نویسنده و بهزاد حقیقت تهیه‌کننده و مجری در نشستی که در غرفه «صبا» برگزار شد، راجع به مسائل گوناگون در
خصوص اجرا و برنامه‌سازی صحبت کردند.

پدرام
کریمی در مورد انتخاب نامناسب مجری در تلویزیون گفت: در حال حاضر مجری‌ها راحت‌تر
انتخاب می‌شوند ولی یک دگردیسی نسبت به مجریان دهه ۵۰ یا ۶۰ اتفاق افتاد و آن هم
انتخاب مجریان بنابر شرایط و ویژگی‌های مطلوب و مورد نظر فضای رسانه آن دوران بود
که برای ما تعریف و سنگ محکی برای سنجش مجری‌های دیگر شد، اما واقعیت این‌جاست که
در حال حاضر ملاک‌ها و نیازهای رسانه عوض شده است، به‌طور مثال در گذشته صدای زنگ‌دار
دورگه در الویت بود اما امروزه دانش و سواد مجریان و گوینده‌ها مهم‌تر است و پس از
آن صدا، و فن بیان و شاخص‌های دیگر قرار می‌گیرد و به این واسطه انتخاب می‌شوند.

بهزاد حقیقت در پاسخ به این‌که یک مجری خوب کیست،
بیان کرد: یک مجری خوب طبق آن تعاریف و استانداردهایی که وجود دارد چهار ویژگی
یعنی، چهره مناسب، الزاما نه به معنی زیبایی (فتوژنیک یا جذابیت)، صدای مناسب
متناسب با آن برنامه‌ای که اجرا می‌کند، دانش و معلومات لازم که باید به آن توجه
بیشتری شود و در نهایت توانایی اجرای خوب را باید داشته باشد.

او
ادامه داد: اجرا به‌گونه‌ای نوعی بازیگری بوده است به همین دلیل خیلی از مجریان
تلویزیون سر از تئاتر و سینما در آوردند و خوب هم درخشیدند، ولی برعکس آن این طور
نیست، یعنی هر بازیگر خوبی نمی‌تواند یک مجری خوب باشد اما ما گاهی هم شاهدیم که
بعضی‌ها در اجرا بازی نمی‌کنند و بیشتر خودشان هستند. نظر واقعی من در این است که
اجرا هنری بوده که در آن یک مجری باید مجموعه توانایی‌های یک بازیگر را داشته باشد.

کریمی
در تایید صحبت‌های بهزاد حقیقت بیان کرد: بازیگری به آن واسطه که در بعضی از مواقع
باید یک‌سری از احساسات، عواطف و حالات در آن بروز پیدا کند،با اجرا اشتراک دارد. به‌طور
مثال در زمان گفت‌وگو عکس‌العملی که نسبت به طرف مقابلتان نشان می‌دهید یا حسی که در آن لحظه می‌خواهید القا کنید،از همان
دانش بازیگری کمک می‌گیرد.‌ جناب حقیقت برای این دسته از موارد می‌گویند اجرا باید
به بازیگری نزدیک باشد، در غیر این صورت تصنعی می‌شود، یعنی ما شاهدیم بازی
بازیگران در مقابل دوربین قطع و وصل می‌شود و آن تداوم احساسی را که یک مجری باید
داشته باشد، ندارد و همین امر فضای اجرا را از بازیگری جدا می‌کند.

کریمی در مورد دلیل قطع همکاری خود با احسان
ارغوانی و نیمه کاره ماندن برنامه «باغ ملی» گفت: راستش دلیل حرفه‌ای وجود داشت که
چهار قسمت برنامه« باغ ملی» را اجرا نکنم که آن مورد هم حل و فصل شد و انشاله در
فصل جدید آن حضور خواهم داشت.

حقیقت در خصوص فعالیت جدید خود عنوان کرد: با
توجه به تجربه‌ای که در کارگردانی، اجرا و جشنواره‌های موسیقی دارم، همیشه دغدغه
خاصی نسبت به عرصه موسیقی داشته‌ام؛ بدون تعارف باید بگویم که ما در چند زمینه مثل
فضای مجازی و شبکه‌های رسانه‌ای خارجی، در صدا و سیما در حال عقب ماندن از جامعه
هستیم و اتفاق جالبی که از سوی کانال‌های ماهواره‌ای افتاد، این بود که در این چند
سال اخیر همه رویدادهای موسیقی داخل کشور ما را با کیفیت خوب و مطلوبی پوشش می‌دهند
و این تلنگری برای من شد تا برنامه «طرح جام جم» را با نگاهی تازه به تهیه‌کنندگی
و اجرای خودم در نود قسمت و با کم‌ترین ممیز و به صورت سیستماتیک با همکاری صدا و
سیما بسازم. این برنامه ۱۲ آذر به‌صورت زنده از شبکه جهانی جام جم پخش می‌شود.

کریمی در مورد دلیل
پررنگ شدن این روزهای فضای مجازی گفت: به نظرم این سیطره‌ای که در فضای مجازی وجود
دارد، موضوعی اجتناب ناپذیر بوده و به‌دلیل سهل‌الوصول بودن و استفاده راحت از آن
در بین مردم فراگیر شده است.

حقیقت با دعوت مردم به
استفاده درست از فضای مجازی تصریح کرد: صداوسیما و فضای مجازی هرکدام به نوبه خود
رسانه‌ای متفاوت هستند و مردم باید از آن‌ها به‌صورت درست و به‌جا استفاده کنند،
چرا که هرکدام مزیت‌های خاص خودشان را دارند و فناوری و دانش اطلاعات آزاد یقه ما
را می‌گیرد؛خودم به این فضا علاقه دارم اما شرط عقل حکم می‌کند که انسان در هر
ورطه‎ای که حضور دارد جانب احتیاط را رعایت
کند.

کریمی در مورد معضل انتخاب
مجریان جوان در صداوسیما گفت: به‌نظرم افراد باید به سنی برسند که پختگی لازم را
جهت اجرا به‌دست آورند و ما در رسانه‌های دیگر شاهدیم که از افراد موسپید بیشتر
استفاده می‌شود.

حقیقت در تایید صحبت‌های
کریمی اظهار کرد: به‌نظرم این یک جو زدگی و یک اشتباه مدیریتی در سازمان صداوسیما
بوده است که از افراد جوان و بی‌تجربه استفاده می‌کند، من معتقدم باید از افراد
مسن‌تر و باتجربه بهره برد و رسانه باید نسبت به دیدگاه‌های غلط مقاومت کند.

کریمی در مورد فعالیت
جدید خود عنوان کرد: در حال حاضر فیلمنامه «رویای فرانسوی» با تهیه‌کنندگی سیدمحمود
رضوی را در دست دارم که مایل نیستم رسانه‌ای شود، کار دیگر هم «خیابان جمهوری» است
که نگارش آن را به‌تازگی تمام کردم.