به گزارش خبرنگار سینما صبا اگر خاطرتان باشد، در ایام نوروز به معرفی آثار سینمایی می‌پرداختیم. حال این امر در هر آخر هفته با عنوان «هر هفته یک فیلم با صبا» به بقای خود ادامه خواهد داد. شروع این مسیر با فیلم «پس از ساعات اداری» محصول سال ۱۹۸۵ به کارگردانی مارتین اسکورسیزی است. اسکورسیزی با «راننده تاکسی»، «رفقای خوب» و در سال‌های بعدتر با «رفتگان»، «جزیره شاتر» و شناخته می‌شود.‌ بسیار فیلم‌های دیگری هم هستند که می‌توان اسکورسیزی را با آن‌ها شناخت. اما آنطور که باید و شاید دیده نشده‌اند!

«پس از ساعات اداری» یکی از آن فیلم‌هاست. این اثر قصه شخصی به نام «پال هکت» که برای یک قرار ملاقات به محله سوهو می‌آید را روایت می‌کند. درگیری‌ و بدبیاری‌های هکت در محله سوهو مانع او از برگشتن به خانه‌اش می‌شود‌‌. در یک شب طولانی پال هکت‌ گرفتار موقعیت‌هایی می‌شود که حتی به خواب آدمی هم نمی‌آیند.

اتفاقاتی که برای پال‌ ‌هکت می‌افتد توده‌ای عظیم از بدشانسی و گرفتاری است. توده‌ای که مسلسل‌وار و پشت سر هم به سمت او سرازیر می‌شود. حجم زیاد این اتفاقات در کلیت ماجرا مخاطب را سردرگم و به اصطلاح زده نمی‌کند. بلکه با یک فاصله‌گذاری درست او را به خنده و سپس به خشم می‌اندازد. به همین علت عنوان کمدی سیاه کاملا برازنده فیلم «پس از ساعات اداری» است. در فیلم‌های دیگر خصوصا آن‌هایی که با درون‌مایه رئالیسم اجتماعی ساخته می‌شوند، توالی و تعدد رویدادها -آن هم در زمان‌های متفاوت- بیننده را از اثر دور کرده و یا به بیانی دیگر او را سردرگم می‌کند. از طرفی ساختارهای روایی در این ‌گونه آثار شکل نمی‌گیرند. زمان نیز در فیلم «پس از ساعات اداری» به ساختار و فرم کمک می‌کند. توالی رخ‌دادهای متعدد آن هم تنها در یک شب نسبتی که مخاطب با فیلم برقرار می‌کند را قوی‌تر خواهد کرد. رخ‌دادهایی که سراسرِ شب را به یک کابوس مبدل می‌کند!