سعید سلطانی کارگردانی
است که کارش را از سینما شروع کرد و به تلویزون رسید .این کارگردان با سریال «پس
از باران» توانایی خود را اثبات کرد و پس از آن فعالیتش را به عنوان سریال‌ساز
موفق در تلویزیون ادامه داد و کارهای زیادی را روی آنتن برد. سریال‌هایی مانند «شکرانه»، «مامور بدرقه»،« میعاد در سپیده‌دم» و
دو فصل از مجموعه «ستایش» و ستایش۲» از ساخته‌های اوست. با این کارگردان مطرح
تلویزیون درباره آسیب‌شناسی برنامه‌های تلویزیونی و بحران مخاطب به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

شما در رسانه ملی فعالیت کردید و آثارتان هرکدام در زمان
خودش پرمخاطب بوده است. به‌نظرتان چه عوامل و معیارهایی وجود دارد تا یک اثر پر
مخاطب باشد و به اصطلاح دیده شود؟

وقتى با رویکردى جدید و واقعى از جامعه و مشکلات و مسائل
موجود در آن یک اثر نمایشى تولید و به مخاطب ارائه می‌شود به‌طبع می‌توان انتظار داشت
آن اثر مورد توجه و اقبال عمومى قرار گرفته یا حداقل عنایت آنان را به‌خود جلب کند.
احتمالا این انتظار از آنجا پیش آمده که فاکتور پرداختن به موضوعات جدید یا نگاه تازه
به مشکلات اجتماعى آن‌هم به شکل موثر در اثر موجود بوده است، اما در تلویزیون به‌عنوان
یک رسانه جمعى قدرتمند باید به مولفه‌هاى دیگرى هم توجه کرد. توجه به ویژگی‌هاى خاص
رسانه عمومى توجه به طیف وسیع مخاطبانش است، مخاطبانى که در گستره فرهنگى، قومى و اجتماعى
پهناور این مرز وبوم زندگى می‌کنند. درباره ساخت آثاری که با توجه به ویژگی‌هاى خاص
قومى مردم کشورم ساخته می‌شود حرف نمی‌زنم بلکه می‌خواهم درباره ساخت آثاری که با عنایت
به اشتراکات بسیار آنها باهم ساخته می‌شود بگویم. شاهد این ماجرا هم فهرست آثار موفقى‌ست
که در طول این سال‌ها توجه مخاطبان را به‌خود جلب کرده‌اند. این آثار فارغ از آنکه
با چه زبان، گویش و جغرافیاى میهنى ساخته شده مورد توجه عامه مردم قرار می‌گیرند و
به‌نظرم دلیل این اقبال به‌طور اخص آن است که علاوه بر شناخت سلیقه مخاطب باعث ارتقای
سطح سلیقه او نیز شده و علاوه بر پرداختن به مشکلات و مسائل روز جامعه، او را به آینده
نیز امیدوار کرده است. به ابتداى فهرست بلند خصوصیات آثار موفق، باید دارا بودن قصه
درخور و جذاب را هم اضافه کرد.

به‌غیر از تعداد محدودی سریال که توانسته‌اند پرمخاطب
شوند، دیگر برنامه‌های تلویزیون خنثی هستند و گاهی دیده می‌شود که یک سریال پخش می‌شود
اما کسی خبردار نمی‌شود. با وجود اوضاع بد مالی سازمان صداوسیما و نبود بودجه کافی
چرا مدیران و مسئولان دست به چنین انتخاب‌های می‌زنند؟

مطمئنا مدیران و مسئولان مورد نظر قصد تولید برنامه‌اى که
فاقد کیفیت و جذابیت باشد را ندارند، همه کسانی‌که در این حوزه فعالیت می‌کنند تصمیم
دارند که برنامه‌هاى تولید شده حداقل مورد رضایت گروه مخاطب آن برنامه قرار بگیرد و
معمولا برنامه‌هایى که به گفته شما خنثى هستند با انتخاب کامل ساخته نمى‌شود بلکه این
اتفاق هنگامى رخ مى‌دهد که انگار انتخابى وجود ندارد. به‌طور حتم تعداد سریال‌هایى
که براى مناسبتى خاص باید ساخته شود از قبل مشخص است و همین‌طور هم مجموعه‌ها و سریال‌هایى
که اسپانسرى مقدمات مالى آن‌ را فراهم کرده نیز با بررسى و کارشناسى لازم قرار است
تولید شود. معمولا تا وقتى با این اگاهى پیش رفته‌ایم نتیجه کار حداقل قابل دفاع بوده
است اما وقتى به هزار و یک دلیل قرار می‌شود کار%