مرجان توجهی/ به گزارش خبرگزاری صبا، در این نمایشگاه ۲۰۵ اثر از هنرمندان
نسل‌های مختلف کشور به نمایش درآمده که بر اساس موضوع این دوره جشنواره که نگاه به
هنر معاصر است؛ هنرمندان دست به آفرینش‌ در عرصه‌های مختلف زده‌اند. این نمایشگاه تا
۱۷ اسفندماه میزبان
علاقمندان به هنر است و بر همین اساس با سه هنرمند از نسل‌های مخلف این رویداد گفت‌و‌گویی
داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

زیبایی‌شناسی فاجعه

بهروز دارش، هنرمند پیشکسوت و نامدار مجسمه سازی کشور درباره اثر ارائه
شده خود در این دوره از جشنواره می‌گوید: این اثر تکه‌ای از جهان را در دل خود دارد.
در واقع طی این اثر من تکه‌ای از جهان را گرفته‌ام که در آن زندگی می‌کنم. این قطعه‌ای
است که جذابیت زیادی دارد و بخشی است که به راحت‌ترین شکل ممکن با آن ارتباط پیدا می‌کنیم.

او در ادامه می‌افزاید: این اثر یک جهان مکثر را نشان داده است که در
اختیار ما نیست. این اثر با استفاده از یک چارچوب فلزی که جوشکاری شده، اجرا شده است.
قسمت میانی این اثر با استفاده از سیم‌های نازک شبکه‌بندی شده و در واقع کار نوعی شکل
هندسی است. در داخل این سیم‌های نازک فرو ریزی چرخ‌هایی را از بالا به پایین می‌بینیم.
این از هم پاشیدگی به سمت پایین است.

دارش تاکید می‌کند: در واقع ریزش چرخ‌ها به سمت پایین نوعی نگاه در دل
خود دارد که از یک سو باعث تاسف و غم است اما از سوی دیگر نوعی زیبایی‌شناسی را در
دل خود دارد. انفجار برج‌های دوقلو آمریکا اگر چه که فاجعه بود و جای تاسف داشت اما
در نوع خود یکی از بزرگ‌ترین نمایش‌های پرفورمنس دنیا بود. نگاه من در این اثر این
است که هر چیزی در دل خود نوعی زیبایی‌شناسی را دارد که شاید در سایه اخلاق کمرنگ شده
است.

او ادامه می‌دهد: در این اثر به وسیله ریزش چرخ‌ها و نور‌پردازی انجام
شده سعی کردم که یک استتیک مرگ را نشان دهم. امروزه اثر هنری وابسته به تکنولوژی است
یعنی یک کار ساده با استفاده از تکنولوژی می‌تواند به یک اثر بصری و هنری تبدیل شود.

این هنرمند مجسمه ساز اظهار می‌کند: این اثر به دنبال القای یک نگاه ایدئولوژیک
یا نصیحت و… نیست بلکه صرفا به دنبال پرداختن به ذات هنر است زیرا خود هنر است که
جذابیت دارد. این یک کار کوچک جذاب است که به دنبال حرف‌های بزرگ نیست.

دارش ادامه می‌دهد: حرف‌های بزرگ را امروزه اینچنین نمی‌توان زد من نیز
به دنبال نمایش احساس درون خود بودم. مرگ جزئی از زندگی است که ما ناچار به پرداختن
به آن هستیم. من نیز در این اثر خواستم بگویم که مرگ نیز زیبایی‌هایی دارد کما این‌که
گاهی ‌ترک یک جمع ناخوشایند بسیار زیبا‌تر از جنگیدن و تحمل آن جمع است.

او این دوره از جشنواره را یک نظرگاه جدید خواند و گفت: ما در این دوره
از جشنواره به دنبال ایجاد فضا برای افرادی هستیم که به صورت میان رشته‌ای فعالیت می‌کنند.
این امر نیازمندی یک جامعه در ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است، لذا هنر نیز به آن
سمت و سو در حرکت است.

این هنرمند تصریح می‌کند: راه آینده هنر در بخش‌های میان رشته‌ای است
زیرا این بخش مواضع صلح جو دارد و امکان گفت‌و‌گو را بین هنرمندان و جامعه هنری ایجاد
می‌کند. ما امروز نیازمند این بخش هستیم تا بتوانیم قفل‌ها را باز کنیم.

دارش با اشاره به اهمیت توجه به هنر مدرن خارج از چارچوب‌ها می‌گوید:
از آن‌جایی که فضاهای مربوط به هنرهای بین رشته‌ای تا امروز کمتر دیده شده بودند، به
نظر می‌رسد که جشنواره کمک شایانی به آن دارد تا این بخش دیده شود. ضمن این‌که چنین
نگاهی یک نیاز است، البته سایر رشته‌ها که هنوز زایش دارند و نوین هستند نیز حضور دارند.

او می‌افزاید: از آنجایی که این دوره از جشنواره سمت و سویی متفاوت دارد،
لذا می‌توان رخدادهای متفاوت هنری را یافت. به نظر من باید کمک کنیم که این بخش در
آینده به سمت تکامل حرکت کند. من معتقدم که هنر ما نیز همچون سایر بخش‌ها در حال التیام
زخم‌ها، جبران لطمه‌ها و گشایش راه‌هاست که این بخش یکی از آنهاست.

این مجسمه‌ساز، آثار این دوره ازجشنواره را دیدنی می‌خواند و می‌گوید:
در این دوره از جشنواره آثار متفاوت و دیدنی وجود دارند که قابل تحسین‌اند.

اتفاق‌های جالب

جواد نوبهار، هنرمند شناخته شده عرصه نقاشی کشور نیز رویکرد این دوره
از جشنواره تجسمی فجر را مثبت می‌داند و می‌گوید: در نگاه کلی اتفاق جالبی در این دوره
از جشنواره رخ داده است که تازگی دارد و تجربه مثبتی است.

او می‌افزاید: این‌که هنرمندان بتوانند از رسانه‌های مختلف برای بیان
خود استفاده کنند از نگاه من بسیار عالی است زیرا رسالت اصلی هنر رساندن مفهوم است
و در این میان تکنیک‌های مختلف وسیله‌ای برای رسیدن به آن هستند.

نوبهار ادامه می‌دهد: در این دوره از جشنواره جای نمایش آثار بخش مدعوین
خالی بود و البته آثار نقاشی از اساتید به نام نیز کمتر دیده می‌شد اما در کل اجرای
این نگاه جدید به نظر من مثبت بود زیرا می‌تواند برای نسل جدید تازگی داشته باشد.

او ادامه این روند را یک نیاز می‌داند و می‌گوید: تازگی این روند می‌تواند
با تداوم در دوره‌های بعدی بهتر دیده و نقایص آن نیز رفع شود لذا امیدوارم با تداوم
آن در دوره‌های بعد شاهد شکوفایی آن باشیم.

نوبهار در باره ارائه اثر «آفت» به این جشنواره توضیح می‌دهد: من در این
دوره اثر «آفت» را از مجموعه «چوپان و شبان» به جشنواره ارائه کردم. کار این اثر از
چند سال پیش آغاز شده است.

او می‌افزاید: این مجموعه با روندی تازه‌تر و رویکردی جدید متفاوت از
شکل‌های تکراری گذشته انجام شده تا حدی که به نظر برخی از دوستان به حروف نگاری نزدیک
شده است البته زمینه ساده است که در صدد غنی‌تر کردن آن هستم.

این هنرمند نقاش ادامه می‌دهد: در اثر «آفت»، چوپانی در گوشه به انزوا
کشیده شده که عصای خود را در آغوش کشیده است و رمه نیز در مقابل او هستند. در این اثر
یک سکوت حاکم است.

نوبهار بیان کرد: وقتی در شمال بودم دیدم که درختان دچار آفت شده‌اند
و این ایده از آن‌جا متولد شد. یقینا اگر زندگی، طبیعت و روحیات ما رسیدگی نشود، دچار
آفت خواهد شد که با انزوا و دور شدن از تلاش برای آن شدت خواهد گرفت.

او می‌افزاید: این کار یک‌ترکیب‌بندی منسجم دارد اما رنگ‌ها محدود‌تر
از گذشته هستند و اثر حزن خاصی در دل خود دارد. این کار البته ادامه دارد تا از این
شکل ساده بگذرد و غنی‌تر شود. ابعاد اثر نیز ۱۲۰ در ۱۲۰ است که به شکل رنگ و روغن کار شده است.

برداشتن محدودیت‌ها

تارا بهبهانی، هنرمند جوان نیز درباره اثر ارائه شده‌اش در هشتمین دوره
از جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی فجر می‌گوید: نام اثر من که در این دوره از جشنواره
شرکت دارد، «رویای باشکوه» است که چندی پیش در بی‌ینال پکن شرکت داشت.

او در ادامه می‌افزاید: این اثر نیز در راستای خط کاری گذشته من است که
روی نقوش ایرانی و شکوه آن دوران کار می‌کنم. در واقع من سعی دارم که کاشی‌های ایرانی
را با فیگور‌ها مخلوط کنم. این اثر نیز یک مادر و فرزند هستند که در رویای باشکوهی
از کاشی‌های ایرانی حل شده‌اند.

بهبهانی درباره متریال استفاده شده در این اثر توضیح می‌دهد: این کار
به صورت رنگ و روغن کار شده است.

این هنرمند نقاش تصریح می‌کند: آن‌چه که برای من مهم است، رونمایی از
تاریخ شکو‌همند گذشته ایران است. ما در گذشته بخشی غنی از هنر را در بخش‌های معماری
و سایر قسمت‌ها داشته‌ایم که من فکر می‌کنم باید این قسمت‌ها را زنده کنیم و با استفاده
از هنر مدرن برای نسل امروز ارائه کنیم تا جذابیت داشته باشد. بر همین اساس نیز من
طی پنج سال گذشته روی همین قسمت با چنین
دیدگاهی کار کرده‌ام و در دوبی و لندن جایزه گرفته‌ام.

او برگزاری این دوره از جشنواره را منسجم‌تر می‌خواند و می‌گوید: این
دوره از جشنواره به نظر من از نظر ساماندهی و برنامه ریزی مرتب‌تر از دوره‌های گذشته
بود، ضمن این‌که داوری‌ها نیز خوب بود البته این‌که افتتاحیه جشنواره شب انجام شد کمی
جای انتقاد داشت.

بهبهانی درباره نحوه اجرای این دوره از جشنواره بیان می‌کند: با توجه
به این‌که ما در سال‌های اخیر بینال و برنامه‌های مهم تجسمی چندانی نداشته‌ایم، می‌توان
گفت که جشنواره فجر یک نقطه عطف برای هنرمندان به شمار می‌رود لذا برداشتن محدودیت‌ها
بسیار موثر است زیرا نباید هنر را محدود کرد.

او می‌افزاید: برداشتن دیوار‌ها در این دوره از جشنواره اتفاق بسیار خوبی
است زیرا ما با نسل جدیدی از هنرمندان رو به رو هستیم که به دنبال ارائه فکر‌ها و ایده‌های
تازه هستند که شاید نتوان آن‌ها را با مدیاهای موجود ارائه کرد لذا برداشتن این محدودیت‌ها،
دست‌های هنرمندان را برای ارائه مفاهیم ذهنیشان باز می‌کند که بسیار خوب است.

این هنرمند در پایان تاکید می‌کند: جشنواره فجر یکی از مهم‌ترین بخش‌ها
برای بروز و ظهور استعدادهای هنرمندان است، لذا بهتر است که این دیوار‌ها برداشته شوند
تا هنرمندان بتوانند آثار خود را بدون محدودیت ارائه کنند.