به گزارش خبرنگار سینما صبا، فضا تاریک است پس از کمی درنگ نور پرده نقره ای مردمک چشمت را بزرگ و کوچک می کند و حالا با قهرمانی رو به رو هستید که از دل روایت ها و تاریخ شفاهی بیرون آمده است، او همان فرد ارتشی است که در طول دوران دفاع مقدس به دست عراقی ها و بعد مجاهدین خلق می افتد. مجید صالحی را می گویم، مرد جوشکار ارتشی که تا آخرین لحظه پای هم بندی های خود می ماند، همانطور که مجد پای نقش فیلم سینمایی «شماره ۱۰» می ایستد. البته نظرات متفاوت است برخی ها به شدت علاقمندش می شوند و برخی دیگر بیزار از آن.

 فیلم سینمایی «شماره ۱۰» به تهیه کنندگی ابراهیم اصغری و کارگردانی حمید زرگر نژاد روایت و زاویه نگاهی نو به جنگ تحمیلی خشونت بار است که در فضاسازی و انتخاب لوکیشن، طراحی دکور، صحنه، صدابرداری و گریم کم نگذاشته و مخاطب را با خود می کشاند.

این فیلم که جزو جدیدترین آثار بنیاد سینمایی فارابی ست، واقعی و براساس مستندات نبود اگر اینگونه بود تا کنون نام و روایت او را مانند چندین جانباز و ایثارگر دیگر نمی دانستیم و یا حتی درباره او نشنیده ایم اما این را با قاطعیت می توان گفت درام در این اثر همواره ادامه داشت چه برای آن هایی که دوستش داشتند و برای شان باورپذیر بود، چه برای آن هایی که احساس می کردند این فیلم کپی برداری از آثار خارجیست و وقت شان را هدر داده اند.

شکنجه ها و موقعیت های فرار دایما اضطراب، حس خشم، نفرت و دلسوزی را القا می کرد و گویی مخاطب در لحظه همه این حس ها را یک جا داشت. خاستگاه این فیلم نیز چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر است و به هر حال «شماره ۱۰» با خود قهرمانی را به میدان آورده است که باید ببینیم در این رقابت چیزی عایدش می شود یا خیر.