به گزارش صبا، این شاعر پرآوازه، امروز(۲۳ اسفند) در سن ۷۹ سالگی، آخرین غزل زندگی‌اش را سرود و برای همیشه دار فانی را وداع گفت.

محمد جواد محبت متولد سال ۱۳۲۲ در کرمانشاه بود. معلم باصفایی که در کنار معلمی یک عمر شاعرانه زندگی کرد و اشعارش ردی از خاطره در ذهن تک تک مردمان این سرزمین به جای گذاشته.

قصه «دو کاج» را تقریبا همه مردم ایران زمین شنیده‌اند، دو کاجی که نماد مردی و نامردی در روزگار ما بودند و قصه‌شان را بسیاری از کودکان این سرزمین با شعر معروف «محبت» از برکرده‌اند.

«کوبی کجاست؟» اولین سروده آقا معلم بود. شعری که سختی‌ها و رنج‌های دخترکِ دانش‌آموزش «کوبی» را روایت می‌کرد و همین سروده کوتاهِ از سر دلسوزی و محبت، سرآغاز یک عمر شاعری «محبت» شد.

محبت سالیان سال شعر سرود و معلمی کرد. از «خیمه‌های عاشورا» و «گریه دل ناصبوران» گفت و از «موج عطرهای بهشتی» سرود و «رگبار کلماتش» به «کوچه باغ آسمان» رسید، از «خاطرات سبز» برای نوجوانان سرود و از «از مرزهای فریاد» برای انقلابیون شاعرانه گفت.

اشعار محبت عجیب به دل می‌نشیند و همین باعث شد که محبت یکی از شاعران ایرانی باشد که جایزه شعر فروغ به او اختصاص پیدا کرد.