میلاد نسیمسبحان نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «نفس نکش» که بهزودی در پنجاهمین دوره از جشنواره فیلمهای ژانر وحشت، ترور و فانتزی کورتاس کشور اسپانیا رقابت خواهد کرد٬ در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا از شکلگیری ایده اولیه برای ساخت این اثر٬ گفت: هدف من از همان ابتدای کار بر این مبنا بود که مانند دیگر فیلمهای کوتاه نباشد زیرا اکثر فیلمهای کوتاهی که مشاهده کرده بودم٬ همگی شبیه به هم بودند و بهنظر من خیلی تازه و دستاول نبودند و قاعدتا چون هدفم یک فیلم کوتاه بود٬ دنبال یک ایده بسیار خاص بودم و شکلگیری فیلمنامه این اثر زمانی صورت پذیرفت که تصور یک آدمی که از دهانش دود بیرون میآید٬ مانند یک جرقه به ذهنم رسید و چیز دیگری پیرامون این ایده در ذهنم نبود. هنگامی که این فکر به ذهنم رسید٬ شروع کردم به جستجو لابهلای فیلمهای خارجی تا روی چنین ایدهای٬ قبلا کار نشده باشد و به هیچ عنوان داستان دیگری همانند این موضوع وجود نداشته باشد. از این رو برای هر شخص قابل اعتمادی که ایده مورد نظرم را بیان میکردم٬ مورد تایید قرار میگرفت و آنها را شگفتزده میکرد.
وی درباره مصائب تولید یک اثر فانتزی توضیح داد: اول از همه داستان نویسی برای چنین ژانری٬ بسیار سخت است و از این رو٬ برای چنین کاراکتری که از دهانش دود بیرون میآید٬ داستانهای متفاوتی را به نگارش درآوردیم. به عنوان مثال٬ یکی از داستانهایی که برای چنین شخصیتی نوشته بودیم و در نهایت به نتیجهای نرسیدیم٬ آن بود که آلودگی هوا توسط چنین آدمهایی ایجاد میشد و کارخانهها و ماشینها دودی تولید نمیکردند. به همین سبب نگارش این فیلمنامه حدود یک سالونیم تا ۲ سال زمان برد. سختی دومی که در کار ما مشکل ایجاد کرده بود٬ برداشتهای متفاوتی بود که از داستان این فیلم٬ صورت میگرفت چراکه ترس از ممیزی اثر وجود داشت.
نسیمسبحان با اشاره بر اینکه ساخت «نفس نکش» حدود ۱۰ روز طول کشید٬ بیان کرد: پیش از تولید و فیلمبردای این اثر در نظر داشتم تا آن را در قالب یک اثر سینمایی به عرضه برسانم چراکه داستان این فیلم برخلاف فیلمهای قبلی بنده که در یک لوکیشن ثابت صورت میگرفت٬ در چند جای متفاوت شکل میگرفت و با وجود اینکه این فیلمنامه در قالب یک فیلم کوتاه ساخته شد٬ فرایند تولید آن بسیار متفاوت بود و به عنوان مثال فیلمبرداری آن در چهار لوکیشن متفاوت با فاصله هشتاد کیلومتر از همدیگر انجام شد و یک چالش بسیار بزرگی برای بود. ساخت این اثر برای من همانند ساخت یک کار سینمایی بود و من تنهایی وارد پروژهای شدم که برایم کاملا سینمایی بود. تولید «نفس نکش» حدود ۱۰ روز طول کشید و همه بار این کار٬ از تولید تا صحنه بر دوش من بود.
او درباره حضور این فیلم کوتاه در جشنوارههای بینالمللی و بازخوردهای دریافت شده از سوی مخاطبان خارجی٬ عنوان کرد: حقیقتا بنده به دلیل مشغلههای کاری٬ نمیتوانستم در این جشنوارهها حضور داشته باشم و چون از سوی این جشنوارهها دعوت شده بودم٬ نمایندگانی را به جای خود فرستادم. همچنین نشانههایی که در فیلم «نفس نکش» وجود دارد و نیز به دلیل فضا و لوکیشنی که دارد٬ چندان حس و حال ایرانی ندارد و جهانشمول تر است و به این دلیل دوستانی که از سمت بنده در این فستیوالها حضور داشتند٬ گفتند که بازخوردهای بسیار خوبی دریافت کردند و با وجود قرار گرفتن در کنار فیلمهای انگلیسی٬ آمریکایی و … همگی معتقد بودند که «نفس نکش» از لحاظ ساخت٬ تصویربرداری و تکنیکال از فیلمهای دیگر برتر بوده است. همچنین ایده درخشان فیلم برای مخاطبان بسیار جذاب بوده و مورد پسندشان واقع شده است. همچنین گفتنی است که در کره جنوبی نیز استقبال بسیار خوبی از «نفس نکش» صورت گرفت و در واقع قبل از اینکه بنده اقدامی انجام بدهم و یا فیلم را برای آنها ارسال کنم٬ خودشان برای من دعوتنامه ارسال کردند. همچنین پس از اکران این فیلم در کره جنوبی٬ یک متنی را برای بنده نوشته بودند که در بخشی از این متن آمده بود «این فیلم دارای استعارههای بسیار زیبا و جذاب است.».
این کارگردان و فیلمساز پیام اصلی این فیلم را تشریح کرد: دودی که از دهان کاراکتر خارج میشد٬ به نشانه آزادی بیان در نظر گرفته شد و این شخص٬ تحت تاثیر این پیام درگیر یک سری از اتفاقات میشود و میتوان گفت که تاکنون اکثر تماشاگران به چنین برداشتی از داستان این فیلم رسیدهاند زیرا همانطور که قبلتر گفتم٬ داستان «نفس نکش» یک داستان جهانشمول است. به عنوان مثال تعدادی داور در چین که این فیلم را دیده بودند٬ به بیان خودشان که باور داشتند موضوع «نفس نکش» یک افسانه است٬ همین پیام را دریافت کرده بودند. خوبی این کار این است که مخصوص یک سرزمین نیست و محوریت آن راجع به افرادی است که میخواهند حقیقت را بازگو کنند.
سازنده فیلم کوتاه «او مثل من» در پایان درباره کارهای جدید خود خاطرنشان کرد: هماکنون در حال نگارش یک فیلمنامه برای اثری سینمایی و بلند هستم و امیدوارم که کارها به خوبی پیش برود.
پریسا مقیلان
انتهای پیام/
There are no comments yet