مهدی محمدی، طراح و کارگردان نمایش شقه خون در گفتگو خبرنگار تئاتر صبا درباره ساختار این نمایش گفت: نمایشنامه شقه خون نوشته شهرام احمدزاده از ساختار چند لایه‌ای در ارتباط با مخاطب بهره خواهد برد که در کارگردانی نیز راه زیادی را برای ارتباط و نوع ارتباط با مخاطب مقابل پای گروه اجرایی خواهد گذاشت که همین نکته یکی از دلایل انتخاب متن توسط بنده بود، برای کار روی این متن و متن جهان شکسپیر را بررسی می‌کند به نوعی و در لایه‌ای از ساختار تودرتو خود به سمت و سوی فضای امروز و جهان امروز هم کشیده خواهد شد. در این ساختار چند لایه کارگردان، و بازیگر در سه ساحت مختلف خود، کاراکترهای نمایشنامه مکبث و فاصله‌ای که ایجاد می‌شود و خود غیر نمایشی در رفت و آمد هستند و این نکته در این اجرا و متن از تکنیک‌های نوشتاری و اجرایی محسوب خواهد شد.

او افزود: این نمایش ابتدا در فروردین ۱۴۰۱ در کارگاه‌های بازیگری بنده در شهر کاشان در غالب کار پایانی، شروع به تمرین شد که به اجرا رسید؛ در کاشان و بعد هم به عنوان نمایش منتخب جشنواره تئاتر شهرزاد به مجموعه تئاتر شهرزاد رسید که طبیعتا بازیگران تغییر کردند و در دور اول اجراها در اسفند ۱۴۰۱ روی صحنه رفت. اما در دور جدید اجراها که در حال حاضر روی صحنه هستیم تقریبا ۸۰ درصد فضا و ساختار اجرا تغییر کرد و اصلاح شد.

محمدی در پاسخ به این سوال که چرا این متن و ساختار اجرایی را برای اجرا انتخاب کرد، بیان کرد: این موضوع به نگاه کارگردانی بنده باز می‌گردد، نگاهی که سال هاست بر ارتباط تصویری و فرمالیستی با مخاطب کار می‌کنم و تلاش می‌کنم با خلق لحظاتی بصری به نوعی فضای ذهنی و جسمی مخاطب را تحت تاثیر قرار دهم و این مهم در این متن و اجرا قابل بررسی است.

این کارگردان تئاتر در ادامه خاطرنشان کرد: این ایده از متن نمایش که توسط شهرام احمدزاده بازنویسی شده آمده و از آنجایی که ما همانطور تئاتر کار می‌کنیم که زندگی می‌کنیم و همانطور زندگی می‌کنیم که تئاتر کار می‌کنیم. این زندگی و تئاتر در هم پیچیده شده است و از هم جدا نیستند، جامعه در ما نشر دارد و ما با تمام این ته نشین‌های زندگی شخصی به تئاتر ورود می‌کنیم. این ایده دقیقا منطبق بر ماست و به‌نوعی همان را به نمایش گذاشته‌ایم.

او ادامه داد: این روزها تماشاگر تئاتر متاسفانه آنقدر خوراک غیر واقعی و غیر طبیعی را مصرف کرده است که باید برای تغییر ضاعقه‌اش تلاش فراوان و ایستادگی کرد اما با توجه به شرایط موجود در جامعه تماشاگر خوبی داشتیم و بازخورد نمایش در جامعه تا حدودی قابل قبول است و تماشاگری نداشتیم که از سالن ناراضی خارج شود و امیدوارم توانسته باشیم کمی نگاه مخاطب را در این روزها نسبت به تاتر تغییر داده باشیم.

کارگردان نمایش سند چشم‌انداز اظهار داشت: همواره در طول این بیست و اندی سال که به شکل حرفه‌ای درتئاتر کار کردم، سعی کردم با تیم‌های جوان و پر انرژی کار کنم و اعتقادم بر این است که تئاتر ژورنال نیست، مد نیست و دکانی برای خالی کردن جیب مخاطب نبوده و نخواهد بود. حضور چهره‌ها در آثار تئاتری شاید جذابیت خود را داشته باشد اما ترجیحم بر آن است تا تئاتری طبیعی و واقعی را به جای ویترینی از ظواهر به نمایش بگذارم.

او ادامه داد: این نمایش می‌تواند در شرایط بهتر و مناسب تری روی صحنه برود و قطعا هیچ زمانی ماحصل تئاتری که اجرا خواهم کرد صد در صد نخواهد بود، چرا که تئاتر امری است در ارتباط با اکنونیت زمان و مکان و در هر زمان و مکانی تازه حتی از شبی به شب دیگر می‌تواند نمود تازه‌ای داشته باشد. با این نگاه قطعا نتیجه‌ای که به دست‌آمده مناسب‌ترین خواهد بود.

محمدی افزود: شرایط ملتهب فکری این روزها جامعه، شرایط سخت موجود تئاتر را نیز تحت تاثیر قرار داده اما اعتقادم بر این است که شاید تنها مدیوم واقعی که می‌تواند بازتابی باشد از شرایط موجود جامعه، تئاتر است و حداقل می‌توان با تئاتر جامعه را آگاه‌تر و روشن‌تر از قبل نگاه داشت و آینه‌ای باشیم برای جامعه تا خود را در آن ببیند و با آگاهی درست‌تری به پیش برود و مسائل خود را حل کند.

کارگردان نمایش بدن مقدس گفت: اصولا در سالن‌های خصوصی حمایتی از طرف مرکز هنرهای نمایشی نخواهیم داشت و هر آنچه هست حمایت گروه و سالن در حد تبلیغات اثر خواهد بود و این ریسک بزرگی است که گروه‌های تئاتر مستقل با آن روبرو خواهند شد.

او در پایان بیان کرد: تئاتر زنده است و نفس می‌کشد حتی اگر تنهایش بگذارند و نخواهند که بماند؛ شاملوی بزرگ چه درست گفته است: هرگز کسی این گونه فجیع به کشتن خود برنخاست که من به زندگی نشستم.