سریال «پنچری» به کارگردانی برزو نیکنژاد و تهیهکنندگی
مهران مهام این شبها ساعت ۲۱ از شبکه سهسیما پخش میشود. «پنچری»سریالی با درونمایه
طنز است که به مسائل اجتماعی و مشکلاتی مثل اشتغال، مسکن و ازدواج جوانان، میپردازد.
گرچه «پنچری» سریالی طنز است اما چندان مخاطب را نمیخنداند شاید به این دلیل که بیشتر
به دغدغههای جوانی بهنام قادر میپردازد که مشکلات یکی پس از دیگری سر راهش قرار
میگیرند. رضا داودنژاد بعد از چند سال دوری از تلویزیون، در نقش قادر در این
سریال تلویزیونی ایفای نقش میکند. او این نقش را بعد از سیاوش سریال «پشت کنکوریها»
دوستداشتنیترین نقشی میداند که تا حال در تلویزیون داشته است. رضا داود نژاد در
گفتوگو با «صبا» از فاصله خود با تلویزیون و بازی در این سریال گفته است که در
ادامه میخوانید:
مدتی میان شما و تلویزیون فاصله افتاد. دلیل این فاصله
چه بود؟ درواقع شما سختگیر بودید یا پیشنهادات خوبی به شما داده نشد؟
حدود سهسال درگیر بیماری بودم و بعد از آن هم یک سال بهدنبال
کار خوبی بودم اما این اطمینان وجود نداشت تا به من کار سنگین بسپارند زیرا نگران
این بودند که آیا من سلامتیام را بهدست آوردهام یا خیر؟ تا اینکه برزو نیکنژاد
و مهران مهام به من اعتماد کردند و در سریال «پنچری» شروع بهکار کردم.
شما پیشتر نقش کاراکترهایی را داشتهاید که شیرین بودهاند
اما نقش قادر در «پنچری» با دیگر نقشهایی که تا حال داشتهاید متفاوت است؛ جوان سادهای
که قرار است بخشی از بار طنز سریال را به دوش بکشد و بهگونهای مخاطب را هم عصبی کند.
این نقش را چطور درآوردید و تا چه اندازه به فیلمنامه متکی بودید؟
البته بار طنز داستان روی دوش چند بازیگر است اما باتوجه
به اینکه قادر مدتی را در زندان گذرانده است و اینکه بعد از آزاد شدنش جامعه بهراحتی
او را نمیپذیرد؛ گاهی با او رفتارهای تحقیرآمیزی میشود که او سعی دارد خودش را
ثابت کند و همین مسئله نکته ماجراست. بنابراین تلاش کردیم تا این شخصیت را بهگونهای
شیرین کنیم. این شخصیت که زندان بوده و حالا آزاد شده، عاشق است و میخواهد به
عشقش برسد. درست است که کارهای او حرص مخاطب را درمیآورد ولی آدم بدی نیست و حاضر
است برای رسیدن به عشقش همه چیز را زیر پا بگذارد. قادر همه را دوست دارد و اصلا
به او نمیآید که مهربان نباشد. او از بچگی عاشق دختر خالهاش بوده اما شوهرخالهاش
بهشدت با او مخالف است. قادر به خیلی کارها رو زده است و البته یک سری ضعفها هم
دارد که همه همیشه روی نقطه ضعفهایش دست میگذارند که مثلا رانندگی بلد نیست، کف
پایش صاف است و از این حرفا… همه این وضعیتها جمع شده و قادر را بهوجود آورده
است. برزو نیکنژاد در این داستان قادر را به دقت دیده است، ما با کمک او توانستیم
به شخصیت قادر تب و تاب و بُعد بدهیم. برای بهدست آمدن این نقش، برزو نیکنژاد
خیلی تاثیرگذار بود و تنها کار من نبود.
برزو نیکنژاد چقدر در بداههپردازی دست شما را باز
گذاشت؟ شما چقدر بازیگر بداههپردازی هستید؟
من بداهههایی را بهکار بردم که کاملا در راستای نقشم
بود؛ یعنی اگر کلمه یا حرکتی درست و بهجا بوده آن را انجام دادهام طوری که در
جاهای دیگر تصویربردار میگفت؛ «اینجا هم برای آن حرکتی هم که خودت کردی جا باز
است.» از لحاظ راکورد نگهداشتن شخصیتها خیلی خوب بود. البته من نیز بهشدت روی
نقشم متمرکز شده بودم چون نقش قادر برایم ارزش زیادی داشت. علاوه بر این نیکنژاد
قانون خاص خودش را دارد، مثلا میگوید؛ «ما میخواهیم این دیالوگ را بیان کنیم و حالا
به صحنه برویم تا آرایشش کنیم.» ما هم در صحنه با ظریف پکاری و هر تکنیکی که میدانیم
خوب است به نقش جلا میدهیم در واقع این هنر بازیگر است که به نقش رنگ و لعاب میدهد.
بعد از ایفای نقش سیاوش در سریال«پشت کنکوریها» نقش قادر در تلویزیون دومین نقشی
است که خیلی دوستش دارم.
شما سریالهای مفرح و شادی مانند «پشت کنکوریها» را در کانامهتان داشتهاید،
طوری که هنوز هم مخاطبان نقشآفرینیتان را بهخاطر دارند. آیا مجموعه «پنچری» میتواند
مانند «پشت کنکوریها» در ذهنها بماند؟ و بهزعم شما بازیگران، چرا سریالهای
امروزی مانند سریالهای گذشته دیگر پر مخاطب نیستند؟
بهنظرم مجموعه «پنچری»
مانند «پشت کنکوریها» این قابلیت را دارد که ماندگار شود. سال ۷۹ تا۸۰ سریال «پشت
کنکوریها» را کار کردیم که سال ۸۱ هم پخش شد. زمانی که در پروژهای از کارگردان
گرفته تا نویسنده، تهیهکننده و تمام بازیگران و عوامل پشت صحنه خوب باشند کار هم
خوب و ماندگار از آب در میآید. خوب بودن رابطه نویسنده و کارگردان بسیار مهم است.
اصغر فرهادی و پریسا بختآور نیز تعامل بسیار خوبی داشتند. نکته دیگر این است که
تعداد کانالها در آن زمان محدود بود، شبکههای ماهوارهای آنچنان مورد استقبال
مردم نبود و فضای مجازی مردم را درگیر خود نکرده بود و قاچاق فیلم هم نداشتیم. ۱۶
سال از زمان پخش «پشت کنکوریها» میگذرد. حالا با این ریزش مخاطب و با وجود چهل
تا پنجاه شبکه تلویزیونی آنلاین و حدود صدسریال، یک مجموعه طنز توانسته در ۱۰قسمت
شناخته شود کار بزرگی خیلی کرده است. یک سریال ۲۶ قسمتی مناسبتی آن هم بعد از
افطار قطعا دیده خواهد شد اما سریالی که ۹ شب در فصل تابستانی و در زمانی که همه
مسافرت هستند و ساعت ۹ شب تازه برایشان اول شب محسوب میشود به سختی میتواند
مخاطب جذب کند. الان در قسمت سیزدهم سریال هستیم که اصل قصه در دو هفته آینده رخ
میدهد و این سریال چهلقسمتی است. با این حساب کسانی که در خیابان مرا میبینند
صدایم میزنند و راجع به «پنچری» با من حرف میزنند، نه بهخاطر اینکه عضوی از
این مجموعه هستم ولی ما با وجود این شرایط توانستیم کار بزرگی انجام دهیم و طنز
خوبی را در «پنچری» به نمایش بگذاریم. بههر حال بازیگرانی حرفهای مثل حمید
لولایی، مهران غفوریان، یوسف تیموری، مریم سعادت، برزو نیکنژاد و مهران مهام (که
یکی از موفقترین تهیهکنندههای تلویزیون است) در این کار هستند. «پنچری» حاصل
کاری است که آدمهای حرفهای پشت آن بودهاند. بهنظرم این سریال هم میتواند
مانند «پشت کنکوریها» ماندگار باشد.
آیا این مسئله که سریال
هر شب پخش شود به آن لطمه نمیزند؟آیا بهتر نیست مثل گذشته سریالها هفتهای یک
بار پخش شوند؟
پخش هفتهای یک بار برای
زمانی خوب بود که فقط شبکههای یک و دوسیما را داشتیم و تنها سریالهای«سلطان و
شبان»، «روزی روزگاری» و… پخش میشدند. بعدها شبکههای سه و پنجسیما اضافه شدند
و که آنها هم یک سری برنامه داشتند. بهنظرم طبق موازین کشور که در هر مناسبتی ناگهان
سریال قطع میشود و یا پنجشنبهها تکرار میشود، آدمها از قصه جدا میشوند که در
این شرایط هر شب پخششدن سریالها، اتفاق خوبی است البته اگر با پخش فوتبال و
دیگر برنامهها تداخل پیدا نکند. نکته مهم این است که ما دچار سانسورهای فراوانی
هستیم. ما نباید با خشونت، رابطه جنسی، سیاست، لهجهها و… شوخی داشته باشیم ولی
باید مردم را بخندانیم. مواردی که میتوانیم با آن مردم را بخندانیم خیلی محدود
است اما این کار را به سختی انجام میدهیم. کانالهای خارجی زرق و برق عاشقانه
فراوانی دارد اما در این سریال حتی نمیتوانم قربان صدقه مادرم بروم که آنقدر مرد
است و من به او مامانآقا میگویم و این قربان صدقهها حذف میشود. ما چطور کار
کنیم؟ البته عادت کردهایم و حالا با این شرایط کار میکنیم.
تجربه همکاری با
بازیگران این سریال چطور بود؟ آیا کارکردن در این پروژه برای شما دلچسب بود؟
خیلی دلچسب بود. من پیشتر
سابقه همکاری با بروز نیکنژاد، حمید لولایی و یوسف تیموری را داشتم. این گروه بسیار
گروه خوبی بود که شش ماه در کنار یکدیگر سخت کار کردیم. همچنین تهیهکنندهای که
شعور این کار را داشت جمع بازیگران هم همینطور بود؛ مریم سعادت واقعا در حقم
مادری کرد؛ یعنی هم در حق قادر و هم در حق من و نیز همه بچهها. مهران غفوریان،
یکی از شیرینترین آدمهای کره زمین است و اینکه بخواهیم در کنارش بانمک باشیم
کار خیلی بزرگی است. اشکان اشتیاق، زهره فکورصبور، سولماز غنی، بهزاد شرفیان و…
واقعا خوب بودند مخصوصا گروه پشت صحنه که دلم برای همه آنها تنگ میشود.
بعد از پایان ساخت این
سریال الان مشغول چه کاری هستید؟
صبحت از کاری که خیلی دوستم
دارم شده است و در تدارک این هستم تا کاری از پدرم چه در تلویزیون و چه در سینما
را تهیهکنندگی کنم. البته پروژه «پنچری» تازه تمام شده ولی بیشتر از هر کاری دوست
دارم که تهیهکنندگی کنم.
شما پیشنیه هنری دارید
آیا تصمیم ندارید کارگردانی را تجربه کنید؟
بهنظرم کارگردانی ساحت بسیار
مقدسی دارد و به این راحتی نمیتوان طرفش رفت.
فیلم سینمایی «فراری» کی
اکران میشود؟
«فراری» صددرصد امسال اکران
میشود و درنهایت تا یک ماه آینده تکلیفش مشخص میشود.
گفتید که سه سال به علت
بیماری فعالیتی نداشتید آیا روند درمانتان کامل شده است؟
بله؛ خدارا شکر الان در
سلامتی کامل بهسر میبرم.
اکرم رضاییثانی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است