به گزارش صبا، نقل قول‌های زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانه‌های مختلف در روز جمعه ۱۲ خرداد ۱۴۰۲ گردآوری شده‌ است.

٭٭٭ احمد نجفی (بازیگر): این سینما باید وسیع‌تر، داناترو متنوع‌تر باشد؛ امروز عمدتا روی فیلم‌های اجتماعی مانور می‌دهیم و در مورد سینمای ملی حرفی نمی‌زنیم. آیا همه سینمای ملی همین است؟ فقر و بدبختی و زجر و دروغ و ریا و فساد؟ اشکالی ندارد این فیلم‌ها ساخته شود اما آیا همه سینمای ما همین است؟ پهلوان نداریم؟ قهرمان نداریم؟ اندیشه تاریخی فیلمسازی و رمان‌ها و قهرمانی‌های‌مان کجاست؟ شاید در سال یکی دو فیلم در مورد دفاع مقدس این موضوعات را نشان دهند اما عمومیت ندارد./ایرنا
*** اوشان محمودی (کارگردان): واقعا مخاطب ما چرا باید پول بلیت بدهد و بیاید و یک صندلی روی صحنه ببیند که با نوری موضعی روشن شده است؟ بعد بازیگر روی صندلی برود و دیالوگی بگویید و در نهایت بگوییم فلان اثر روی صحنه است. مخاطب امروز ما باهوش است و کار خوب را از بد تشخیص می‌دهد. چرا می‌گوییم تئاتر ما در دهه هشتاد مقداری موفق بوده است؟ دلیلش این است که در آن مقطع اینترنت هنوز به زندگی و سبد کالای مردم وارد نشده بود، بنابراین مخاطب از دنیا و اتفاقات روز خبر نداشت. اما الان اینطور نیست. مخاطب امروز با توجه به مطالعات و شواهدی که دارد آگاه است و دیگر نمی‌توان او را گول زد. مخاطب امروز به سالن می‌آید تا چیزی بدیع و جدید ببیند. او می‌آید که شعبده ببیند و محصور شود. برای اجرا تلاش کردیم همه مشکلات موجود را با خلاقیت‌ها جایگزین کنیم. شانسی که داشتیم این بود که قبل‌تر «گربه نره و روباه مکار» را در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برده بودیم و آن اجراها برای ما بیست و یک شب تمرین بود. اما در ادامه، واقعیت برایم خیلی تلخ است که تئاتر شهر حال بدی دارد و به این روز افتاده است. انگار تئاتر شهر فقط از بیرون قشنگ است./ ایلنا
٭٭٭ دیبا سمن (نویسنده و بازیگر): برای نمایشنامه «نقطه ویرگول»، من یک دیالوگ را که صحبت محاوره خودمان بود، گفتم. آقای سفیری گفتند این دیالوگ را ادامه بده و داستان یا خاطره تعریف کن. بعد شروع به نوشتن این حرف‌ها کردیم. در ادامه نیز باید به پرورش و دیده شدن کاراکتر اصلی نمایش فکر و به او توجه می‌کردیم. در پایان از حدود ۱۰۰ صفحه متن به یک نمایشنامه ۴۰ دقیقه‌ای رسیدیم./ایران‌تئاتر
٭٭٭ رضا فیاضی (بازیگر): بسیاری از مخاطبان با تلویزیون ارتباط خاصی ندارند و باید رسانه ملی با سایر مدیا برابر باشند باید آزادی نسبی به لحاظ پوشش، روابط اجتماعی و … در تلویزیون وجود داشته باشد اما خب چنین شرایطی وجود ندارد. تلویزیون اگر به دنبال جذب مخاطب و تماشاگر خودش است باید به رقابت با شبکه‌های نمایش خانگی بپردازد اکنون تمام سریال‌هایی که در پلتفرم ها در حال پخش هستند با ایفای نقش بازیگران ایرانی داخل کشور است چطور می‌توانیم برخی ممیزی‌ها را در مدیوم‌های نمایشی نداشته باشیم اما در رسانه ملی این ممیزی‌ها به شکل پر رنگ وجود دارند؟ اگر قرار است برخی مصوبات و قوانین در سریال ها و فیلم ها وجود داشته باشد باید شرایط یکسانی برای رسانه ملی و سایر مدیوم‌ها برقرار شود./برنا

٭٭٭ علیرضا محمودی ایرانمهر (نویسنده): نویسندگان امروز بیشتر از نگارش رمان به روایت تاریخ می‌پردازند و از بازآفرینی هنری آن غافلند. رمان تاریخی باید به گونه‌ای نوشته شود که اصل آن با متون استنادی همخوان باشد و در عین حال از عنصر خیال و جذابیت هنری نیز در آن استفاده شود./ ایبنا