«موج‌های خفته» عنوان این مجموعه است؛ طاهره الله‌دادیان متولد ۱۳۴۹ حائز رتبه برتر نقاشی خط در جشنواره شمسه و رتبه اول نستعلیق در جشنواره کتابت اسما حضرت معصومه را در کارنامه دارد و آثارش در کشورهای مختلفی مانند ایتالیا، ترکیه، کانادا، امارات و… به نمایش درآمده است.

در آستانه این نمایشگاه، محبوبه کاظمی دولابی (مدیر نگارخانه ترانه باران) متنی را در صفحه شخصی‌اش به اشتراک گذاشته است. او نوشته است:

«روزهای سرد و سخت است که بدون تعارف حال هیچکس خوش نیست.

آری، « سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت/ سرها در گریبان است/ کسی سر بر نَیارَد کرد پاسخ گفتن و دیدارِ یاران را…/ وگر دستِ محبّت سویِ کس یازی/ به اکراه آوَرَد دست از بغلْ بیرون/ که سرما سختْ سوزان است…/ هوا بس ناجوانمردانه سرد است …/ غبارآلوده مهر و ماه/ زمستان است.»

به نگاه من، در این وانفسا «ما مردم» باید بیش از همیشه به یکدیگر و به همه فکر کنیم؛ انسانیت حکم می‌کند «همه مردم» را ببینیم؛ و به زعم من برای سفره‌هایی که از همیشه کوچک‌تر و خالی‌تر است به سهم خود چاره اندیشی کنیم.

بخشی از جامعه هنری معترض‌اند و معتقدند نباید این روزها فعالیت هنری داشت اما حتمن این عده از معیشت هنرمندان هم باخبرند و می‌دانند در این گرانی و تورم که خط فقر اکثریت هنرمندان و خانواده‌های آنان را بلعیده ادامه شرایط کنونی بسیار دشوار است.

دیگر مشاغل، این روزها مشغول کارند اما به خصوص جامعه تجسمی در سکوت و تعلیق؟!

جالب اینکه تجسمی در تمام این سال‌ها کم‌ترین برخورداری از دولت‌ها را داشته و روی پای خود به عنوان شغل مستقل و بخش خصوصی ایستاده است.

غیر از ضرورت تامین هزینه‌های زندگی از رهگذر برپایی نمایشگاه و فروش حتی اندک آثار هنری، هنر را درمان می‌دانم، به عنوان واگو کننده دردهای مردمی که صدای‌شان در جامعه شنیده نمی‌شود.

کاظمی دولابی افزوده است: انفعال و خالی ماندن صحنه را زیبنده هنر و هنرمند نمی‌دانم و اتفاقن معتقدم آن‌ها که هنر را دوست نمی‌دارند و همواره خواهان تحدید فعالیت‌های هنری بودند از این سکون و تعطیلی خرسندند و رضایت قلبی دارند.

اگر رسم‌مان شنیدن و درک کردن هم است، به انتخاب هم نوع و همکار خود احترام بگذاریم و آیین «قضاوت نکنیم» را ملکه ذهن کنیم؛ توهین و برچسب زدن، روشنایی چراغ روح را می‌کشد و به تن جامعه ترک می‌اندازد.

«… دمت گرم و سرت خوش باد

سلامم را تو پاسخ گوی، در بگشای…»

بیاییم چون اخوان ثالث بزرگ، نگذاریم در سرمای زمستان دست دوست یخ بزند، به هم شجاعت و جسارت دهیم و مانند همه مشاغلی که مشغول کارند پرچم هنر را بالا بریم و هر یک در حد توان خویش برای هنرمندان عزیز و جامعه هنری قدمی برداریم.

در این روزگار و تنگنای بی‌سابقه گذران زندگی، جا خالی دادن و بسته نگه داشتن درب گالری ظلم مضاعف به هنرمندان است؛ «بنی آدم اعضای یکدیگرند» و برای تحقق این شعار جهانی ایرانی پیش قدم باشیم.

گالری ترانه باران با نام پروردگار جان و خرد با چنین نگاهی با برپایی نمایشگاهی از یک زن هنرمند شایسته خلاق ستایش شده، بانو طاهره الله دادیان از ۲۳ دی ۱۴۰۱ فعالیت خویش را از سر می‌گیرد و خواهان دست همراهی همه هنرمندان عزیز، همکاران گرانقدر، مجموعه داران ارجمند و همه حمایت کنندگان و دوستداران سخاوتمند هنر ایران زمین است.

با افتخار شما را چشم در راهیم… »