به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، موسیقی نمایش «علمدار» نوشته محمدرضا کوهستانی و کارگردانی حسین پارسایی و تهیهکنندگی و روایتگری پرویز پرستویی، با همراهی ارکستر سمفونیک تهران به رهبری بردیا کیارس و تکخوانی پوریا اخواص براساس سمفونی «علمدار» اثر پوریا خادم از ۱۴ تا ۱۸ شهریور ماه در تالار وحدت روی صحنه میرود.
موسیقی نمایش «علمدار» آنقدر در بخش موسیقی غنی است و بردیا کیارس در مقام رهبر ارکستر چنان جانفشانی های حضرت ابوالفضل عباس (ع) را به زبان موسیقی به تصویر میکشد و فراز و فرودهای حسی گوناگون برای مخاطبان ایجاد می کند که می توان پسوند نمایش «علمدار» را نادیده گرفت و به موسیقی بودن و ماندن «علمدار» اکتفا کرد. سمفونی ای که با دستان توانمند پوریا خادم به رشته تحریر درآمده و شعبدهبازی های بردیا کیارس با چوب رهبری ارکسترش آن را با همراهی نوازندگان سازهای مختلف کوبهای و زهی و گروه آوازی و پوریا اخواص خواننده در قالب صدای موسیقی تجسم می بخشد تا برای تماشاگران تجربه شنیداری دلنشینی پدید آورد.
بخش طراحی حرکت در موسیقی نمایش «علمدار» به دلیل نوع قرارگیری آنها که پایینتر از صحنه ای هستند که گروه نوازندگان در آنجا قرار دارند، باعث میشود تماشای تمام و کمال حرکت آنها روی صحنه برای بینندگان ناممکن باشد چون سرهای مخاطبان ردیف جلویی برای ردیف های پشتی مانع ایجاد می کند. بدین شکل حرکات گروه حرکت اثر به درستی دیده نمی شود که باعث مخدوش شدن پیام مستتر در حرکات برای تماشاگران می شود و ارتباط گرفتن شایسته آنها با اثر را دچار مشکل میکند.
پرویز پرستویی روایت را با صلابت تمام روی صحنه اجرا می کند و نشان می دهد همچنان از آمادگی بدنی و بیانی برای اجرای صحنه ای و زنده در پیشگاه چشم تماشاگران برخوردار است به طوری که شاید روزی دوباره پیشنهاد وسوسهانگیزی او را ترغیب به برگشتن روی صحنه کند، مثل زمانی که پس از ۹ سال دوری از صحنه، در سال ۱۳۸۴ در نمایش «فنز» به کارگردانی محمد رحمانیان روی صحنه رفت؛ اتفاقی که ۱۷ سال از وقوعش می گذرد.
نکته ای که باعث میشود روایتگری پرویز پرستویی از تاثیرگذاری مدنظر باز بماند، متن نوشته شده به قلم محمدرضا کوهستانی است که در اندازه های روایت و اتفاقی که بدان ارجاع می دهد، نیست.
در نهایت، دوباره به این نکته بازمی گردیم که دیگر بخشهای موسیقی نمایش «علمدار» نمیتوانند با بخش موسیقی اثر رقابت کنند و قافیه را می بازند.
فرزاد جمشیددانایی
انتهای پیام/
There are no comments yet