رضا آقایی، کارگردان فیلم سینمایی «عینک» در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا درباره ساخت این اثر سینمایی گفت: ایده ساخت این فیلم سال ۹۱ شکل گرفت. در آن ایام مشغول ساخت فیلمی کوتاه بودم اما وقتی کار را شروع کردم متوجه شدم این اثر ظرفیت تبدیل شدن به یک اثر سینمایی را دارد. این کار در سال ۹۵ جلوی دوربین رفت و چند سالی است که آماده پخش شده اما به دلیل شرایط کرونایی فرصت نمایش به آن نرسید تا اینکه در زمان حال فرصت دیده شدن «عینک» فراهم شد. در ساخت و نمایش فیلم مهدی عظیمی تهیه‌کننده فیلم زحمات بسیار کشیدند برای همین از طریق این رسانه از آنها کمال تشکر را دارم.

وی افزود: متاسفانه در سال‌های اخیر توجه چندانی به سینمای کودک نمی‌شود. این موضوع در دو یا سه سال اخیر بسیار جدی‌تر شده است. برای مثال عدم برگزاری جشنواره فیلم کودک گواه بارز این ادعا است. درباره فیلم‌های کودک اضافه کنم فیلم‌هایی نظیر کودک حتی در بحث تبلیغات هم مورد حمایت قرار نمی‌گیرند. این اتفاق برای فیلم «عینک» به روشنی رخ داد. جالب است بدانید «عینک» وقتی در شارجه به نمایش درآمد برای آن تبلیغات شهری در نظر گرفتند اما در ایران حتی یک تبلیغ شهری هم در نظر نگرفتند!

آقایی ادامه داد: وقتی برخورد نامناسب را با «عینک» دیدم بسیار غصه خوردم حتی تصمیم گرفتم دیگر در این ژانر کار نکنم چون وقتی فیلم‌های اینچنینی مورد نظر و توجه مسئولان نیست چرا من در این حوزه کار کنم؟ البته در سینمای کودک هم می شود کار تجاری انجام داد؛ آثاری که در آن هیچ اندیشه و تفکری وجود نداشته باشد. ترجیح من در سینما آثاری است که در آن مضامین دینی جزو اولویت‌هاست.

این کارگردان در پاسخ به این سوال که پیام و مضمون «عینک» چیست؟ گفت: این فیلم یک جمله را مد نظر دارد. «همدلی از همزبانی بهتر است». بارها روی چنین کلامی سخن رانده شده اما معمولاً توصیفاتی که از این امر می‌شود شکلی شعاری دارد ولی تلاشم این بوده در قالب داستانی کودکانه به این موضوع بپردازم. چرایی انتخاب گویش کودکانه برای بیان این مفهوم نیز صداقتی است که در این شکل از فیلمسازی وجود دارد؛ و می‌تواند روی مخاطب تاثیر بسیار خوبی گذارد.

این فیلمساز در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: در فیلمسازی کودک به سینمایی از جنس کارهای مجید مجیدی به ویژه «بچه‌های آسمان» علاقمند هستم البته هیچگاه در پی تقلید از سبک خاصی نبوده‌ام. در این میان فیلم‌هایی نظیر «بادکنک سفید» را هم دوست دارم. این فیلم‌ها کارهای بسیار شریفی در سینمای کودک هستند و هیچگاه مخاطب از دیدن آنها خسته نخواهد شد.

وی درباره روند انتخاب بازیگران فیلم هم چنین توضیح داد: برای انتخاب بازیگران، نزدیک به ۱۰۰۰ کودک را تست زدیم حتی برای انتخاب کودک افغانی تا مشهد نیز رفتم. به هر حال از میان تمامی گزینه‌هایی که در اختیارمان بود به بازیگران فعلی رسیدیم. خوشحالم این بچه ها در فیلم ظرفیتی را از خود نشان دادند که امروز می‌توان از این فیلم دفاع کرد.

آقایی در انتها تاکید کرد: شاید این سوال در ذهن پیش بیاید چرا از بازیگران چهره در فیلم بهره نبردیم. ابتدا اینکه کارهایی نظیر «عینک» به گونه‌ای هستند که بازیگران مطرح چندان برای آن مناسب نیستند. نکته بعد به محدودیت‌های مالی بر می‌گردد که در این دست تولیدات وجود دارد و دست ما را برای انتخاب‌های بیشتر بسته نگه می‌دارد.