مصطفی محمودی روزنامه نگار و منتقد سینما؛ درگفت و گو با خبرنگار سینما صبا؛ سطح نازل فیلم هایی سینمایی چند ساله اخیر را عامل اصلی مشکلات اکران دانست و گفت:  متاسفانه در یک دهه اخیر سطح نازل فیلم‌های کمدی و اجتماعی که درسینماهای ما اکران شده است، ضربات جبران ناپذیری را به سینما و مخاطب وارد کرده است. این ضربات به سینما  در حدی بوده است که در یکی دو سال اخیر سینما مخاطب خود را از دست داده است. مهمترین ضربه ای هم که به مخاطب  زده است،  کاهش سلیقه فرهنگی مخاطب بوده و سلیقه فرهنگی مخاطب را تنزل داده است.

او به نسبت فیلم‌های جشنواره امسال با جذب مخاطب اکران نوروزی اشاره کرد و گفت: فیلم‌هایی که در جشنواره چهل و یکم به نمایش درآمد، واجد نکات مثبت و منفی زیادی بود، اما این آثار با  سطح سلیقه ای که  پیش از این  فیلم‌های هجو و کمدی و اجتماعی نازل به وجود آوردند کار سختی را برای بازگشت مخاطب به سینما در پیش دارند. یعنی فارغ از کیفیت‌شان که خوب، متوسط و حتی ضعیف بود,  که ویژگی هر جشنواره‌ای است؛  الان با این ذائقه  تنزل داده شده مخاطب؛ برای همه فیلم‌های جشنواره، دیده شدن کار سختی است. از طرف دیگر فراموش نکنیم  زمزمه‌ای مبنی بر افزایش  قیمت بلیت سینماها شنیده می‌شود که این هم دغدغه دیگری است که قبل از انتخاب فیلم‌ها برای اکران نوروزی باید به آن پرداخت. چرا که افزایش حداقلی قیمت بلیت سینماها به طور قطع، ریزش مخاطب را در کل اکران سالانه  دربرخواهد داشت.

محمودی هم‌زمانی نوروز با ایام ماه مبارک رمضان را یکی دیگر از عوامل  کاهش مخاطب خواند و ادامه داد: اگر قرار باشد اتفاقی در جذب مخاطب بیافتد، در نوبت‌های بعد از افطار است که یک یا دو نوبت نمایش داریم.  یعنی در نهایت چهار تا پنج نوبت نمایش را از دست می‌دهیم.  دید و بازدیدها و سفرهای  نوروزی را هم باید به آن اضا فه کرد. به نظرم در این وضعیت ویژه باید به  راهکارهای جدی‌‍تر اندیشید،  چرا که طرح افطار تا سحرهم تمهیدی است که شاید در زمان خودش می‌توانست اثرگذار باشد، ولی درشرایط  کنونی با وجود وی.او.دی‌ها و پلتفرم‌های متعدد بعید می‌دانم طرح افطار تا سحر بتواند جوابگو باشد.

او در خصوص دیدگاهی که این روزها درباره حضور فیلم‌های جا مانده از اکران و حتی فیلم‌های توقیفی وجود دارد، گفت:  برخی معتقدند فیلم‌هایی که در صف اکران مانده‌اند یا فیلم‌های توقیفی، می‌توانند شوکی در اکران نورزی ایجاد کند. این در حالی است که نمی‌توان نظر چندان قاطعی به این دیدگاه داشت. شاید فیلمی با رفع توقیف شوکی به اکران بدهد، ولی اکران این فیلم نقش مسکن دارد. چرا که مساله ریزش مخاطب را باید ریشه ای حل کرد.  ما چندین فیلم داریم که به هر دلیلی هنوز مجوز اکران نگرفته‌اند. اگر این چند فیلم مجوز بگیرند و اکران شوند در ادامه قرار است چه اتفاقی بیافتد. بعد از آن قرار است سیاستگذاران ما در معاونت سینمایی و وزرات ارشاد چه نسخه‌ای را تجویز کنند؟ سینمادار، تهیه کننده و پخش‌کننده برای این که مردم به سمت سالن‌های سینما جذب شوند چه تمهیداتی را باید به کار بگیرند؟ این‌ها چالش هایی است که بی پاسخ  مانده است.

محمودی در پایان افزود: ما باید تلاش کنیم مخاطب بتواند ارتباط منطقی تر، گسترده تر و مستمرتری با اکران پیدا کند. تا زمانی که این اتفاق نیافتد ما در حوزه ی اکران دچار مشکل خواهیم بود و این مشکل تنها به اکران نوروزی ختم نمی شود. در نهایت با وجود اینکه فیم هایی که در حال حاضر روی پرده هستند درخواست ادامه اکران داده اند، فکر می‌کنم با حضور فیلم «غریب» و «کت چرمی» اتفاق های بهتری در اکران نورزوی رقم بخورد. ولی ما نباید هیچ چیز را به قضا و قدر بسپاریم. بلکه باید برنامه‌ریزی داشته باشیم. سینمادار ما باید اهرم‌های جذب و جلب مخاطب را داشته باشد. پخش کننده باید شیوه‌های نوین پخش و تبلیغات را پیدا کند تا مخاطب ترغیب شود. در نهایت زنجیره سینماگرها باید دست به نوآوری و تلاش بیشتر بزنند.