کاریکاتور از هنرهایی است که هم مردم با آن رابطه برقرار می کنند و هم  خاص ترین حرف ها را از طریق تصویر انتقال می دهد، این هنر در ایران از جایگاه والایی برخوردار بود و اکثر نشریه ها یک کاریکاتوریست خاص خود را داشتند. متاسفانه امروزه دیگر در نشریات این امر جدی گرفته نمی شود.

 از این رو، احمد عربانی درباره علل اصلی بی توجهی به هنر کاریکاتور در مطبوعات به صبا، گفت: در این راستا، سردبیران و روزنامه نگاران از ترس تعطیلی روزنامه های شان بسیار محتاط عمل کنند و یا اینکه این حوزه را خیلی جدی نمی گیرند. چراکه مقوله طنز چند پهلوست و نیاز به تخصص خاصی دارد. از این رو، برای اینکه نشریه ها دچار مشکل نشوند، بسیار با احتیاط عمل می کنند.

وی با تاکید براینکه جایگاه و رسالت کاریکاتور، مطبوعات است، ادامه داد: باتوجه به اینکه پایگاه کاریکاتور مطبوعات است .امروزه ترس مطبوعاتی ها به خاطر تعطیلی نشریات خود، باعث شده تا افراد کم کم از فعالیت در این حوزه  سرباز زنند و این حوزه بسیار ضعیف شده است،همچون  بنده که کمتر کار می کنم. چون علاقه مند هستم، گاهی کار انیمیشن انجام می دهم. متاسفانه سوژه ها ملایم و آبکی شده اند، از این بابت افراد فعال در این حوزه ترجیح می دهند یا کار نکنند یا برای خودشان کار کنند و کار نمایشگاهی بگذارند. 

عربانی راهکار اولیه بهبود این وضعیت را آزادی بیان در کشور دانست و گفت: در حوزه کاریکاتور و طنز نباید سخت گرفت و ملزم به آزادی بیان بیشتری هستیم. چون طنز مقوله ای است که رسانه و مخاطب به آن نیاز دارند. متاسفانه هم اکنون بسیاری از متن ها جدی و خشن شدند. 

این کاریکاتوریست با اشاره به اینکه جامعه امروز، نیازمند تفریح و سرگرمی است، عنوان کرد: فیلم کمدی خوش ساخت و مناسب از سوی مخاطبان مورد استقبال قرار می گیرد. برنامه های تلویزیونی که زیربنای آن طنز باشد، البته نه طنز سخیف و لودگی، بلکه طنز استخوان دار، بدون شک مورد توجه خواهد بود. 

این کارگردان با بیان اینکه جدی گرفته نشدن حرفه کاریکاتور در عرصه مطبوعات منجر به  پایین آمدن تیراژ روزنامه ها خواهد شد، توضیح داد: در کشور باید به این امر برسیم که  کار طنز  از مقوله های مهم در حوزه فرهنگ و هنر است، به گونه ای که تمامی روزنامه های مهم دنیا روی جلد اول مجلات و نشریه های خود کاریکاتور روز دارند،اما متاسفانه در ایران بنابر دلایلی این حوزه ضعیف شده و حیف است.

وی با اشاره به اینکه این ترس ها نشات گرفته از تذکرات وزارت ارشاد است، اضافه کرد: متاسفانه بسیار شاهد تعطیلی روزنامه ها به دلیل یک مطلب طنز بوده ایم. البته  از طرفی هم برخی کاریکاتوریست های جوان ما، به دلیل نبود راهنما و هدایتگر در این حوزه، به صورت خودرو عمل کردند ومتوجه نبودند که انتقاد، با توهین، افترا و تهمت فرق دارد.

وی با اشاره به جوانان فعال در این حوزه، گفت: جوانان نباید به دلیل دلخوری از برخی مسائل آن را از طریق دم دست ترین ناسزاها مطرح کنند. طنز راه و روش خودش را دارد.طنز باید دارای ایهام و فکاهه باشد، هم موجب لبخند مخاطب شود و هم مخاطب را به فکر فرو برد. متاسفانه این گونه اتفاقات چند باری تکرار شده و هنرمندان، مجله و روزنامه ها در مخمصه افتادند، در نتیجه به مرور زمان سردبیران و مدیران نشریه ها دست تنها شدند. بهتر است کمی این ترس ها کنار گذاشته شود، تا این افراد رها نشوند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: قبل انقلاب بنده مشغول فعالیت در یک مجله کاریکاتور بودم.مدیران و موسسان آن مجله به نوعی ما را در زمینه تکنیک های طراحی و سوژه راهنمای و هدایت می کردند، به گونه ای که منجر به افزایش تجربه های مان می شد.