به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی صبا؛ اصفهان نصف جهان است. این جمله‌ای است که نه تنها همه ایرانیان بلکه همه جهانیان در طول زندگی خودشان حتما فقط برای یک بار هم که شده، شنیده باشند.
اما به راستی نصف جهان از دید اصفهانی‌ها چه مفهومی دارد؟ در واقع اصفهانی‌ها تا چه اندازه با شهر خودشان آشنا هستند؟

اصفهان یکجور‌هایی شهر عشق است

معمارپور دختری است که به گفته خودش ساکن اصفهان نیست، ولی عاشق اصفهان است. او از بچگی به خاطر مادربزرگ، پدربزرگ، خاله‌ها و دایی‌هایش که در اصفهان زندگی می‌کردند، به طور مداوم به نصف جهان سفر کرده و یکجور‌هایی در اصفهان بزرگ شده است.

معمارپور می‌گوید اصفهان از دید مردم خودش، یکجور‌هایی شهر عشق است و تا عشق نباشد، چیز دیگری هم نیست. عشق بود که خاتم‌کاری و میناکاری را به وجود آورد.

از نظر معمارپور که به بسیاری از شهر‌های کشورمان سفر کرده است، تمیزی اصفهان را هیچ شهری در ایران ندارد.

معمارپور می‌گوید اکثر جا‌های تاریخی اصفهان را گشته و به واسطه انس‌اش با کتاب، تاریخ و سرگذشتشان را هم می‌داند.

اصفهان نصف جهان نیست، همه جهان است

فریبا خطابخش یک اصفهانی‌الاصل و مدیر پایگاه جهانی نقش جهان است. او معتقد است که اصفهانی‌ها علاقه و عرق خاصی به شهرشان دارند بنابراین نگران وضعیت آثار تاریخی شهر اصفهان هستند.

او افزود: اصفهانی‌ها اصلا به هیچ عنوان آشغالی روی زمین نمی‌اندازند و این تائیدی بر علاقه آن‌ها به شهرشان است.

خطابخش گفت: اصفهان هنرمندان صنایع دستی زیادی دارد.

او اصفهان را اینگونه تعریف می‌کند: همه می‌گویند که اصفهان نصف جهان است، ولی اصفهان نصف جهان نیست، همه جهان است.

احمد سطوت استاد هنر مسگری که همچنان در بازار مسگر‌های اصفهان مشغول به کار است، می‌گوید مردم اصفهان زحمتکش، با محبت، با دین و ایمان و خوب بوده‌اند و هستند.

او می‌گوید تا حدودی با جا‌های تاریخی اصفهان و سرگذشتشان آشنا است مثلا می‌داند که بازار مسگر‌ها در زمان حکومت صفویان درست شده و متعلق به آن دوره تاریخی است.