آمین صحرایی در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا، به مسیر آثار خود در جشنواره‌های مختلف اشاره کرد و گفت: فیلم‌های «سنگ‌بال» و «مرگ تدریجی» در هنر و تجربه اکران‌هایی داشتند. یکی از این آثار موفق به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره جهانی فیلم فجر شد. در حال حاضر دو فیلم «یک پیام خصوصی» و «بی‌گل» مراحل پس تولید خود را سپری می‌کنند. این دو فیلم قرار است برای جشنواره‌های بین‌المللی فرستاده شوند. فیلم کوتاه «دست‌ها» نیز به تهیه‌کنندگی احد میکائیل‌زاده سال گذشته برنده جشنواره پینک سیتی هند شد.

کارگردان فیلم کوتاه «مرگ تدریجی» در ادامه به روایت یکی از آخرین فیلم‌های خود «یک پیام خصوصی» پرداخت و گفت: این فیلم داستان دختری افغان را بازگو می‌کند که در ایران زندگی می‌کند. او با مشکلات پیش‌روی خود دست و پنجه نرم می‌کند. تمام قصه این فیلم در یک روز می‌گذرد. پسا تولید این فیلم نیز تمام شده است و تدارکات برای ارسال «یک پیام خصوصی» به جشنواره بین‌المللی در حال آماده شدن است.

صحرایی در پاسخ به این پرسش که ساختار کاراکترهایش با چه ایده‌های شکل می‌گیرند، گفت: همواره سعی کرده‌ام از واقعیت جامعه ایده‌هایمان را استخراج کنم. فیلم‌های کوتاه «سنگ‌بال» و «یک پیام خصوصی» مصداق بارز این امر است. این دو فیلم هر کدام بر اساس داستان واقعی بوده‌اند.

او در ادامه گفت: از طرفی اغلب فیلم‌های کوتاه به سمت سینمای اجتماعی رفته‌اند. سینمایی که موسوم به سیاه‌نمایی است. من تلاش کرده‌ام فضا و سبک کاری متفاوتی داشته باشم. یکی از این سبک‌ها «سوررئال» است، چرا که چنین رویکردی در سینمای ایران انگشت‌شمار است. من در واقع سعی دارم به فضای «سوررئال» نزدیک شوم و فیلم کوتاه «بی‌گل» با چنین رویکردی ساخته شده است.

کارگردان فیلم کوتاه «بی‌گل» به منطق سوررئالیستی حاضر در این فیلم تاکید کرد و ادامه داد: با توجه به این که بودجه‌های کافی در سینمای کوتاه یافت‌ نمی‌شود، برای رسیدن به سبک سوررئال، به سمت فضاهای دو بعدی و انیمیشن روی آورده‌ام. در ایران این سبک کمی مهجور مانده است. در کل مسیری که به فضاهای تجربی منتج می‌شود، اندک است.

صحرایی به صبا گفت: در حال حاضر اصلاح رنگ و نور فیلم کوتاه «بی‌گل» توسط سامان مجد در حال انجام است. این فیلم برای زمستان امسال آماده اکران خواهد شد. این فیلم پس از فیلم «یک پیام خصوصی» به جشنواره‌های بین‌المللی ارائه خواهد شد.