به گزارش خبرگزاری صبا،کسانی که سریال‌های تلویزیونی را دنبال
می‌کنند، بدون شک لیندا کیانی را می‌شناسند. حضور او در تلویزیون از سال ۸۶ و با سریال
«ساعت شنی» شروع شد. او ۹ سال بعد در «من دا نیستم» به کارگردانی حسین پارسایی برای
اولین بار روی صحنه تئاتر رفت و این حضور را سال بعد با نمایش «گستره سکوت» به کارگردانی
امین بهروزی تکرار کرد.

از سال ۹۳ تا ۹۵ کیانی نمایشی روی صحنه
نداشت تا این‌که محمد مساوات با «یافت آباد» این فرصت را برای او فراهم کرد. او در
این نمایش رئالیستی که به شدت به مولتی‌مدیا وابسته است، نقش مهسا، همسر سعید را بازی
می‌کند. دیگر بازیگران این نمایش که نویسندگی و کارگردانی آن بر عهده محمد مساوات است،
تینو صالحى در نقش سعید، احسان بهلولى در نقش رامین، نوشین کریمى در نقش محبوبه، محمد
على‌محمدى در نقش ناصر، رومینا مومنى در نقش نازی، حمیدرضا محمدى در نقش بابک و پوریا
رحیمى‌سام در نقش امیر حسین هستند. کیان قریب و سام کوثری نیز با اسامی خودشان در نقش
فرزندان رامین و محبوبه در ویدئو‌هایی که پخش می‌شود، دیده می‌شوند. این‌ها اهالی خانه‌ای
را می‌سازند که عنصر مسلط بر آن فضای مجازی است. بحران از آن‌جا آغاز می‌شود که جعبه‌ای
مقوایی که در آن، همه مدارک، اوراق بها‌دار و ۳۵۰ میلیون تومان پول نقد بوده است در
حین اسباب کشی گم می‌شود و…

«یافت آباد» تا ۲۸ اردیبهشت، هر شب
ساعت ۱۹:۳۰ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود. آنچه در ادامه
می‌خوانید گفت‌و‌گویی است که با لیندا کیانی به بهانه بازی در نمایشی از محمد مساوات انجام دادیم.

می‌دانیم، زمانی که تصمیم گرفتید
کارتان را به عنوان بازیگر شروع کنید در کلاس‌های آموزشی تحت نظارت محمد‌رضا شریفی‌نیا
و آزیتا حاجیان و کلاس‌های فن بیان و بدن حمید سمندریان و سپس در کلاس‌های مهتاب نصیر‌پور
شرکت کرده‌اید. شما در سال ۸۶ با معرفی شریفی‌نیا وارد مجموعه تلویزیونی «ساعت شنی»
شدید. چه شد که کارتان را با تلویزیون شروع کردید و نه با تئا‌تر؟

رفتن من به آموزشگاه سمندریان بعد از
پخش سریال «ساعت شنی» اتفاق افتاد. آن زمان من دانشجوی مقطع کار‌شناسی ارشد فلسفه بودم
و از نظر زمانی نمی‌توانستم، برنامه‌ای برای شرکت در کلاس‌های دیگر بچینم. بعد از فارغ‌التحصیل
شدن، تصمیم گرفتم به آموزشگاه سمندریان بروم و در دوره‌های بیان و بدن آن شرکت کردم.
در مورد این‌که می‌پرسید چرا با تلویزیون شروع کردم و نه با تئا‌تر؛ باید بگویم واقعا
زمانی که کارم را تازه شروع کرده بودم این‌گونه نبود که من تصمیم بگیرم در چه کاری
باشم و در چه کاری نباشم. منظورم این است که به این صورت نبود که بین پیشنهاد تلویزیون
و تئا‌تر، تلویزیون را انتخاب کنم. (با لبخند) سه، چهار سال است که خودم تصمیم می‌گیرم
که کدام پیشنهاد‌ها را قبول کنم.

در آموزشگاه سمندریان با چه اساتیدی
دوره گذراندید؟

دوره آموزشگاه سمندریان را به صورت
کامل نگذراندم و فقط در کلاس‌های فن بیان و بدن میکائیل شهرستانی شرکت کردم.

سابقه تئاتری شما به مهر ماه سال
۹۲ و حضور در نمایش «من دا نیستم» به کارگردانی حسین پارسایی برمی گردد و بعد از آن
در فروردین و اردیبهشت ۹۳ در «گستره سکوت» به کارگردانی امین بهروزی حضور داشتید؟

«گنجفه» را هم باید اضافه کنید.
نمایشی به کارگردانی نوشین تبریزی که من در اجرای آن در سی و سومین جشنواره تئا‌تر
فجر حضور داشتم. به علت سفر چند ماهه‌ای که برایم پیش آمد، نتوانستم در اجرای عمومی
این نمایش در بهمن و اسفند سال گذشته حضور داشته باشم.

با توجه به این‌که گفتید، نمایش‌های
محمد مساوات و از جمله «خانه وا ده» و «بیضایی» را دیده‌اید، گمان می‌کنید بازی کردن
در نمایش‌های بیو‌مکانیک‌گونه، مانند«خانه وا ده» و «بیضایی»، دشوار‌تر است یا بازی
در نمایش‌های رئالیستی و ناتورالیستی مانند «قصه ظهر جمعه» و «یافت آباد»؟

بازی کردن در نمایش‌هایی مانند «بیضایی»
به نظرم کار خیلی دشواری است. زمانی‌که نمایش «بیضایی» را می‌دیدم، تمام حواسم به این
بود که بازیگران چطور این کار‌ها را انجام می‌دهند. در تمام طول نمایش به جای آن‌ها
استرس داشتم که اگر کوچک‌ترین حرکتی را اشتباه انجام دهند، چه اتفاقی می‌افتد. بی‌اغراق
می‌گویم که در تمام طول آن نمایش اضطراب داشتم. (با خنده) این پیش‌زمینه را گفتم که
بگویم الان،‌‌ همان بازیگران می‌گویند بازی کردن در «یافت آباد» کار خیلی سخت‌تری است.
این نظر شخصی من نیست بلکه بازیگرانی این حرف را می‌زنند که در هر دو نمایش حضور داشته‌اند.

رسیدن به رئالیسمی که در «یافت
آباد» می‌بینیم؛ چقدر زمان برد؟

ما دو ماه تمرین کردیم ولی از نظر من
به تمرین بیشتری احتیاج داشتیم. همین الان هم که اجرایمان شروع شده است هر روز پیش
از اجرا تمریناتمان را انجام می‌دهیم. تمرین ما از ۱۲ بهمن شروع شد و در طول تعطیلات
عید هم ادامه داشت.

محمد مساوات در تمرینات چگونه
کارگردانی بود؟

محمد مساوات به شدت باسواد، زیرک و
دوست داشتنی است. سخت‌گیر است ولی همه جزییات شما را درک می‌کند. در حین تمرین‌ها ناگهان
جمله‌ای در مورد شما می‌گفت که متعجب می‌شدید و فکر می‌کردید چطور جزییات رفتاری شما
را بسیار بهتر از خودتان دیده است. او اول به شکل کلی توضیحی برای ما می‌داد و بعد
وارد جزییات می‌شدیم.

بازخوردهایی که لیندا کیانی بابت
حضور، به عنوان یک چهره تلویزیونی و سینمایی در تئا‌تر گرفته، چگونه بوده است؟

من خیلی به حرف آدم‌ها گوش نمی‌دهم
چون به نظرم برخی از آدم‌ها زنده باد و مرده بادشان به یک معنا است و هیچ فرقی با هم
ندارد.‌‌ همان‌قدر که قربان‌صدقه شما می‌روند به محض این‌که پشتتان را به آن‌ها کنید،
بد گوییتان را می‌کنند. نمایش ما به این صورت است که هر روز ساخته می‌شود و هر روز
پیش می‌رود. (با خنده) طبیعتا این روز‌ها که نمایش جا افتاده است، حرف کسانی که از
کارم تعریف می‌کنند را بیشتر دوست دارم.

پس بازخورد منفی نداشته‌اید؟

همان‌طور که گفتم خیلی برایم مهم نیست.
حرفه من بازیگری است و همیشه در حال تجربه‌ام. اگر این‌گونه باشد پس بازیگران تئا‌تر
هم نباید به تلویزیون بیایند ولی این اتفاق می‌افتد و قدمشان هم روی چشم است. این حرف
به این دلیل برایم مهم نیست که شما هر کاری کنید بالاخره عده‌ای در برابرتان گارد می‌گیرند.

پیشنهاد دیگری برای بازی در تئا‌تر
داشته‌اید یا ترجیح می‌دهید فاصله‌ای بین این کار و کار بعدیتان وجود داشته باشد؟

همان‌طور که اشاره کردم این فاصله خود‌خواسته
نبوده است و موقعیت بازی در تئا‌تر برایم پیش نیامده است. در حال حاضر هم پیشنهاد دیگری
برای بازی در تئا‌تر دارم ولی ترجیح می‌دهم فعلا خبری نشود چون قراردادهایی برای حضور
در کارهای دیگر دارم و نمی‌دانم که می‌توانم در این نمایش حضور داشته باشم یا نه.

در تلویزیون مشغول چه کاری هستید؟

در دو اپیزود از سریال اپیزودیک «چرخ
و فلک» به کارگردانی عزیز‌اله حمیدنژاد و بهرام عظیم‌پور حضور دارم.

چگونگی آشنایی با محمد مساوات

من از طرفداران پرو‌پا قرص نمایش‌های
محمد مساوات هستم. از «بازیخانه قیاس‌الدین مع‌الفارق» به بعد که در سال ۹۱ اجرا شد،
همه کارهای ایشان را دیده‌ام. هم به شدت دوست داشتم با ایشان کار کنم و هم به شدت می‌ترسیدم.
بعد از «گستره سکوت» که در سال ۹۳ در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان اجرا شد، پیام
لاریان تصمیم گرفت نمایشی را روی صحنه ببرد. قرار بود من و محمد علی‌محمدی که در «یافت
آباد» نقش ناصر را بازی می‌کند در آن نمایش همبازی باشیم. آشنایی من و پیام لاریان
از آن‌جا شروع شد. بعد از آن پیام لاریان و محمد قدس زمینه آشنایی من با محمد مساوات
را فراهم کردند.

گفت‌وگو از:نرگس کیانی 

انتهای پیام/