به گزارش خبرگزاری صبا، عباس غزالی که روز گذشته
در نمایشگاه مطبوعات حاضر شده بود، ساعتی مهمان غرفه صبا شد و با مثبت دانستن فضای
این نمایشگاه و اینکه اهالی رسانه میتوانند در چنین محفلی دور هم جمع شوند به
خبرنگار صبا گفت: “اولین چیزی که همیشه اول به خودم میگویم و بعد به
اطرافیانم توصیه میکنم این است که تا میتوانید کتاب بخوانید. من اهل نصیحت کردن نیستم
اما فکر میکنم کتاب و مطالعه خیلی مهم است حتی بدون اغراق از نان شب هم واجبتر
است”.
غزالی در ادامه از تجربه کار کردن با حمید نعمت
الله گفت و یادآور شد: “کار با حمید نعمت الله خیلی خوشایند بود چرا که پشت دوربین
شش دانگ به همه مسائل صحنه اشراف کامل دارد. به نظرم نعمت الله و هادی مقدم دوست
دو جزء جدا نشدنی و دوست داشتنی هستند. وضعیت سفید یک کار خاطرهانگیز بود که بعد
از گذشت ۵ سال هنوز هم در کوچه و خیابان مرا عمو بهروز صدا میکنند و دیالوگهای
خودم را برایم میگویند”.
غزالی علت وسواساش در انتخاب کار را احترام به
مردم دانست و گفت: “من مدیون مردم هستم و میخواهم کار خوب تحویل بدهم. رسالت
یک هنرمند این است که از تمام تواناییش استفاده کند برای این مردمی که خیلی ارزشمندند”.
او همچنین درباره تجربه حضورش در “اعترافات
ذهن خطرناک من «ساخته هومن سیدی گفت:» این فیلم یک قدم بزرگ و رو به جلو
در راستای اهدافم بود. خوشحالم که با اولین فیلمی که وارد سینما شدم کاندید جایزه
بهترین نقش مکمل شدم. با هومن سیدی قبل از این فیلم دوست بودم و چند بار همبازی
بودیم. برای فیلم اولش «آفریقا» مرا دعوت کرد ولی من مشغول سریال
«وضعیت سفید» بودم و نتوانستم بروم ولی برای فیلم “اعترافات ذهن
خطرناک من” با عشق با هومن کار کردم. به نظرم کارگردانهایی که خود بازیگری
هم میکنند دو نوع هستند: یک دسته که میخواهند تو مثل خودشان بازی کنی و دسته
دیگر کسانی هستند که شرایط را محیا میکنند که تو خودت را بازی کنی، هومن سیدی از
نوع دوم است و من عاشق نوع دوم هستم”.
بازیگر «اعترافات ذهن خطرناک من» از اینکه فیلمش در سینمای هنر و تجربه به نمایش
درآمده کمی ناراحت بود و گفت: “به نظرم این فیلم میتوانست خیلی بیشتر دیده
شود، کاش سینمای هنر و تجربه خیلی زود از بلاتکلیفی در بیاید و به طور جدی به آن
رسیدگی شود”.
غزالی که اخیرا در فیلم «قیچی» ایفای نقش کرده
در رابطه با ویژگیهای این اثر سینمایی یادآور شد: “به نظرم «قیچی» در
جشنوارههای داخلی و خارجی بسیار دیده خواهد شد و این برای من بسیار با ارزش است.
این اثر خاص است چون در زمانی که فیلمسازان ما بیحوصله شدهاند و فیلمنامههای سخت را نمیسازند،
این فیلم قصهای جذاب و پر از لوکیشن دارد که از خانه به قطار و از قطار به جاهای
عجیب و غریبی در ایران میرسد”.
مرتضی فضلعلی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است