به گزارش خبرنگار تجسمی صبا، این روزها با پخش شدن خبر و تصاویر خشک شدن دریاچه ارومیه، این اتفاق در حوزه محیط زیست موجب نگرانی عده زیادی شده است و هنرمندان نیز از سالهای قبل درباره این موضوع و خطراتی که محیط زیست ایران را تهدید میکند، دست به خلق اثر زدهاند.
در این راستا علیرضا امینمظفری هنرمند هنرهای تجسمی در گفتگو با خبرنگار صبا درباره پرفورمنسی که در دریاچه خشک ارومیه اجرا کرده است، توضیح داد: به واسطه نزدیکی محل زندگی من در بچگی با دریاچه ارومیه، مانند بسیاری از افراد دیگر خاطرات زیادی کنار ساحل و دریاچه ارومیه دارم و همواره در روزهایی که پر آب بود نگاهی اساطیری به این دریاچه داشتم.
او ادامه داد: با گذشت زمان و تغییرات اقلیمی و کمآبی، دریاچه ارومیه روزبهروز خشکتر شد تا اینکه حدودا سال ۹۸ تصمیم گرفتم برای دریاچه ارومیه یک کار هنری انجام دهم به همین دلیل حدود ۸ بار به دریاچه ارومیه سفر کردم و در خاطرم هست که وقتی تصمیم به اجرای یک اثر هنری گرفتم، سعی کردم ایده کار داخل دریاچه در ذهن من شکل بگیرد، درنتیجه ساعتها داخل دریاچه قدم میزدم و فکر میکردم که چه کاری انجام دهم.
این هنرمند تصریح کرد: در آخرین سفری که داشتم، احساس کردم که من فقط باید با چشم بسته و پای برهنه خود را در اختیار دریاچه ارومیه قرار دهم و اجازه دهم طبیعت هر واکنشی که باید را نسبت به کنشهای انسانی نشان دهد.
او درباره کانسپت این پرفورمنس توضیح داد: در نهایت این اتفاقات منجر به اجرای پرفورمنس «مرثیهخوان شوربختی» شد. اجرای این پرفورمنس حدود سه ساعت طول کشید و من در این سه ساعت با چشم بسته و پای برهنه راه افتادم و در دریاچه خشک قدم زدم و زخمهای شدیدی به پاهایم وارد شد. راه رفتن با پای زخمی روی سطح نمک دریاچه ارومیه درد شدیدی را به من تحمیل کرد که این درد را به جان خریدم و زخمها را از طرف طبیعت قبول کردم. به نوعی خواستم نشان دهم که این زخمها در سالهای آتی که دریاچه ارومیه خشک شود در زندگی تمام مردم تاثیرگذار خواهد بود.
این پرفورمر خاطرنشان کرد: پرفورمنس «مرثیهخوان شوربختی» یک هشدار بود در روزهایی که حداقل یک مقدار امید برای نجات دریاچه ارومیه وجود داشت. ما میخواستیم به نسلهای آتی نشان دهیم که با خشک شدن دریاچه و پخش شدن نمک آن در محیط اطراف چه زخمهایی بر وجود انسانها و زندگی انسانی وارد خواهد شد.
امینمظفری در پایان از اجرای یک مجموعه جدید خبر داد و گفت: پس از اینکه ویدیوی ۲۵ دقیقهای این پرفورمنس پخش شود، قصد دارم به تالابها، رودخانهها و دریاچههایی که درحال خشک شدن هستند یا خشک شدهاند بروم و این پرفورمنس را انجام دهم و این اجراها را تبدیل به پروژه ای درباره کمآبی، بیآبی و بحران آب و مشکلات محیط زیست در ایران کنم.
ندا زنگینه
انتهای پیام/
There are no comments yet