با منبعی از کتاب «غلط ننویسیم» اثر ابوالحسن نجفی
به نظر میآید که در این ترکیب، فعل گذاشتن(با حرف«ذ») غلط باشد و صحیح آن گزاردن (با حرف«ز») است یعنی «به جا آوردن»(برای معتنی مختلف و تفاوت این دو فعل یعنی: گذاشتن/ گزاردن).
باید دانست که ترکیب احترام گذاشتن (یا گزاردن) در متون قدیم پیش از قرن دهم و حتی یازدهم اصلا به کار نرفته است ( برای بیان این معنی، حرمت داشتن میگفتهاند) و این ترکیب فقط در قرون متأخّر ساخته و رایج شده است.
میتوان حدس زد که در عهد صفویه و قاجاریه که تمایز معنایی و املایی دو فعلِ گذاشتن و گزاردن مشتبه و مشوش شده است ترکیب احترام گذاشن را ساخته باشند. به هر حال این ترکیب با همین املا در نوشتههای چند قرن اخیر به کار رفته و در فرهنگها نیز بههمین صورت ضبط شده است و استعمال آن اشکالی ندارد.