به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، نشست خبری نمایش «پدر» نوشته فلوریان زلر با ترجمه حمیدرضا امان‌پور قرایی و مریم حیدری، دراماتورژی مارین ون هولک، و طراحی و کارگردانی آروند دشت آرای، صبح روز دوشنبه ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۱ با حضور آروند دشت آرای کارگردان اثر، رضا کیانیان، سعید چنگیزیان، سوگل خلیق، لیلی رشیدی و مارین ون هولک، بازیگران نمایش «پدر» در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد و علیرضا سعیدی روزنامه نگار هنری و مدیر روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر اجرای نشست خبری را برعهده داشت.

آروند دشت آرای کارگردان نمایش «پدر» درباره حضور در یک نشست خبری در مجموعه تئاتر شهر پس از یک وقفه چندساله به علت شیوع ویروس کرونا بیان کرد: برای برگزاری نشست خبری بعد از وقفه ای که به دلیل کرونا به وجود آمد، ذوق زده هستم چون دوباره می‌توانیم راجع به تئاتر صحبت کنیم و اینگونه حمایت رسانه ها را از نمایش های روی صحنه داشته باشیم.

نویسنده نمایش «لندن، رم، تهران، آمستردام» راجع به دلیل انتخاب نمایشنامه «پدر» برای اجرای صحنه ای بعد از موفقیت فیلم سینمایی آن با بازی آنتونی هاپکینز گفت: نمایش «پدر» را می‌خواستم قبل از کرونا اجرا کنم و از همان موقع، رضا کیانیان را برای این نقش در نظر داشتم. مذاکره ها صورت گرفت و این اثر با موافقت رضا کیانیان شروع شد. «پدر» از بهترین نمایشنامه های فلوریان زلر است و فکر کردم بتوانیم اجرای متفاوتی از آن داشته باشیم. همچنین، منتظر یک بازی متفاوت از رضا کیانیان باشید. من با او بداهه کار کردم که مرا شگفت زده کرد چون نوع نگاه او به بازیگری نزدیک به من است. تمام بازیگران این اثر بسیار همراه بودند و انضباط و انگیزه خوبی داشتند که امروزه این نوع فرهنگ بازیگری را کم داریم چون این روزها تبدیل شدن یک بازیگر به یک نقش، فرو رفتن در آن و همراهی در تمرینات کم پیدا می‌شود.

او افزود: «پدر» متنی پر فرازونشیب است، جدا از اینکه نمایشنامه نیز امکان این را می دهد که کارهای متفاوتی انجام دهید. نمایشنامه «پدر» از فیلمنامه اش درخشان تر است زیرا برای تئاتر نوشته شده است از این‌رو برای خودم و گروهم چالش سخت و پیچیده ای به وجود آورد. این اثر وفادار به متن است و همه فکر می کنند به این روز افتادن و مراقب داشتن برای ما پیش نمی‌آید ولی بالاخره پیش می آید، این نمایش یادآوری اتفاق افتادن این موضوع است و به شکلی مینیمال اجرا می‌شود و همه اجرا روی دوش بازیگر اصلی است.

کارگردان نمایش «بداهه» تئاتر ساختن را کاری طاقت فرسا دانست و گفت: تئاتر ساختن به شکلی که نخواهید کم بگذارید کار طاقت فرسایی شده است و به علت شرایط اقتصادی حاضر دیگر کسی تمایل به سرمایه‌گذاری در تئاتر ندارد. بنابراین به حمایت رسانه ها نیاز داریم تا همه نمایش ها دیده شوند. روزهایی بود که تئاتر یک صفحه کامل در روزنامه ها داشت و الآن هر روز دارد کمتر می شود. باید تئاتر را زنده نگه داشت تا گروه ها از تئاتر کار کردن دل‌زده نشوند.

کارگردان نمایش «باغبان مرگ» درباره حمایت های انجام گرفته از این اثر یادآور شد: کسی نیست از گروه های نمایشی حمایت کند و من پروپوزال ها را برای بسیاری از برندها و موسسه ها فرستادم ولی حمایتی نشد. ما آخرین گروه هایی هستیم که سعی داریم با این حجم تئاتر بسازیم. بلیت ها از یک درصدی کمتر فروش برود بحران اقتصادی برای گروه پدید می‌آید بنابراین من همیشه گفته‌ام تهیه‌کنندگان تئاتر ایران تماشاگران هستند و همه این کارها به عشق ارائه یک تئاتر باکیفیت انجام می‌شود. «پدر» حتی اگر با ظرفیت کامل فروش برود ما باز دچار بحران می شویم و آنها که درصدی هستند، دستمزدی نمی گیرند، از این‌رو تئاتر برای بقا نیاز به حمایت دارد. با پرفروش شدن اجراها در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر، بقیه سالن های تئاتر هم رونق پیدا می کنند چون سالن اصلی تئاتر شهر، قلب تئاتر است. ما امیدواریم این رونق را با این نمایش برای تئاتر ایجاد کنیم.

آروند دشت آرای برنامه های آتی کمپانی فیلم و هنرهای اجرایی ویرگول برای اجرای نمایش «پدر» در خارج از کشور را اینگونه بیان کرد: قرار است به زودی در کشورهای هلند و آلمان اجرا داشته باشیم. همچنین، تور اجرای ایران این نمایش هم در دستور کار است چون تئاترهای خوبی که در تهران اجرا می شوند باید بتوانند در شهرستان های دیگر هم اجرا بروند. خیلی حیف است که این اتفاق نمی‌افتد.

بازیگر نمایش «بداهه» در سخنان پایانی با ارائه مستنداتی به شرح اختلاف رخ داده با ساناز فلاح فرد مترجم اولیه اثر برای اجرای نمایش «پدر» پرداخت و گفت: در صورتی که همچنان اقدامات او ادامه داشته باشد، حق شکایت از مسیر قانونی برای این گروه نمایشی محفوظ است. عددهایی که او برای دستمزد اعلام کرده که پرداخت نشده است، در میان هزینه هایی که برای اجرا داشتیم بسیار اندک است. این ترجمه روانی‌ای را که من لازم داشتم، نداشت بنابراین با ترجمه دیگری جایگزین شد.

من بازیگر بداهه‌گویی هستم

رضا کیانیان در سخنانی درباره بازی در نمایش «پدر» عنوان کرد: کار من بازیگری است و خیلی خوشحالم دارم در این اثر بازی می کنم. سعید چنگیزیان از بازیگران مطرح تئاتر ایران است و فکر می کردیم ایفای یک نقش کوتاه را نپذیرد، همانطور که بقیه این کار را نکردند. اینکه پذیرفت بسیار خوشحال کننده بود چون من خودم هم نقش های کوتاه را بازی می کنم و دوست دارم توانایی های خودم را نشان دهم.

او با اشاره به این نقل از استانیسلاوسکی که «بازیگر است که نقش ها را کوچک و بزرگ می کند»، ادامه داد: بازیگر وقتی بازی در نقشی کوتاه را می پذیرد در حال بزرگ کردن آن اثر است و در واقع دارد به یک اثر در شاخه نمایشی هویت می ‌دهد. عملی که سعید چنگیزیان انجام داد و این نمایش را به آن شکلی که باید می‌شد، زنده کرد.

بازیگر فیلم سینمایی «کفش‌هایم کو؟» ایفای نقش دوباره یک فرد مبتلا به آلزایمر را چالشی برای پذیرفتن این نقش خواند و گفت: من قبلا نقش یک بیمار مبتلا به آلزایمر را در سینما بازی کردم و می‌خواستم ببینم که دوباره هم می توانم این کار را انجام دهم یا نه که این چالش من بود.

کارگردان نمایش «حرفه ای» تمرین در تئاتر و فیلمبرداری در صحنه را مهمترین بخش ها در روند اجرایی نمایش ها و ساخت فیلم ها دانست و توضیح داد: من وقتی تئاتر کار می کنم هیچ کار دیگری نمی کنم چون دوست دارم نقش را خلق کنم و این به تمرکز نیاز دارد. با کار همزمان کردن به این مساله نخواهیم رسید و تنها یک کار کارمندی می شود. باید بتوانم موقع اجرا روی صحنه تماشاگران را میخکوب کنم و بگویم من را بشنو و بفهم. من بازیگر بداهه‌گویی هستم پس نمی توانم با کارگردان های خط کشیده شده کار کنم چون از علی رفیعی یاد گرفتم بازیگر باید صد تا ایده بیاورد تا کارگردان یکی را انتخاب می کند.

بازیگر سریال «سیاوش» راجع به حاشیه های ترجمه استفاده شده در نمایش «پدر» گفت: اگر دوست دارید مطرح شوید من را گروگان نگیرید و از قول من سخن نگویید. من مطرح شده ام و جایزه هایم را گرفته‌ام و بیشتر از این نمی توانم مطرح شوم. در دایرکت اینستاگرام من روزانه صدها پیام می آید و من نمی توانم به همه آنها جواب بدهم. من پیام او را ندیدم و نتوانستم جواب بدهم. می توانست زنگ بزند و حرف بزند. تلفن من را همه خبرنگاران دارند و دیگر یک تلفن عمومی و حتی ملی است.

رضا کیانیان در سخنان پایانی خود از نبودن حمایت دولتی در عرصه تئاتر انتقاد کرد و گفت: دورانی که از تئاتر حمایت می‌شد، گذشت و خواستند تئاتر را کوچک تر کنند. هنوز این فرهنگ که تماشاگر باید برای تئاتر خوب، پول متناسب بدهد مثل غذایی که می خرد، جا نیفتاده است. با فروش همه بلیت ها، دخل و خرج گروه یکسان می‌شود و برای گروه تولید یا عواملی که چند ماه است در این پروژه فعالیت می‌کنند، آورده‌ای نمی‌ماند. همه فکر می کنند فرهنگ باید مجانی در اختیار آنها قرار بگیرد. اینجا من بیش از آنکه نگران بازیگری خودم باشم نگران مسائل دیگر هستم در صورتی که نباید اینطور باشد. تئاتر پیشانی فرهنگ است و اگر بمیرد، همه فرهنگ مُرده است.

سعید چنگیزیان بازیگر این نمایش در سخنان کوتاهی راجع به حضور در نمایش «پدر» اظهار کرد: خوشحالم که بعد از مدت‌ها مشغول بازی در یک اثر دوست داشتنی، نیروبخش و زندگی‌بخش در تئاتر هستم. امیدوارم این پروژه همه معیارهای یک اثر دلنشین، تاثیرگذار و قابل تامل را در نگاه تماشاگران داشته باشد. چالش همیشگی من این است که موثرترین عضو گروه و نه فقط به عنوان یک بازیگر باشم. من در انتخاب نقش هایم دنبال چالش در بازیگری هستم.

نمایشنامه «پدر» به دور از کلیشه اجرا می‌شود

مارین ون هولک بازیگر و دراماتورژ نمایش «پدر» با ابراز ذوق زدگی از اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر گفت: ذوق دارم که برای اولین بار دارم در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر اجرا می‌روم زیرا سالن زیبایی است. همچنین، اولین بار است که با آروند دشت آرای یک اثر از قبل نوشته شده را اجرا می بریم که به نوعی برخلاف پرداخت یک ایده و تکمیل کردن آن برای اجرا بردن در آثار پیشین گروه ویرگول است. من شانس انتخاب نقش خودم را داشتم و کوتاه ترین نقش را انتخاب کردم که نقش شیرینی است.

او ادامه داد: نمایشنامه «پدر» توانایی این را داشت که به سمت سانتی مانتال شدن پیش برود و سعی کردیم ظرافت به خرج بدهیم تا این اتفاق نیافتد و نزدیک به زندگی واقعی و به دور از کلیشه ها باشد. چون زندگی حتی در تلخ ترین لحظه ممکن است خنده آور باشد.

کارگردان نمایش «کروماکی» در انتها در واکنش به خبر ممنوع الفعالیتی نغمه ثمینی نمایشنامه نویس عنوان کرد: با شناختی که از نغمه ثمینی دارم هر کلمه ای که از او منتشر می‌شود باعث رشد مخاطب است و من به عنوان مخاطب از این موضوع که نمی‌تواند فعالیت کند، ناراحت هستم چون این اتفاق حق ما نیست.

سوگل خلیق در سخنان کوتاهی درباره چالش ایفای نقش در «پدر» اظهار کرد: اولین چالش این نقش برای من این بود که همه ما یا با این مشکل یا شبیه این و مربوط به بزرگترها مواجه بودیم یا شدیم یا خواهیم شد. من زمان کوتاهی با همین مشکل درگیر بودم و سخت ترین کار احساساتی نشدن و وارد نکردن تمام آن احساسات در این اثر بود. کاری که قرار است بکنیم خیلی سخت تر از چیزی بود که فکر می‌کردیم. در نهایت، بزرگترین چالش من کنار گذاشتن آنچه بوده و گذشته است و روبه‌رو شدن با این پدر بیمار بود که جلوی من ایستاده است.

لیلی رشیدی حضور آروند دشت آرای در مقام کارگردان و نمایشنامه را دو دلیل اصلی قبول پیشنهاد بازیگری در این اثر بیان کرد و در واکنش به خبر ممنوع الفعالیتی اخیر هنرمندان گفت: ما با هیچ کدام از این سانسورها و ممنوع الکاری ها خوشحال نیستیم ولی یاد گرفته‌ایم به مرور با بزرگتر شدن دایره این محدودیت ها فعالیت کنیم. با این اقدامات داریم موقعیت کاری را از هنرمند می‌گیریم و آن جامعه را از آثار آن هنرمند محروم می‌کنیم. ما دلمان می خواهد مسئولان کنار ما باشند.

فرزاد جمشیددانایی

انتهای پیام/