داریوش اسدزاده، هنرمند پیشکسوت سینما تئاتر و تلویزیون که سابقه فعالیت
مطبوعاتی و نگارش چند کتاب را در کارنامه خود دارند در گفت‌وگو با خبرنگار «صبا» درباره
اهمیت و تاثیر فعالیت مطبوعات و سینماگران بر یکدیگر گفت: وقتی روزنامه از زمان قاجار
در ایران پیدا شد کمک بسیار بزرگی به جامعه ایران برای اطلاعات یافتن از اخبار روز
کرد. به‌مرور زمان این فعالیت مطبوعاتی در بطن جامعه نضج گرفت و از نظر ادبیات و با
استفاده از نظرات مردم کار به جایی رسید که روزنامه‌ها و نشریات در طول زمان بسیار
زیاد شدند. تا به امروز می‌بینیم که مجله و روزنامه به اندازه‌ای زیاد است که همه با
هر سلیقه‌ای می‌توانند مطالب مورد نیاز خود را به‌راحتی بخوانند.

او افزود: تنوع مطبوعات، افکار عمومی را هدایت می‌کنند و اخبار مملکت
و دنیا را به اطلاع مردم می‌رساند و تاثیر مهمی بر جامعه دارد. هنرمندان هم همیشه به
مطبوعات علاقه داشته‌اند و حتی نمایشنامه‌ها و فیلم‌های زیادی در تاریخ هنر داریم که
موضوع و مضمون آن درباره مطبوعات یا خبرنگاران بوده است. خود من به‌عنوان یک بازیگر،
علاقه به نوشتن دارم و گاهی در روزنامه‌ها نیز در کنار سایر فعالیت‌های نگارشی‌ام مطالبی
منتشر می‌کنم. ضمن این‌که اطلاع‌رسانی فعالیت‌های هنرمندان ازطریق مطبوعات در بهتر
دیده شدن کار آن‌ها بسیار موثر است و این گونه فعالیت‌هاست که رشد فکری یک جامعه را
بالا می‌برد و مردم از همه مسائلی که شاید از آن‌ها اطلاع نداشته باشند مطلع می‌شوند.

اسد‌زاده با اشاره به سابقه فعالیت مطبوعاتی خود گفت: به یاد دارم قبل
از پیروزی انقلاب در مجله «تهران مصور» که متعلق به آقای احمد دهقان بود علاوه بر
فعالیت‌های تئاتری خودم گاهی پاورقی هم می‌نوشتم. آن‌جا در کنار مرحوم ذبیح‌اله منصوری
که در آن‌جا کار می‌کرد بودم و بسیاری از اصول نگارشی را از او یاد گرفتم که مرد بسیار
شریفی بود. در کنار وی در کنار آقایان حسینقلی مستعان و محمود رجا کار می‌کردم و از
همان زمان می‌دیدم که مطبوعات چه تاثیری در معرفی فعالیت‌های هنری به مردم دارند و
باتوجه به همان سابقه‌های مطبوعاتی خودم بود که چند کتاب را در مورد تهران و تاریخ
آن نوشته‌ام.

این هنرمند با اشاره به تاثیر مطبوعات در مسئله اطلاع‌رسانی و انتقال
تجربیات نسل پیشین به جوانان گفت: من شخصا به‌عنوان کسی که در دوره‌ای زیستم و از آن
دوره اطلاعاتی دارم، با نوشتن این اطلاعات به‌صورت کتاب یا مقاله که در مجلات چاپ شود
تلاش می‌کنم دانش و آنچه را که می‌دانم به مردم انتقال دهم و این انتقال دانش مهم‌ترین
اثر مطبوعات است چون مردم از گذشته خود اطلاعات پیدا می‌کنند. افزایش دانش از رسالت‌های
اصلی مطبوعات است برای مثال در اسفندماه سال۱۳۱۸ که اولین سرشماری علمی تهران انجام شد من
یک جوان بودم و به یاد دارم که به دستور مقامات کشوری تمامی مغازه‌ها تعطیل بود. تنها
کارمندان دولت را می‌دیدیم که کوچه به کوچه در تهران آن روزگار که چند محله بیشتر نبود
مشغول سرشماری بودند و آن‌ها را می‌دیدم که دم درها ایستادند و از روی شناسنامه‌ها
مشخصات مردم را در دفاتر خود ثبت می‌کنند آن موقع تهران پانصدهزارنفر جمعیت داشت امروز هشت‌میلیون نفر در این شهر زندگی می‌کنند. تغییرات زیادی در این
سال‌ها در فرهنگ و هنر ما به وجود آمد که من شاهد آن بودم و این‌ها اطلاعاتی است که
دوست دارم به مردم اطلاع بدهم تا از پیشینه و گذشته خود اطلاع داشته باشند و همین اطلاع‌رسانی
مهم‌ترین رسالت مطبوعات است.