به گزارش خبرنگار تجسمی صبا، نهمین دوره رویداد ده روز با عکاسان پس از ۲ سال وقفه با دبیری رامیار منوچهرزاده از ۲۹ مهرماه در همه گالری‌های خانه هنرمندان ایران آغاز می‌شود.

دبیر این‌ رویداد در گفتگو با خبرنگار صبا تشریح کرد: رویداد ده روز با عکاسان ایران برنامه‌ای مستقل زیر نظر انجمن عکاسان ایران است که تا به امروز، و در طول ۱۰ سال گذشته، هشت دوره‌ آن برگزار شده است. این رویداد در یک بازه زمانی ۱۰ روزه کل بستر و فضای خانه هنرمندان را به خود اختصاص می‌دهد. آخرین دوره برگزارشده‌ این رویداد به سال ۱۳۹۸ بر می‌گردد و با توجه به شرایط اپیدمی بیماری کرونا امکان برگزاری آن تا به امروز وجود نداشت. هفت دوره‌ اول برگزاری این رویداد بیشتر یک حالت جشن عکاسانه بود که تمامی شاخه‌های مختلف عکاسی از مطبوعات و خبری گرفته تا تبلیغات را در بر می‌گرفت.

او ادامه داد: از دوره گذشته (یعنی دوره هشتم در سال ۹۸) و با توجه به فعالیت‌های دیگر شاخه‌های عکاسی در قالب انجمن‌های تخصصی، اعضای هیات ‌مدیره انجمن عکاسان ایران تصمیم گرفتند که این برنامه به عکاسی هنری شامل مستند و فاین‌آرت که قالب نمایشگاهی دارد، بپردازد، به این ترتیب، رویکرد ده روز با عکاسان از دوره گذشته تغییر کرد و شاخه‌های دیگر عکاسی در این رویداد حضور نداشتند. پس شکل برگزاری این دوره قاعدتا خیلی توفیر و تفاوتی با دوره گذشته ندارد و همان روش و قاعده تعریف‌شده دوره هشتم است با تغییرات نسبتا جزئی در شکل برگزاری، در حقیقت در دوره هشتم بود که رویکرد ده روز با عکاسان تغییر پیدا کرد.

این عکاس اظهار کرد: در حقیقت رویکرد این دوره ده روز با عکاسان با دوره گذشته أصلا تفاوتی نخواهد داشت و همچون دوره هشتم که ارتباط بیشتری با نهاد آکادمیک برقرار شد و تمرکز بیشتری روی عکاسی مستند و فاین‌آرت اعمال شد، همان روش در دوره نهم (یعنی امسال) دنبال خواهد شد.

او با اشاره به انتقادات درباره نحوه انتخاب برگزیدگان گفت: واقعیتش انتقادات همیشه و در اجرای هر برنامه‌ای وجود دارد و این لزوما مرتبط با این دوره ده روز نیست. انتقاد به دلیل داینامیک بودن این اتفاق و حضور نسل جدیدی است که در حال ورود به بدنه عکاسی و علاقه‌مند به مشارکت و فعایت در این بستر هستند. بخش دیگری از انتقادات به رویکرد هفت دوره گذشته بوده که این‌جا کاری به درست یا غلط بودن آن نداریم و این مصوبه هیات‌مدیره انجمن عکاسان قبلی و جدید است که بنا به هر دلیلی تصمیم به برگزاری این رویداد در قالب و محدوده عکاسی مستند و فاین‌آرت گرفته شده است. به‌هرحال نباید فراموش کرد که در طول سال‌های گذشته به نوعی بین انجمن عکاسان ایران و نسل جدید آکادمیک عکاسی‌‌خوانده و فعال در این عرصه، فاصله به وجود آمده بود و امید داریم این برنامه امکانی برای پرکردن این شکاف از طرف انجمن باشد و فرصتی برای نسل جدید تازه‌نفس که در فقدان بینال‌ها و برنامه‌های مشابه امکان ظهور و بروز پیدا کنند.

دبیر رویداد در ادامه درباره روند انتخاب برگزیدگان توضیح داد: در این قاعده و ساختار تعریف‌شده برای دوره هشتم و این دوره، از شکل فراخوانی که در سال‌های گذشته استفاده شده بود، استفاده نکردیم. در حال حاضر بسیاری از رویدادها و فستیوال‌های مهم هنروعکاسی فاین‌آرت در دنیا برای بالابردن کیفیت برنامه‌ از یک یا چند کیوریتور و یا نامینیتور و نامزد کردن هنرمندان و عکاسان استفاده می‌کنند. پروسه‌ انتخاب عکاسان توسط نامینیتورها که اشخاص شناخته‌شده و مطرح عکاسی هستند بخشی از فیلترینگ و کنترل کیفیت یک رویداد است که متاسفانه غیر از دوره گذشته ده روز با عکاسان در هیچ رویداد هنری دیگری در ایران انجام نشده و این تفاوت‌ در شکل انجام یک رویداد و تفاوت با هفت دوره اول ده روز با عکاسان سوالات فراوانی را در ذهن جامعه عکاسی ایجاد کرده است که به‌مرور شفاف خواهد شد.

او افزود: در این دوره بر خلاف دوره گذشته که چهار نفر نامینیتور داشتیم، ۱۰ نفر عهده‌دار انتخاب عکاسان و نامزدکردن اشخاص شدند که همگی از مهم‌ترین اشخاص عکاسی ایران هستند و جای هیچ بحثی در اعتبار و خوش‌نامی این عزیزان وجود ندارد. این ۱۰ نفر مجاز به معرفی سی نفر بودند (هنرمندان جوانی که از لحاظ موقعیت عکاسی خیلی شناخته شده و مطرح نباشند و تا حد زیادی از این عکاسان شناخت داشته باشند و آگاهانه در معرض معرفی قرارشان دهند) و همزمان کار داوری نامزدها را هم بر عهده داشتند. برخی از نامینیتورها خودخواسته فراخوان دادند و بین اشخاص مورد نظرشان و اشخاص جدید تصمیم به انتخاب گرفتند. نامینیتورها در شکل معرفی آزاد بودند و هر کدام به نحوی با توجه به امکانش در مسیر انتخاب اشخاص با وسواس مخصوص به خود عمل کردند. پس از این مرحله تمامی آثار گردآوری شده در دبیرخانه طبقه‌بندی شد و برای داوری در اختیار خود این ۱۰ نامینیتور قرار داده شد.

منوچهرزاده بیان کرد: انتخاب آثار نامزدها به‌صورت آنلاین در طول ۶ روز با دقت و وسواس بسیار انجام شد و چهل نفر منتخب معرفی شدند. رقابت در انتخاب آثار بسیار بالا بوده و فاصله آثار انتخاب شده و نشده بسیار کم بود. این‌که شاید بعضی از اشخاص که آثارشان راه پیدا نکرده است به نمایشگاه معترض باشند، قطعا دلیلش انرژی و هیجان و شور جوانی است که دلشان می‌خواهد کارشان دیده شود و این لازمه‌ چنین رویدادی است، ولی طبیعتا محدودیت در ارائه امکان نمایش آثار تمامی ۲۰۴ نفر را به ما نمی‌دهد.

این‌ هنرمند درباره مقتضیات خاص این‌ رویداد خاطرنشان کرد: در حال حاضر کم‌تر رویدادی در دنیای هنر و عکاسی در مقیاس جهانی برگزار می‌شود که کیوریتور نداشته باشد و شکل برگزاری فراخوانی تقریبا در بستر رویدادهای جدی و معاصر هنری انجام نمی‌گیرد. این نمایشگاه با توجه به نامینیت‌کردن اشخاص تلاشی است برای حرکت به سمت مقتضیات نمایشگاهی که در حوزه‌ کیوریتوریال تعریف می‌شود و از این‌رو انتخاب هنرمندان برعهده معرفان خواهد بود. این نوع برخورد، باعث ایجاد مسیری مشخص و واضح برای نسل جدید است که خود را در یک مسیر قاعده‌مند به دور از هیجانات کاذب و مسابقه-محور رویکردهای گذشته قرار دهند و با حضور در فضاهای رسمی و نهادی، اعم از دانشگاهی یا فضای گالری‌های خصوصی آثار خود را در معرض نمایش قرار دهند. باید پذیرفت که بسیاری از اشخاص معرفی‌شده در دوره گذشته و قطعا این دوره باوجود شکل فراخوانی حاضر به حضور نخواهند بود، چرا که این یک مرحله گزینشی و آگاهانه از شناخت و معرفی شخص خواهد بود. هنرمند در این شکل اجرایی، موقعیتی ممتازتر از اثر خود خواهد داشت و این یک تعریف معاصر و مشخص و پذیرفته‌شده در جهان معاصر هنر است. این نامینیت‌کردن و بازنگری در آثار یک امکان متفاوت برای ارتباط مستقیم با داورها خواهد بود و آن‌ها عملا سهم بزرگی در اجرا و انتخاب اثر و کیفیت برگزاری در گفتگو و مشورت با هنرمندان ایفا خواهند کرد.

منوچهرزاده در پایان تصریح کرد: این برنامه بی‌نقص نخواهد بود، ولی با تکرار روند خود امکان جریان‌سازی خواهد داشت و الگویی برای حرکت در مسیر درست هنر معاصر و رشد آگاهانه خواهد بود. در هر حال امیدواریم که در این مسیر کم‌خطاتر از قبل باشیم وشاید راهی باز کنیم برای آیندگان و ورود نسل جدید به عکاسی ایران.

ندا زنگینه

انتهای پیام/